[Movie scene]
"ฉันทำงานหนักเยี่ยงหมา ทั้งวันทั้งคืน นั่งอยู่ตรงที่ให้ชงกาแฟที่พวกคุณไม่มีใครอยากเข้าใกล้" (Hidden Figures 2016)
Hidden Figures หนังฉายปี 2016 ที่เล่าย้อนฉายภาพที่เกิดขึ้นจริงในองค์กรนาซ่า (NASA) เกี่ยวกับการทำงานร่วมกันที่แสนลำบากของคนผิวสีและคนผิวขาว หนังนี้สร้างมาจากเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในปี ค.ศ.1960 การต่อสู้ของผู้หญิงผิวสีสามคน แคทเธอรีน โดโรธี และแมรี ที่มีความสามารถจนสามารถเข้าทำงานกับองค์กรนาซ่าได้ตามความฝันของพวกเธอ แต่เส้นทางความฝันของพวกเธอนั้น แลกมาด้วยความเหนื่อยล้าและอุปสรรคมากมายในที่ทำงาน
ซีนหนังสุดประทับใจซีนหนึ่งของเรื่องนี้สำหรับบุ๋งคือ ซีนการอธิบายการหายตัวไปทุกๆวัน วันละหลายนาทีของแคทเธอรีน เมื่อเจ้านายถามเธอว่า 'คุณหายไปไหนมา?' และมันทำให้เธอต้องอธิบายและได้ระเบิดอารมณ์ออกไป
บุ๋งจึงขอยกบทสนทนาของซีนนี้มาให้อ่านกันหน่อยละกัน
แฮร์ริสัน (เจ้านาย) : นี่คุณหายไปไหนมา เวลาผมหาคุณ คุณไม่เคยอยู่ตรงที่คุณเลย แล้วผมก็ไม่ได้คิดไปเองว่า คุณหายไปไหนมาทุกๆวัน
แคทเธอรีน : ไปเข้าห้องน้ำค่ะ
แฮร์ริสัน : เข้าห้องน้ำเหรอ ไปเข้าห้องน้ำบ้านั่น 40 นาทีต่อวัน คุณไปทำอะไรแน่ ไม่รู้เหรอว่าเรากำลังนับถอยหลังกัน (นับถอยหลังปล่อยยานอวกาศ)
แคทเธอรีน : ที่นี่ไม่มีห้องน้ำของฉันค่ะ
แฮร์ริสัน : หมายความว่าไงไม่มีห้องน้ำให้คุณ
แคทเธอรีน : มัน ไม่ มีห้องน้ำ ในตึกนี้ไม่มีห้องน้ำสำหรับคนผิวสี หรือตึกไหนเลย นอกจากตึกทางตะวันตก ซึ่งอยู่ไกลออกไปครึ่งไมล์ คุณรู้รึเปล่าล่ะ รู้ไหมฉันต้องเดินไปถึง ทิมบัคตู เพื่อที่จะไปปลดทุกข์และฉันใช้จักรยานไม่ได้ด้วย ลองคิดดูสิ คุณแฮร์ริสัน เสื้อฟ้าของฉัน กระโปรงต้องต่ำไปกว่าเข่า รองเท้าส้นสูงและใส่ได้แค่สร้อยไข่มุก ซึ่งฉันไม่มีไข่มุก เพราะพระเจ้าหรือคุณจ่ายคนดำไม่มากพอที่จะซื้อไข่มุกได้ และฉันทำงานหนักเยี่ยงหมา ทั้งวันทั้งคืน นั่งอยู่ตรงที่ชงกาแฟ ที่พวกคุณไม่มีใครอยากเขาใกล้ เพราะงั้น ขอโทษนะคะ ถ้าชั้นต้องขอเข้าห้องน้ำไม่กี่ครั้งต่อวัน...
หลังจากจบสทนานี้ก็ทำให้เจ้านายของเธอทราบเรื่องราวความลำบากของพวกเธอมากขึ้นและก็ได้ไปจัดการป้ายห้องน้ำคนผิวสี แล้วประกาศว่า "แค่นี้พอสินะ ไม่มีห้องน้ำคนผิวสี ไม่มีห้องน้ำคนผิวขาว จะมีก็แต่ห้องน้ำ จะไปเข้าที่ไหนก็ตามสบาย ที่นี่นาซ่า พวกเราเป็นฉี่สีเดียวกัน"
เป็นฉากที่ตราตรึงใจเลยทีเดียวสำหรับความเหลื่อมล้ำที่เห็นชัดมากๆจากการแบ่งพื้นที่ของสีผิวมนุษย์ นอกจากห้องน้ำแล้วก็มีสถานที่อีกหลายแห่งในภาพยนตร์ที่แบ่งแยกสีผิวชัดเจน เช่น โรงอาหารคนผิวสี ตึกคนผิวสี โรงเรียนคนผิวสี คนผิวสีไม่สามารถใช้ห้องสมุดได้ทุกกรณี และไม่สามารถเรียนในหลักสูตรบางอันได้เพราะมีไว้สำหรับคนผิวขาวเท่านั้น สิ่งเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราวทั้งหมดในชีวิตของสามสาว บุ๋งแนะนำเรื่องนี้เลยหากใครกำลังว่างๆหาหนังดูเพลินๆ ของคุณที่โลกนี้มีเสรีภาพ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
