งานทุกงานภายในการดูแลเราเป็นความรับผิดชอบของเราครัย A เป็นหัวหน้า ดังนั้นงานทุกงานคืองานที่เขาต้องทำ แต่การทำของ A นั้นต้องใช้ทรัพยากรณ์ที่มี นอกจากเครื่องมือต่างๆแล้ว ผู้ใต้บังคับบัญชาก็เป็นส่วนหนึ่งในทรัพยากรณ์ การที่ A ใช้ใก้ B ทำงานก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติครับ ตราบใดที่เรายังมีหน้าที่รับผิดชอบในงานเหล่านั้น เราก็สามารถใช้ทรัพยากรณ์ที่มีเพื่อบรรลุเป้าหมาย ต่อให้เป็นงานที่ยากเกินกว่า A จะทำได้ ก็สามารถสั่งให้ B หรือคนใต้สังกัดทำแทนได้ นั่นคือหลักการ
ในทางการบริหารที่ประสบผลสำเร็จ ต้องเข้าใจถึงความสามารถของลูกน้องแต่ละคน เลือกใช้ให้เหมาะสมและเป็นธรรม หากเราทำเช่นนี้แล้ว ลูกน้องยังขัดขืน ก็ให้ตัดทิ้งไป ยิ่งปล่อยไว้นานยิ่งจะทำให้ทีมงานเสียหาย
สำหรับลูกน้อง ต้องเข้าใจว่า การทำตามคำสัง มันคือสัญญา เราทำตามคำสั่งเป็นเรื่องที่ง่ายมาก หากไม่เข้าใจก็แค่ถาม หามผิดปกติก็แค่เตือน เมื่อทำแบบนี้แล้ว ความรับผิดชอบมันเป็นหน้าที่ของหัวหน้า หากคำสังที่ชอบแล้วก็ไม่ควรมีอคติ
สรุป ใครควรทำงาน "A" ครับ เพราะมันคืองานของคุณ แต่คุณก็สามารถทำงานผ่าน B ได้ตามความเหมาะสม จะจะออกมาดีหรือแย่ A ก็ต้องตราจสอบและรับผิดชอบในผลของงานนั้นๆ คนละส่วนกับ Bนะครับ ถ้าB ไม่มีความสามารถพอที่จะทำแต่ยังมอบหมายให้ทำเราก็รูผลของมันอยู่แล้ว ในส่วนของ B หากทำงานไม่ได้มาตราฐาน ก็ไม่สมควรที่จะทำงานต่อไปเช่นกัน ควรให้ออกจากการดูแลของ A ...^^..
ออ..ในส่วนที่ B นินทา เป็นเพราะเขาขาดความเข้าใจ แต่หากเข้าใจแล้วยังพูด นั่นคือ ขัดขืนคำสังอันชอยธรรม ต้องเรียกมาปรับทัศนะคติโดนด่วน ก่อนจะเข้าใจผิดไปกว่านี้ครับ