ถ้าหมายถึงการโตเป็นผู้ใหญ่แล้วไม่มีความสุขตามงานวิจัย (อ้างอิงจากหนังสือ ไหนว่าเก่งทำไมไม่มีความสุข) ผลวิจัยพบว่ายิ่งอายุเยอะขึ้นความสุขจะน้อยลงคุณจะมีความสุขอีกทีคือตอนแก่โดยส่วนใหญ่นะ แต่ถ้าในนามธรรมนะ ผมชอบประโยคนี้มาก จากหนังสือ "ชีวิตติดปีกด้วยศิลปะแห่งการช่างแม่ง" กล่าวว่า "การเป็นผู้ใหญ่คือการรู้ว่าเรื่องไหนควรช่างแม่งและเรื่องไหนควรแคร์มันเรียกว่าวุฒิภาวะ"
ผมขยายความให้นะครับ คือบางคนรู้ว่าเถียงกับคนคนนี้เค้าไม่ใช้เหตุผลแต่ก็ยังเถียง อันนี้เรียกว่าไม่รู้จักช่างแม่งละ ซึ่งมักเมคเซ้นมาก ถ้าคุณยังไม่รู้จักการประเมินสถานการณ์และความเป็นไปได้ การประเมินว่าการคุยที่อีกฝ่ายไม่ใช้เหตุผลแล้วไม่มีประโยชน์ ถ้าคุณประเมินสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตไม่ได้เลย มันก็เรียกว่าไม่เป็นผู้ใหญ่ครับ และคุณไม่จำเป็นจะต้องเป็นผู้ใหญ่ในบางเรื่อง ในจิตสำนึกของมนุษย์มีความเป็นเด็กครับ
ถ้าคุณชอบอะไรที่มีเหตุผลมีงานวิจัยรองรับติดตามเพจนี้ "เป็ดขี้สงสัย"
แต่ถ้าคุณชอบมุมมองชีวิต ปรัชญา นามธรรม+จิตวิทยา อีกเพจนึงของผมเลยครับ "หลังบ้านเป็ด"