โดยสิ่งแรกที่เขาทำ หลังจากรู้ตัวว่าเหลือเวลาที่จะใช้ชีวิตได้อีกไม่นาน คือการลาออกจากตำแหน่งประธานบริษัทของ KPMG ท่ามกลางความตื่นตระหนกของพนักงานกว่า 2 หมื่นคน
จากนั้นยูจีนก็ใช้เวลาช่วงสุดท้ายของชีวิต ไปกับการนั่งลิสต์รายชื่อผู้คนที่เขารู้จัก ทั้งที่สนิทและไม่สนิท
และพยายามติดต่อทุกคนด้วยวิธีต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น การโทรหา, เขียนอีเมล หรือเขียนจดหมาย
เพื่อบอกให้ทุกคนรับรู้ว่า ครั้งหนึ่งยูจีนรู้สึกดีแค่ไหน ที่ได้ใช้เวลาไปกับพวกเขา
รวมถึงขอบคุณและขอโทษกับสิ่งต่าง ๆ ที่อาจทำผิดพลาดไป
ในบันทึกหน้าท้าย ๆ ของยูจีน เขาได้พูดถึงความสัมพันธ์อันเรียบง่าย
ระหว่างเขาและคนรอบข้าง รวมถึงโมเมนต์ที่ประทับใจต่าง ๆ เช่น การออกไปทานข้าวกับเพื่อนสนิท, ตีกอล์ฟกับพาร์ตเนอร์บริษัท ตั้งแต่คนวงนอก จนมาถึงคนสนิทอย่างครอบครัว, ญาติพี่น้อง, ภรรยา และลูกสาว