...การทบทวนสำนึกและการรับรู้ที่มีต่อชนบทแบบใหม่ เป็นการรื้อทำลายความคิดเดิมที่มีอยู่ เป็นการสร้างคำนิยามใหม่เพื่อให้หลุดพ้นไปจากกรอบการนิยามแบบเดิม...
แต่ทว่าในช่วงเวลาหนึ่งๆนั้น คนส่วนใหญ่กลับมีความโหยหาใครต่อชนบทในฐานะความสุขที่แท้จริงคือการหลีกหนีความจริงที่มีอยู่ในปัจจุบันซึ่งนั่นก็คือความวุ่นวายแออัดในที่มีอยู่เมืองใหญ่ เพื่อกลับไปหาความสุขที่ดีกว่าอย่างไม่มีข้อกังขาใด สุดท้ายการสำนึกที่แท้จริงไม่ได้เป็นการสร้างนิยามใดๆขึ้นใหม่ แต่คือความสุขที่ได้สืบทอดวิถีการใช้ชีวิตแบบเดิมที่เคยมีมาแต่ครั้งก่อน เป็นรากเหง้าที่แท้จริงแห่งความสุขที่สามารถสัมผัสได้ในปัจจุบัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
