Ep. คำสัญญาที่ให้ไม่ได้
เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าของบัญฑิตสาวจากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคอิสาน พอเรียนจบเธอได้มีโอกาสมาทำงานที่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดปทุมธานี โรงเรียนนั้นมีหอพักครูอยู่ในหมู่บ้านที่อยู่หลังโรงเรียน หมู่บ้านนี้ใหญ่มากมีซอยเยอะมาก ซึ่งหอพักครูจะอยู่ระหว่างซอยที่ 17-19 หอพักมีสองชั้น เราได้ห้องข้างล่างห้องที่สอง หลังห้องเราเป็นบ้านร้างไม่มีคนอยู่อาศัย ต้นไม้ขึ้นรกเต็มไปหมด และที่สำคัญร้านขายของชำอยู่ไกลมาก ถ้าจำไม่ผิดน่าจะอยู่ซอย 3 เวลาไปชื้อของ ก็จะต้องยืมจักรยานพี่ที่หอไป
เธอชอบปั่นจักรยานออกมาชื้อของเวลาประมาณ 20.00-21.00 เป็นประจำทุกวัน วันแรกเธอปั่นจักรยานเพื่อที่จะไปชื้อของ เธอปั่นไปซอยที่ 19 ปั่นไปไม่ถึงครึ่งซอย ก็มีสุนัขไล่กัดอย่างเอาเป็นเอาตาย และก็เห่า มันน่ากลัวมาก วันต่อเธอก็ปั่นจักรยานไปชื้อของอีก แต่ทีนี้เธอเปลี่ยนซอย เป็นซอยที่ 18 เพื่อหลบหมา ปรากฏว่าไม่ต่างจากซอยที่ 19 เลย วันต่อมาเธอก็ปั่นไปชื้อของอีก แต่เปลี่ยนเป็นซอยที่ 17 ในขณะที่ปั่นไปก็คิดว่าจะเป็นเหมือนกับ 2 ซอยที่ผ่านมาไหม ปรากฏว่าทุกอย่างเงียบกริบ ไม่มีสุนัขออกมาไล่กัดสักตัว เห่าก็ไม่มี บรรยากาศสองข้างทางเป็นเท้าว์เฮ้าท์สองชั้น มันดูรกร้าง น่ากลัว ในบริเวณเท้าว์เฮ้าท์ มีคนอาศัยอยู่แค่ไม่กี่หลัง ทำให้ดูวังเวงมาก แต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะว่าเธอรู้แล้วว่าซอยนี้ปลอดภัย หลังจากนั้นมาเธอเลยเลือกใช้เส้นทางนี้ไปซื้อของทุกวัน
เข้าเรื่องเลยนะคะ วันหนึ่งขณะที่เธอกำลังนั่งเล่นเกมส์อย่างเมามันส์ เสียง msn ดังขึ้นเพื่อนเธอทักมา บอกว่าให้เปิดกล้องคุยกันหน่อย เธอก็เลยหยุดเล่นเกมส์แล้วเปิดกล้องคุยกับเพื่อน ตอนนั้นน่าจะเย็นมากล่ะ เธอเปิดไฟในห้องทิ้งไว้ ส่วนไฟตรงอื่นยังไม่ได้เปิด เธอนั่งเล่นคอมที่โต๊ะ หันหน้าไปที่บานเกล็ด ข้างหลังเธอเป็นเตียง เธอเปิดประตูหลังห้องและประตูห้องน้ำไว้ ประตูทางเข้าจะตรงกับประตูห้องน้ำพอดี
ฝั่งเพื่อนมีกันอยู่ประมาณ 5-6 คน เพื่อนเธอถามว่าเธออยู่กับใคร เธอบอกว่าคนเดียว พร้อมกับหมุนกล้องให้เพื่อนดู คุยกันได้สักพักเธอเลยบอกเพื่อนว่าจะไปเข้าห้องน้ำแปบนึงนะ พูดเสร็จเธอก็ลุกไปเข้าห้องน้ำทันที พอกลับมาปรากฏว่าเพื่อนปิดกล้องไปแล้ว เธอเลยพิมถามเพื่อนว่าเมิงปิดกล้องทำไมว่ะ เพื่อนเลยถามกลับมาว่า แล้วเมิงอยู่กับใคร เธอก็บอกว่าเธออยู่คนเดียว เพื่อนก็ยังคงถามย้ำอีกว่าอยู่กับใครเอาดีๆ เธอก็ยังคงยืนยันว่า เธออยู่คนเดียวจริงๆ และเพื่อนก็บอกว่า ตอนที่เมิงไปเข้าห้องน้ำอ่ะ กูเห็นกล้องค้างตรงหน้าห้องน้ำพอดี กูเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ผมยาวใส่เสื้อสีขาว กางเกงสีเทา เธอชั่งใจไม่เชื่อที่เพื่อนพูด เพื่อนของเธอจึงส่งรูปมาเป็นหลักฐาน เราก็อธิบายไม่ได้เหมือนกันว่ามันคืออะไร
พอตื่นเช้ามาเราไปกินข้าวที่ร้านป้า ข้างๆหอ ด้วยความที่อยากรู้เลยถามเอารูปให้ป้าดู ป้าดูได้สักพักก็ส่งให้คนในร้านข้าวดูบ้าง ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ผู้หญิงคนนี้ เธอเป็นคนภาคอิสานมาทำงานที่นี่พร้อมกับแฟนของเธอ เธอทำงานก่อสร้างสักแห่งในจังหวัดนี้ เธอพักที่เท้าว์เฮ้าท์ซอย 17 อยู่กันหลายคน แฟนเธอเป็นคนเจ้าชู้ มีเมียน้อยและไม่ค่อยกลับมาหาเธอ เธอทำได้แค่รอและตอนนั้นเหมือนว่าเธอกำลังตั้งท้องอยู่ วันหนึ่งแฟนเธอกลับมา เธอเลยบอกกับแฟนว่าท้อง แต่แฟนของเธอบอกให้เธอไปเอาออกซะ แต่เธอไม่ยอม แฟนของเธอเดินออกจากบ้านไป และไม่กลับมาอีกเลย มันทำให้เธอคิดสั้น
วันต่อมาเพื่อนๆของเธอออกไปทำงานกันหมดเหลือเธอคนเดียว เธอบอกว่าไม่สบายอยากพัก เพื่อนๆก็ไม่แอ๊ะใจอะไร พอเพื่อนออกไปได้สักระยะ เธอก็ผูกคอตายในเท้าว์เฮ้าท์นั้น กว่าเพื่อนจะรู้ก็ตอนที่กลับจากทำงานแล้ว เพื่อนของเธอเลยนำศพเธอกลับไปยังบ้านเกิดของเธอ หลังจากที่เธอตายไปได้ไม่นาน เธอเฮี้ยนมาก หลอกคนที่อยู่ในละแวกนั่นบ่อยมากจนคนในซอยเริ่มทยอยย้ายไปทีละหลัง จนเหลือแค่ไม่กี่หลัง ป้าบอกว่าเธอเพิ่งหยุดเฮี้ยนไป 3 เดือนก่อนน่าเราจะมาอยู่ เราก็ไม่ได้คิดอะไร เราใช้ชีวิตเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลังจากนั้นไม่นาน ก็เป็นวันหยุดยาว ครูที่หอกลับบ้านกันหมด เหลือแค่เธอคนเดียว ขณะที่เธอเล่นเกมส์อยู่นั้น น่าจะห้าโมงเย็นได้ เธอได้ยินเสียงคนทุบประตูห้องน้ำ ปัง ปัง ปัง เสียงดังมาก มันดังมาจากห้องเธอเอง เธอสะดุ้งและตกใจมาก แต่เธอก็ทำเป็นไม่สนใจอะไรเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลายวันผ่านไปขณะที่เธอนอนอยู่ เราได้ยินเสียงคนเดินในห้อง เดินไปมา เธอก็ทำเป็นไม่ได้ยินแล้วนอนต่อ และมีอยู่คืนนึง ก่อนนอนเธอได้พูดออกไปว่า ถ้ามีจริง แน่จริงคืนนี้บอกหวยด้วยเข้าฝันก็ได้ แล้วอยากได้อะไรก็จะให้ เธอพูดออกมาด้วยความโมโหไม่ทันได้คิดอะไร แล้วเธอก็หลับไป
สักพักเธอก็ฝันว่าเห็น ตัวเองนอนอยู่บนเตียงแล้วได้ยินเสียงกร็อกแกร็ก ที่บ้านเกร็ดประตูหลังห้อง แล้วเธอก็หันไปดู เห็นเป็นมือเหี่ยวๆ มีเล็บยาวมาก กำลังเอามือเข้ามาในบานเกร็ด ด้วยความที่ตกใจคิดว่าเป็นโจร เลยลุกจากที่นอนแล้วไปหยิบมีดมาฟันที่มือนั้น จากนั้นก็ได้ยินเสียงกรี๊ดร้อง แต่สักพักก็หายไป แล้วได้ยินเสียงคนทุบประตูอยู่หน้าห้องแล้วเสียงก็เงียบ สักพักเห็นเป็นเงาดำๆ เหมือนผู้หญิงผมยาวๆ ยืนอยู่ปลายเตียงแล้วพูดว่า อยากได้หวยไม่ใช่หรอ เธอตอบว่าใช่ ผู้หญิงคนนั้นเลยให้หวยมาสองตัว พอเธอตื่นมาตอนเช้า เธอเลยโทรให้น้องชื้อให้หน่อย 5 บาทพอ เธอไม่ชอบเล่นหวย พอวันหวยออกปรากฏว่าถูก เธอเลยโทรกลับไปหาน้อง น้องบอกว่าลืมไม่ได้ชื้อให้ เธอก็ไม่ได้อะไร แล้วก็ลืมเรื่องนี้ไปเลย
ช่วงนั้นเธอรู้สึกไม่อยากกลับบ้านเลย ขนาดมีวันหยุดยาวเธอยังไม่กลับ พอไปทำงาน พี่ที่โรงเรียนก็ทักว่า ทำไมช่วงนี้ดูคล่ำๆ หน้าหมองจัง โดนของหรือป่าว เธอก็บอกว่า.. คงไม่หรอกมั้ง ช่วงนั่นเธอไม่สบายบ่อยมาก เป็นๆ หายๆ มีอยู่วันหนึ่ง อยู่ๆเธอก็อยากกลับบ้านขึ้นมาสะงั้น เธอเดินไปหาพี่บอกว่าอยากกลับบ้าน พี่เลยบอกว่ากลับด้วยกันไหมล่ะ พี่จะกลับอยู่พอดี พรุ่งนี้ไปพร้อมกัน เธอก็ตอบตกลงเพราะมีเพื่อนกลับแล้ว
พอ ไปถึงบ้านยายถามว่าทำไมผอมจัง น่าตาดูไม่ได้เลย เดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปวัด ตื่นเช้ามายายก็ได้พาเธอไปวัด วัดนี้เป็นวัดป่าและเป็นที่นับถือของคนในพื้นที่ พอเดินเข้าไปในศาลา พระพูดว่าโยมพาใครมาด้วย เธอก็หันหลังกลับไปมองก็ไม่มีใคร พระบอกว่าโยมนั้นแหละ มีคนตามมาด้วย เธอเลยลองเชิงพระรูปนั้นว่า ที่ตามมาเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ท่านตอบว่าเป็นผู้หญิง เธอก็ได้ถามไปอีกว่าแล้วตามมาจากไหน ท่านตอบว่าตามมาจากที่ทำงาน พอเธอได้ยินอย่างนั้น เธอเลยถามว่า.. แล้วเขาต้องการอะไรหรอคะ ท่านตอบว่าแล้วโยมพูดอะไรกับเขาไว้ล่ะ เธอก็นั่งคิดสักพักว่าวันนั้นเธอได้พูดอะไรไป และอยู่ดีๆเธอก็พูดขึ้นมาว่า อยากได้อะไรก็จะให้ ท่านเลยบอกว่านั้นแหละที่เขาตามโยมมา
เธอเลยถามอีกรอบว่า สรุปแล้วเขาต้องการอะไรหรอคะ ท่านเลยบอกว่าเขาต้องการชีวิตของโยม ดีนะที่ดวงยังไม่ถึงคาด ป่วยบ่อยใช่ไหมเราอ่ะ เธอตอบใช่ค่ะ ท่านบอกว่าไม่แปลกหรอก ก็เขาไปไหนมาไหนกับโยมตลอด ยายถามพระว่าพอมีทางแก้ไหม ท่านเลยตอบว่ามี แต่ต้องทำภายในสามวันไม่งั้นตาย ไปรดน้ำมนต์ 7 วัดภายในวันเดียวต้องได้ 7 วัด และต้องทำภายใน 3 วันนี้เท่านั้น แล้วเขาก็จะไม่มากวนอีก
จากนั้นเธอกับยายก็ได้กลับบ้าน พอเช้ามา ตากับยายก็ได้พาเธอ ไปรดน้ำมนต์ 7 วัน จากนั้นเธอก็ไม่เคยเจอผู้หญิงคนนั้นอีกเลย
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
