17 ก.ค. 2021 เวลา 08:36 • นิยาย เรื่องสั้น
# นิยาย ช×ช
# นิยายวาย
....เเรกพบ ❤️......
ผู้คนมากหน้าหลายตาต่างโยกย้ายไปตามเสียงเพลงอย่างสนุกสนาน เหล่าผีเสื้อราตรีทั้งหลายพากันออกรวดรายอย่างไม่มีใครยอมใคร  ดวงตาคมๆ มองดูผู้คนที่กำลังเต้นกันอย่างสนุกสนานอยู่ข้างล้าง ไปรอบๆ แล้วหันหลังพิงราวระเบียงในท่าทีสบายๆ  ยกแอลกอฮอล์ในมือกระดกลงคออีกครั้ง  เมื่อเห็นใครบางคนกำลังเดินเข้ามา
" วันนี้ผับเเกคนเยอะดีนะ  " กระทิง นั้งลงโซฟา สีแดงใกล้ๆ ไม่นานเด็กเสริฟ ก็นำ เครื่องดื่มฤทธิ์แรง  มาวางไว้ที่โต๊ะแล้วเดินจากไป
" อือ คงเพราะแถวนี้ ใกล้กับมหาวิทยาลัยด้วยมัง ว่าแต่แกเจอ ของที่สนใจรึยัง "  ' ฉลาม' พูดด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย
" ยังวะดูแล้ว ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่ " พูดพร้อมกับรินเหล้าใส่แก้วให้ตัวเอง  เสียงกู่ร้องจากข้างเรียกความสนใจทั้งคู่ให้หันไปดู
" อะไรวะ " กระทิงถามด้วยความสงสัย
" สงสัยจะเป็นเด็กใหม่ ได้ยินว่าผู้จัดการรับสมัครนักร้องคนใหม่มาน่ะ "
อีกด้านหนึ่งบริเวณหน้าเวที
'โม' เด็กหนุ่มหน้าตาเด็กกว่าอายุจริง กำลังโยกไปตามจังหวะเพลง อย่างสนชุกสนาน ปกติเขาไม่ค่อยมาเที่ยวในที่แบบนี้ แต่เพราะว่าเพื่อนรักของเขาพึ่งได้งานวันนี้เป็นวันแรก ก็เลยอยากมาร่วมยินดีด้วยซักหน่อย
" ไอ้ วาฬ เสียงมันก็ดีเหมือนกันเนอะ ปกติไม่ค่อยพูดจา แต่ว่าเสียงดีซิบหาย "  ตะวัน พูดเสียงดังแข่งกับเสียงเพลง
" เออ ฉันก็พึ่งรู้นี่แหละ ว่ามันร้องเพลงเพราะขนาดนี้"
โมหันไปชูแก้วเหล้าในมือ เมื่อเห็นว่าเพื่อนมองมา พร้อมกับรอยยิ้ม ยิ่งทำให้สาวๆได้เห็นกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่
" เรากลับไปนั่งที่โต๊ะกันเถอะ เหนื่อยแล้วว่ะ " ตะวันชวนเพื่อนกลับโต๊ะ
" เออๆแกไปก่อนเลย ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อน"
" เค รีบไปรีบมาละมึง  เเละห้ามไปก่อเรื่องอีกเด็ดขาด เข้าใจไหม "
" อือ รู้แล้วนา ทำตัวเป็นคุณแม่ไปได้ " พูดจบก็เดินจากไปทิ้งให้ ตะวันได้แต่เกาแกรกๆ  ด้วยความเป็นห่วงเนื่องจากเพื่อนเขา พอเหล้าเข้าปากทีไร เป็นบ้าทุกที
โมที่เริ่มรู้สึกมึนนิดๆหลังจากทำธุระเสร็จก็เดินกลับมาที่โต๊ะตัวเองแต่ยังไม่ถึงโต๊ะก็ชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งซะก่อน
" ขอโทษครับ เป็นอะไรหรือปล่าว" โมประครองหญิงสาวเมื่อเห็นว่าเธอทำท่าจะยืนไม่อยู่
" รู้สึกเวียนหัวจังเล่นค่ะ อือ ช่วยทีได้ไหมคะ" น้ำเสียงอ้อแอ้ ทำให้เขาเกิดอาการรังเร
" ว่าแต่ คุณมากลับใครหรอครับ โต๊ะอยู่ตรงไหนหรอเดี๋ยวผมไปส่ง "
" จำไม่ได้ค่ะ  อือคุณช่วยพา ไปทีไหนก็ได้ ตามใจคุณเลยค่ะ  " โม รู้สึกสยองกับสายตาเชิญชวนนั้นรู้ได้ทันทีว่าตอนนี้ตนเองกับลังพบเจอกับอะไรอยู่
" เอ่อผมว่าไม่ดีกว่าครับ "
" ทำไมล่ะคะ" แหนะคุณเธอยังไม่ยอมลดล่ะมือของเธอเริ่มอยู่ไม่สุข แต่ในระหว่างนั้นเองก็มีเสียงเสียงหนึ่งดังขึ้น
" กำลังจะไปไหนกัน" เสียงทุ้มกังวานดังขึ้นด้านหลังหญิงสาวที่ก่อนหน้านี้แขนขาอ่อนแรง แถบจะผลักเขาล้มท้าทีเมาในตอนเเรกแทบไม่มีอยู่
" มันไม่ใช่อย่างที่เห็นนะคะคุณ กระทิง ผู้ชายคนนี้อยู่ไปก็เข้ามาลวนลาม ฟ้าน่ะคะ พอฟ้าปฏิเสธ เขาก็พยายามบังคับฟ้า " หญิงสาวพูดไปสะอื้นไป เหมือนกับว่าเขาพยายามจะข่มขืนเธอยังไงยังงั้น แต่อย่าคิดว่าคนอย่างไอ้โม จะยอมเป็นเหยื่อให้ใคร เชือดได้ง่ายๆ
" ผมว่าคุณผู้หญิง เข้าใจผิดแล้วล่ะครับ  ก็เมื่อกี้ผมเห็นว่าคุณจะล้มก็เลยช่วยประคองแค่นั้นเอง"
"ไม่จริงนะคะ คุณ กระทิงต้องช้วยฟ้านะคะ  ฟ้ากลัว" หญิงสาววิ่งไปเกาะแขน พลางร้องให้กระซิกๆ โมหลับตาถอนหายใจดังๆ หันไปสบตากับชายตรงหน้า พูดช้าๆอย่างใจเย็น
" เรื่องที่ผม ลวนลาม แฟนคุณนั้นไม่ใช่เรื่องจริงเลยเพราะว่า...... " จงใจลากประโยคสุดท้ายยาวๆ เเล้วเดินเข้าไปใกล้ ส่งสายตาอย่างมีจริต
" ผมไม่นิยม ของนิ่มๆ สากๆ แต่ชอบ อะไรที่มัน ถึงใจมากกว่า"
มือเรียวลูบกล้ามอกแน่นๆช้าๆลิ้นเล็กๆเลียริมฝีปากอย่างเชิญชวน
" ถ้าเบื่อ ชะนี ก็มาเจอกันนะ " ปากเล็กกดลงที่ปลายคางอย่างอ้อยอิ่ง เมื่อถอนริมฝีปากออกก็หันไปสบตากับผู้หญิงที่ยืนอ้าปากเหวอ อยู่ข้างๆ
" บ๊ายนะ ชะนี  บ๊ายนะ คนหล่อ"  พูดจบก็รีบจ้ำเท้าหายเข้าไปกลางฝูงชนอย่างรวดเร็ว
โฆษณา