21 ก.ค. 2021 เวลา 03:30 • ปรัชญา
#สิ่งที่เราทำได้ ไม่ได้หมายความว่า เราทำได้ดีเสมอไป
1
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วพาลูกชายไปตีเทนนิส พอเดินไปถึงที่คอร์ทก็พบว่า มีผู้หญิงและเด็กผู้ชาย วัยประมาณ 7-8 ขวบ กำลังตีอยู่ที่คอร์ทข้างๆกันอยู่ก่อนแล้ว คาดว่าพวกเขาคงเริ่มตีมาตั้งแต่ 1 ชั่วโมงที่แล้วก่อนหน้านี้
ในตอนแรกเรานึกว่าเป็นครูกับนักเรียน พอฟังไปฟังมาจึงได้รู้ว่า เป็นแม่ลูกกัน
Image by hansmarkutt from Pixabay
วันนั้นเป็นวันที่ลูกชายมีเรียนแค่ 1 ชั่วโมง แต่เป็น 1 ชั่วโมงที่เราปวดประสาทตุ้บๆ เพราะต้องนั่งรับฟังบทสนทนาของคอร์ทข้างๆไปด้วย
“นี่ขนาดยืนเฉยๆนะ ยังรับลูกไม่ได้เลย”
“ตีมาตั้งนานแล้ว ยังไม่รู้อีกว่าต้องตีไปตรงไหน”
“ลูกมาเตี้ย ทำไมไม่เอาหัวไม้ลง”
“ทำไมขาไม่ขยับเลย”
เสียงตำหนิปนตะโกนลอยมาไม่ขาดสาย
นอกจากการตำหนิแล้ว ผู้เป็นแม่ซึ่งเป็นครูสอนเทนนิสในขณะเดียวกัน ก็มักส่ายหัว ในทำนองว่าไม่พอใจอยู่เรื่อยๆ และบางครั้งเธอก็ดูเหมือนจะไม่พอใจหนักขึ้น เธอผลักตะกร้าใส่ลูกเทนนิสแบบล้อเข็นออกไปแรงๆ หรือบางครั้งก็กระทืบเท้าเบาๆ
เวลาที่ผ่านไป 1 ชั่วโมง เราไม่เคยได้ยินคำชมจากผู้เป็นแม่เลยสักครั้ง แม้ว่าบางครั้งเด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนนั้นก็ตีได้ดี ตีโต้กลับไปแบบแม่รับไม่ได้ก็มี
1
เราแทบอยากจะเดินไปบอกว่า “คุณหาครูมาสอนเทนนิสให้ลูกดีกว่ามั้ย?”
1
แต่ … เราไม่ได้ทำหรอก … ได้แต่นึกสงสารเด็กคนนั้นเหลือเกิน
2 ชั่วโมงในการตีเทนนิสของเด็กน้อย คงไม่มีความใกล้เคียงกับคำว่าสนุกแม้แต่นิดเดียว
เราจึงคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ว่า …
… สิ่งที่เราทำได้ ไม่ได้แปลว่า เราจะทำได้ดีเสมอไปหรอกนะ
… สิ่งที่เราทำได้ ไม่ได้หมายความว่า มันจะเหมาะกับเราเสมอไปหรอกนะ
1
… เราควรรู้ตัวเรา ว่าเราเหมาะหรือไม่เหมาะกับสิ่งที่ทำ
… บางครั้งเราทำได้ แต่ถ้าให้คนอื่นทำ อาจจะดีกว่า
2
#สมองสองช้อน ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน และมาเป็นกำลังใจนะคะ
ถ้าไม่อยากพลาดบทความใหม่ๆ ในทุกๆวัน … กดติดตามไว้เลยนะคะ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา