การที่เราแบกเป้ สะพายกล้อง ท่องเที่ยวไปคนเดียว มันดูเหงาๆนะ เหมือนกับดูหนังแล้วหัวเราะคนเดียวนั่นหละ แต่ก็ช่างเถอะ เจอไปเรื่อยไป หลงทางบ้างก็เป็นความสุขอีกแบบ เพราะจุดหมายปลายทางก็ไม่ได้สำคํญนัก ระหว่างทางบางครั้งก็รื่นรมย์กว่า
อ้างว้าง และเดียวดาย
คนปกติส่วนใหญ่ แทบจะทุกวัย เด็ก ถึง แก่ ชอบการท่องเที่ยวอยู่แล้ว การท่องเทียว เหมือนเปิดโลกทรรศน์ใหม่ให้เรา ให้เราได้ดูสิ่งที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน หรือแม้จะเคยเห็นผ่านรูปมาแล้วมันก็ไม่เหมือนที่เราดูด้วยตาตัวเอง จริงไหม
ไปทางใหนดี ??
จุดหมายปลายทางไม่ได้อยู่ที่สถานที่ แต่เป็นสิ่งที่เราได้ออกไปเห็น ได้สัมผัส ต่างหาก ที่น่ารื่นรมย์ น่าสัมผัส ระหว่างทางอาจให้อะไรได้มากกว่าปลายทางด้วยซ้ำไป
ฮัลโหล ฮัลโหล มีใครอยู่บ้างครับ ผมหลงทาง
นักเดินทางจะเห็นสิ่งที่เห็น ส่วนนักท่องเที่ยวจะเห็นสิ่งที่เขามาเพื่อให้ได้เห็น จงมองมันให้ได้เห็น
นี่มันอะไรนะนี่
สถานที่จริง ๆ มันไม่ได้อยู่แค่ในแผนที่ มันแค่อยู่ในใจของเรานั่นเอง
หลงทางบ่อยๆ ก็จะชินไปเอง
บางทีเวลาที่เราเดินทาง เราไม่ได้อยากไปถึงที่หมายเร็วๆหรอก แต่เราชอบเรื่องราวระหว่างทางมากกว่าที่ทำให้การเดินทางมีความหมายและน่าจดจำ
เดินไปเรื่อยๆเรื่อยไป
เป็นคนหนึ่งในหลายๆคนคนที่ชอบการท่องเที่ยว เวลาไปไหนก็ชอบสูดอากาศที่ใหม่ๆ อยู่เสมอ
โอ้ อากาศที่นี่ดีจังเลย
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
