คิดว่าค่ำคืนในชีวิตที่เกิดขึ้นในลักษณะนี้คงจะต้องมีอีกหลายครั้งแน่ กับช่วงชีวิตที่น่าจะเหลืออยู่ เป็นค่ำคืนที่จู่ๆก็รู้สึกขึ้นมาเฉยๆว่า เออนะ ตอนที่พ่อยังไม่ตาย ตอนนั้นพ่อคงรู้สึกอะไรคล้ายๆอย่างตอนนี้
พ่อเป็นคนชอบเดินคลองถม จริงๆความตั้งใจเดิมๆก็คงไม่ใช่ไปเดินคลองถมหรอก แต่ติดตรงที่พ่อเป็นคนชอบดูพระ มีเพื่อนฝูงคนแก่ๆด้วยกัน (บางครั้งเด็กๆหรือหนุ่มๆก็มีนะ) ที่ชอบมารวมตัวกันนั่งคุยแลกเปลี่ยนข่าวสารข้อมูลความรู้เรื่องพระ วัตถุโบราณ ตำนานเก่าๆ หนังสือเก่าๆ ยันไปเรื่องข่าวสารบ้านเมือง กันได้ทุกวัน แน่นอน กลุ่มนี้ก็คงต้องมีบ้าง ที่ชอบไปเดินซื้อนู่น ดูนั่น เครื่องมือช่างบ้าง ซองแว่นตาบ้าง แว่นตาถูกๆประเภทที่ใส่แล้วถอดวางทิ้งทำหายก็ไม่เสียดายบ้าง ที่คลองถมอยู่บ่อยๆ
สมัยนู้นก็ทำได้แต่นั่งคิด นั่งฟังคำบ่นของแม่ ที่บอกว่าพ่อชอบไปเดินซื้อของไร้สาระจากคลองถมกลับบ้าน ซื้อมาทำไมนักหนา ในบางที ในสายตาแม่ ของเหล่านั้นดูจะเป็นขยะมากกว่าของที่ใช้ได้ด้วยซ้ำ
จนมาเมื่อกี้ ตัวเราเองเข้าไปนั่งดูเครื่องเขียน ปากกาหมึกเจลใน shopee บังเอิญร้านที่กำลังดูอยู่นั้น มีของกระจุกกระจิกราคาไม่แพงอยู่เต็มไปหมด ปากกาด้ามละ 11 บาท สมุดคัดจีนเล่มละ 8 บาทมั่ง รู้สึกน่าสนใจมาก ทำให้ตัวเราเองนี้ก็ไถมือถือไปเรื่อย ดูไปพลางว่ามีอะไรที่เข้าข่ายถูกและดีมีให้ซื้อบ้าง บังเอิญไถจนไปเจอซองแว่นตาที่ทำจากหนัง (แน่นอนคงเป็นหนังเทียมแหละ) ราคาถูกๆ ที่คล้ายกับอันที่วันนึงเคยเห็นพ่อซื้อมาจากคลองถม
ณ วินาทีนั้น เข้าใจความคิดของพ่อ ณ วันนั้นเลย ความรู้สึกของพ่อที่ชอบไปเดินเล่นที่คลองถมและขยันซื้อของไร้สาระราคาไม่แพงกลับบ้าน เพื่อมาให้ลูกและเมียบ่นกันลับหลังว่า พ่อจะซื้อของไร้สาระแบบนี้มาทำไมนักหนา
ความรู้สึกของพ่อวันนั้น คงไม่ต่างจากความรู้สึกของเราวันนี้ อาจจะต่างกันตรงแค่ว่า พ่อไปเลือกๆคุ้ยๆเอาจากในกองที่แผงที่เค้าขายอยู่ในตลาด ส่วนลูกสาวพ่อเลือกๆไถๆอยู่ในมือถือด้วย application ซื้อขายออนไลน์ที่ชื่อ shopee
อาจจะต่างกันอีกสักเล็กน้อยคือ ณ วันนั้นบ้านที่พ่อถือของกลับ มีทั้งลูกทั้งเมียนั่งรอบ่นอยู่ แต่บ้านของลูกสาวพ่อที่นั่งไถมือถือและรอ shopee express มาส่งนี่ไม่มีใคร จะมีก็แค่คนสั่งซื้อนั่งรอของอยู่คนเดียว (อาจจะมีวิญญาณพ่อที่อยู่ในโกฐยืนบ่นอยู่ข้างๆก็เป็นได้ ว่าจะซื้ออะไรนักหนา บ้านรกแล้วเห็นไหม)
นึกได้ดังนี้ ก็หยุดไถ ปิด app วันนี้พอละ ไอ้ปากกาด้ามละ 11 บาทที่ตอนแรกรู้สึกว่าคุ้มนี่ มันกลายเป็นของไร้สาระในความรู้สึกไปเรียบร้อยละ
ปล.1 ดึกดื่นค่อนคืนยังไม่ยอมนอน มานั่งไถ shopee อยู่ได้ (จริงๆเพิ่งอ่านนิยายสามเล่มรวดจบ)
ปล.2 คิดถึงพ่ออยู่ทุกวันแหละ ดูออก
ปล.3 แวะมาเพิ่มเติม โอเคละ รู้ที่มาของความคิดถึงละ เคยได้ยินคำที่ว่าเวลาเราคิดถึงใครนั่นคือเวลาที่คนนั้นก็คิดถึงเราเหมือนกัน แถมเมื่อวานเป็นวันโกณข้ามมาวันนี้เป็นวันพระ แปลว่าตะกี้ตอนที่แว๊บคิดถึงพ่อ ท่าทางพ่อคงจะแว๊บกลับบ้านมาเยี่ยมแหงเลย (ความเชื่อส่วนตัวคือ วันโกณ-วันพระ วิญญานจะกลับบ้านมาได้) พ่อคงคิดถึง ก็เลยคิดถึงพ่อ
01:32 ของวันที่ 17 กค 2564
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
