9 ก.ค. 2021 เวลา 11:15 • ความคิดเห็น
ในความเห็นส่วนตัว จากประสบการณ์ตัวเอง และคนรอบข้าง คำกล่าวนี้ มาจากความต้องการของพ่อแม่เองที่อยากให้ลูกๆช่วยเหลือปรองดองกัน แต่จะเป็นไปตามคำพูดหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับ การกระทำของพ่อแม่ที่ทำต่อลูกๆในบ้าน การกระทำสำคัญกว่าคำพูด
2
พ่อแม่ที่ รักลูกไม่เท่ากัน มีความลำเอียง จะสร้างความเจ็บช้ำในใจของลูก และทำให้ลูกรู้สึกว่า มีพี่น้องคนอื่น เป็นคู่แข่ง แย่งชิงความรัก และทรัพยากร ความรู้สึกขาดแคลน นี้ ทำให้จิตใจของลูก แห้งแล้ง และกระด้าง และไม่มีความรัก เมื่อเติบโตมา แม้จะเป็นพี่น้องคนในครอบครัว เค้าก็ไม่รัก เพราะเค้าเจ็บปวดจากครอบครัวในวัยเด็ก ไม่เกิดความรักความผูกพันทางสายเลือด
แต่ถ้าพ่อแม่เลี้ยงดูลูกด้วยความรัก และใส่ใจที่อุดมสมบูรณ์ อบรมสั่งสอนด้วยสติและเหตุผล
ลูกๆชัดเจนในการกระทำของพ่อแม่ แม้จะไม่ได้ให้ลูกทุกคนในสิ่งของเดียวกัน เพราะลูกแต่ละคน ย่อมแตกต่างกัน และลูกๆรับรู้ได้ว่าสิ่งที่พ่อแม่ให้ คือสิ่งที่ดีที่สุด กับลูกคนนั้น เค้าก็จะไม่อิจฉากัน และ จะมองว่า มีอะไรที่เค้าจะเติมเต็มในกันและกันได้บ้าง ถ้าเป็นแบบนี้ พี่น้องจึงจะรักกัน และ ห่วงใยกันจริงๆ เพราะเค้ารู้ว่า ความสุข ความสำเร็จของเค้า มาจากการสนับสนุน และเสียสละของพี่น้องและครอบครัว
โฆษณา