เข็มแรก
อันที่จริงฉันควรได้ฉีดวัคซีนโควิด-19เร็วกว่านี้ มีคิวให้ตั้งแต่เดือนที่แล้ว แต่ปฏิเสธไป ด้วยคิดมาก ลังเล กล้าๆกลัวๆถ้าผลข้างเคียงขนาดนั้น จะรนหาที่ทำไม อย่ากระนั้นเลย ให้คนอื่นๆเขาทดลองไปก่อนเถอะ
นี่แหละหนา ที่เขาว่า รู้มากยากนาน รู้น้อยพลอยรำคาญ ลำบากใจ ตัดสินใจไม่ถูกคิดนานจน อาจกลายเป็น ผิดพลาด ทีก่อนหน้านี้ ที่เข้ารับการตรวจหลอดเลือดหัวใจด้วยการฉีดสารทึบรังสี ซึ่งออกจะน่ากลัว ฉันก็เฉย ๆไม่ตื่นตกใจคิดมากอะไรเลย
นี่ถ้ารู้ก่อนว่าคนที่เรารู้จัก เคยช้อคคาเข็มมาแล้ว ฉันอาจวิตกกังวลมากมาย แต่โชคดีทีมแพทย์รับมือได้
หนที่สอง นี่สิน่ากลัว ต้องตรวจรังสีวินิจฉัย โดยฉีดสารกัมมันตรังสีเข้าร่างกาย ผู้ป่วยต้องเซ็นต์ยินยอม ก่อน และน่าจะเขียนพินัยกรรมตั้งไว้ด้วยซ้ำ แต่ฉันก็เฉยๆอีก ก็ไม่เคยรู้ข้อมูลอะไร เหมือนวัคซีนโควิดนี่นาไม่เห็นว่าจะอันตราย เชื่อใจคุณหมอ วันๆ ผู้คนมารอคิวมากมาย หลายเดือนนะกว่าจะได้
แต่.. พอเห็นเข็มเท่านั้นแหละ แทบจะลุกขึ้นวิ่งทั้งสายระโยงระยาง จินตนาการไกลถึงนักโทษประหารที่ต้องโดนฉีดยา ฉันกำลังจะเปลี่ยนภพหรือนี่ ทำไมเข็มใหญ่ขนาดนั้น ราวจะฉีดช้าง เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น
"สัญญาณชีพ ดีนะครับ" คุณหมอเอ่ย ก่อนปล่อยยา ให้ร้อน วาบๆทั่วร่าง ฉัน รู้สึกเหนื่อย อึดอัด แน่น จนคราง หมอว่าทนอีกนิด จากนั้นทุกอย่างก็จบลงในเวลารวดเร็ว ไม่มีอาการผิดปกติอะไรตาม มาแม้เท่าขี้เล็บ ขณะที่วัคซีนเข็มเล็กๆ ไฉนส่งผลให้เราปวดเมื่อย บางคนอาการสาหัส
"จะฉีดเข้ากล้ามเนื้อนะคะ อย่าเกร็งนะคะ " เธอ พูดๆๆอีกต่อเนื่องหลอกล่อให้เราฟังเพลินแต่จำไม่ได้ว่าพุดอะไร นี่คงฝึกมาแน่ๆ
"อุ๊ย ฉีดเสร็จแล้วหรือคะ รู้งี้พี่ฉีดตั้งนานแล้ว น้องมือเบามากเลย"
"กดไว้แน่นๆนานๆค่ะ ทานแอสไพรินอยู่เลือดจะหยุดยาก "
แต่พอกลับไปถึงบ้านเปิดแผลดูไม่มีหยดเลือดที่ปุยสำลี มองหารอยเข็มก็ไม่เจอไม่
นึกย้อนไปตอนซักประวัติ กันนาน พอรู้ว่าเราทานยาแอสไพริน คุณหมอว่า ต้องเข็มเล็กสุด
ระหว่างนั่งพักรอดูอาการหลังฉีด30 นาที ฉันพยายามเพ่งพินิจจับสิ่งผิดปกติในตัวเอง เอ รู้สึกชาๆ แขนซ้ายที่ฉีด เจ็บแผลมั้ง ก็ไม่นะ เหลียวมองผู้คนรอบข้างก็ดูปกติสุขดีทุกคน เว้นแต่สาวน้อยนางหนึ่งรูปร่างผอมบาง ราว 40 ต้นๆ จู่ๆ คอพับคออ่อน เจ้าหน้าที่ช่วยกันนำตัวออกไป ผลข้างเคียงอย่างที่พุดๆกัน หรือน้องเขาเครียดจัดนะ
คนแก่ อย่างฉันรอดแล้ว ไชโย
ช้าก่อน เพื่อนสนิทฉัน อายุเท่าๆกันเธอแพ้หนักมากอยู่สามวัน หลังจากฉีดยาสิบเอ็ดโมง ตกกลางคืน ห้าทุ่มเริ่มมีไข้สูง หนาวสั่น เจ็บแผลร้าวระบม ประคบ เย็นประคบร้อน ปวดหัวแทบระบิด กระหน่ำซ้ำด้วย อาเจียน ท้องเสีย จนเข็ดหลาบคิดหนักในการต่อเข็มที่สอง
ครบ 30 นาที เจ้าหน้าที่เข้ามาซักถามอาการ ตรวจวัดความดัน ซึ่งดีกว่าตอนซักประวัติก่อนฉีดเสียอีก จากนั้นได้รับบัตรนัดฉีดครั้งต่อไป เดือนตุลาคม พอเตรียมจะเดินไปที่จอดรถ ฝนก็เทโครมลงมาอย่างหนัก ลมแรงฝนสาดมาครึ่งห้อง โถงใหญ่ที่เรานั่งอยู่
เอาละซี จะไข้เพราะฝนหรือวัคซีนล่ะทีนี้ ผ่านไปยี่สิบนาทีฝนค่อยซาลง ฉันตัดสินใจตากฝนพรำๆ ไปขึ้นรถ กลับบ้านไปลุ้นคืนนี้กัน ซึ่งข่าวดีคือฉันไม่แพ้ เช้าวันรุ่งขึ้นช่วงบ่ายรู้สึกปวดเมื่อยนิด ๆไม่ต้องกินยา ก็เท่านั้น โควิด 19 เข็มแรกของฉัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
