เรื่อง มนต์รักข้ามภพ
เขียน CORDIA
หมวด นิยายรัก อีโรติก
ตอนที่ 4.2
ช่วงปรับตัว
แววตาที่ยังตื่นกลัวทำให้ธาดาลูบศีรษะเธอเบา ๆ เพื่อปลอบประโลม เขาสั่งให้เธอเงียบไม่ต้องพูดอะไร ให้อยู่เฉย ๆ แล้วเขาจะจัดการเอง
"สวัสดีครับคุณแม่ ลมอะไรหอบกันมาถึงนี่ครับ" ธาดาพูดเย้าแหย่มารดาที่นั่งทำหน้าเครียด มีพี่สาวนั่งข้าง ๆ มองจ้องจับผิดและส่งสายตาล้อเลียนมาให้
"มาแล้วเหรอพ่อตัวดี อธิบายมาสิ" คุณทิพย์มองเลยไปหาคนที่ยืนด้านหลังของหมอธาดา
"เรื่องมันยาวนะครับ ไว้ผมจะเล่าให้ฟัง" ธาดาตอบเลี่ยง ๆ
"พูดมา แกไปงมเข็มในมหาสมุทรที่ไหนมา" มารดาช่างเปรียบเปรย เขายิ้มรับ คงจะเห็นและดูออกถึงกิริยาที่งดงาม เรียบร้อยของคนตัวเล็กที่นั่งข้าง ๆ เขา ปรางไม่เหมือนเด็กสาววัยรุ่นสมัยใหม่ทั่วไป และคงหาผู้หญิงอย่างปรางได้ยากในยุคนี้
"เธอมาเป็นลมที่หน้ารถผม ผมเลยช่วยเอาไว้" เขาอธิบายสั้น ๆ
"ต่อสิ" ธีรดาอยากรู้ความเป็นมาของว่าที่น้องสะใภ้
"ชื่อปรางครับ เธอกำพร้า เป็นคนอยุธยา มียายบุญธรรมเลี้ยงดูมา พอท่านเสียเธอเลยมาเริ่มต้นใหม่ในกรุงเทพ" เขาปด หญิงสาวนั่งฟังคนปดเก่ง เขามุสาต่อหน้ามารดาของเขาอยู่
"ยายชื่ออะไรหรือหนู" คุณทิพย์ถาม
"ท่านชื่อกำไลเจ้าค่ะ เอ่อ ค่ะ"
คุณทิพย์มองอย่างไม่อยากจะเชื่อคำพูดของลูกชาย มองหน้าลูกกับผู้หญิงตัวเล็กสลับกันไปมาอย่างจับผิด
"กิริยามารยาทงดงามนะ แม่ชอบ ไหน ๆ แกก็ช่วยเหลือน้องเขาแล้วงั้นแม่ก็จะอุปการะต่อแกเลยแล้วกัน ไปอยู่กับฉันนะหนู"
"ไม่ได้ครับ!" ธาดาโพล่งกลางปล่อง พี่สาวหัวเราะเก็บเสียงเมื่อเห็นน้องชายหลุดมาด
"ทำไม!" ลูกชายเสียงดังมา คนเป็นแม่ก็สวนกลับทันควัน
"ก็เขาอยู่กับผมแล้ว คืออาการของปรางยังไม่ดีขึ้น ปรางต้องอยู่ใกล้ผมที่เป็นหมอสิครับ" แก้ตัวน้ำขุ่น ๆ พี่สาวยกนิ้วโป้งให้น้องชายในความแถเก่ง คุณทิพย์เงียบไปสักพัก
"ก็ได้ แต่...แกต้องพาน้องกลับบ้านทุกวันหยุด ถ้าแกไม่พาไปฉันจะมาแล้วพาไปอยู่ด้วย"
"ได้ครับ"
"ที่บ้านฉันคนเยอะรับรองหนูต้องชอบแน่ ๆ คุณยายท่านชอบทำขนม หนูต้องชอบเลยล่ะแม่ปราง" คุณทิพย์หันมาคุยกับเธออย่างเอ็นดู เธอยิ้มรับความเมตตาของท่าน
"มีน้องฟ้าใสอีกคนนะคะ ลูกสาวพี่เองวันนี้ติดเรียนเลยไม่ได้มาด้วย"
"คิดถึงหลานนะครับ"
"คิดถึงแต่ไม่ไปหา อย่าพูดเลยเปลืองน้ำลาย"
กว่าคุณแม่กับธีรดาจะกลับบ้านได้ ก็ปานเข้าไปหกโมงเย็นแล้ว ธีรดาช่วยพูดกับมารดาให้น้องชายว่านี่มันยุคสมัยไหนกันแล้ว หญิงชายอยู่ด้วยกันก่อนแต่งงานมีถมไป ให้มารดาคลายความกังวลไป เชื่อว่าธาดาต้องมีวิธีจัดการให้เรื่องมันถูกต้องและเหมาะสมแน่นอน
คืนนี้เขาปล่อยให้เธออาบน้ำเอง ชุดนอนของเธอคือชุดกระโปรงสายเดี่ยวเนื้อผ้าซาตินสีดำที่ช่วยขับสีผิวขาวหยวกกล้วยของเธอให้ชัดขึ้น เขาบอกเธอว่าเวลาอยู่บ้านกับเขาให้แต่งตัวแบบนี้ แต่เวลาออกไปข้างนอกชุดของเธอจะมิดชิดเรียบร้อย
หลังอาบน้ำกันเรียบร้อยธาดานั่งพิงหัวเตียงเปิดไอแพดดูข่าวสารต่าง ๆ ปรางหลังจากแต่งตัวแล้วขึ้นมานั่งคุกเข่าบนเตียงข้างเขา ธาดาทำทีไม่สนใจเธอ คืนนี้เธอเซ็กซี่เป็นสาวร้อนแรงกว่าวันแรกที่เจอ คิดไม่ผิดที่เป็นคนเลือกชุดนี้ให้เธอใส่
"ท่าน"
"หือ" ครางรับในลำคอ ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง
"ข้าอยากไปอาศัยอยู่ที่เรือนกับแม่ของท่านเจ้าค่ะ" เธอบอกเขาเสียงอ่อน เหมือนจะขอร้องอ้อนวอนเขา
"ทำไมล่ะ อยู่ที่นี่กับผมไม่มีความสุขหรือ"
"เปล่าเจ้าค่ะ"
"ไว้จะพาไป" ธาดาวางไอแพดบนโต๊ะหัวเตียง ดึงร่างบางมานั่งตัก โอบกอดเอวบางไว้หลวม ๆ "แต่ไม่ได้ให้ไปอยู่นะ"
"ทำไมเจ้าคะ"
"ถ้าหนูไป แล้วผมเหล่า หนูจะทิ้งผมไว้ที่นี่คนเดียวหรือ" เขาตอบเสียงอ้อน ๆ บ้าง ไล้นิ้วเรียวตามแก้มนิ่ม ก่อนจะฉกขโมยหอมแก้มทั้งสองข้าง
"อย่าเจ้าค่ะ ทะ ท่านมีเมียอยู่แล้ว" เพราะเธอเบี่ยงหน้าหลบ ธาดาจึงต้องซุกไซร้จมูกเข้าหาลำคอระหงของเธอ
เอ๊ะ เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ
"เมียเหรอ ใครมีเมียแล้วนะ" เขาทวนคำพูดของเธออีกครั้ง เธอพยายามปีนลงจากตักกว้างแต่ไม่สำเร็จ เขารั้งเอวบางไว้แน่น
"ท่านกับแม่หญิงพยาบาลคนนั้น เอ่อ...ร่วมรักกัน"
"นี่อย่าบอกนะว่าวันนั้นหนูแอบดูผม"
"ข้าเปล่าแอบดู แต่วันนั้นเสียงดังทำให้ข้านอนไม่หลับ ข้าเลย..." ปรางสารภาพด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ เพราะกลัวจะโดนตำหนิ เขาส่งเสียงคล้ายไม่พอใจในลำคอ เธอก้มหน้านิ่งจึงไม่เห็นสายตาเจ้าเล่ห์และรอยยิ้มของเขา
ธาดากระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น อกตูมบดเบียดไปกับอกหนาแข็งแรงที่มีแต่กล้ามเนื้อ ยอดอกเมื่อถูกเสียดสีจึงแข็งชัน ร่างบางสั่นสะท้าน ขืนตัวไว้แต่สู้แรงบุรุษไม่ได้เนื้อตัวของเธอจึงแนบชิดทุกส่วน เธอสัมผัสได้ว่าตนเองนั่งทับอะไร มันเต้นตุบ ๆ ยิ่งเธอขยับดิ้นมันยิ่งเต้นใส่ก้นเธอ
"สมัยนี้ต่างกับสมัยที่หนูจากมามากเลยนะ หญิงชายเท่าเทียมกัน มีสิทธิ์เสรีทุกอย่างไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องในมุ้ง ไม่ใช่ผัวเมียก็สามารถทำกันได้เขาไม่ถือกันหรอก" ธาดาอธิบายชิดใบหูที่เปลี่ยนสีของหญิงสาว ส่งปลายลิ้นเข้าไปหยอกเอินในใบหูขาว
"อยู่ที่นี่หนูจะทำอะไรก็ได้ ไม่มีใครรู้ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครรู้จักเรา" เขาช้อนคางมนขึ้นมาจ้องตากัน มองลึกเข้าไปในดวงตาที่สั่นไหวระริกวิบวับ
"อยากลองไหม"
โดนผู้ใหญ่หลอกอีกแล้ว หญิงสาวไร้เดียงสาเริ่มคล้อยตามคำพูดของผู้ใหญ่ตัวโต เขาไม่อาจรอคอยคำตอบจากปากน้อย ๆ ของเธอได้ ธาดาแนบเรียวปากจูบปากเธอ เขาเชิญชวนให้เธอหลงใหลไปกับรสสวาทที่เขานำพาให้เธอได้รู้จัก ช้า ๆ เนิบ ๆ และเน้น ๆ
ธาดาปลดสายชุดนอนเส้นเล็กลงทั้งสองข้าง ทำให้เต้างามประจักษ์แก่สายตา เขาเพ่งมองอยู่นาน มือหนานุ่มวางทาบบนทรวงอกทั้งสองบีบเคล้นคลึงเบา ๆ มันไม่เล็กและไม่ใหญ่ มันพอดีมือเขาเลย ก้มลงฉกยอดอกเข้าปาก เกิดความเสียวสะท้านหญิงสาวแอ่นกายเข้าหาปากร้อนชื้นนั้นอย่างลืมตัว
ธาดาจ้องมองนัยน์ตาเป็นประกายของคนที่นอนอยู่ใต้ร่าง ผมยาวเงางามสยายแผ่กระจายเต็มหมอนหนุน เขาก้มจูบหน้าผากมน ร่างบางหลับตาพริ้ม เธอเคลิบเคลิ้มไปกับมนต์สะกดของเขาคล้ายมันถูกร่ายเวทมนตร์ไว้
"ถอดเสื้อผ้าให้ผมหน่อยสิ" เขาเอ่ยเสียงแหบพร่าข้างแก้มนิ่มเนียน ฝังจมูกและปากไปหลายครายังอดใจไม่ไหว
เธอมองเสื้อนอนที่เป็นกระดุมด้านหน้า มันถูกปลดกระดุมออกไปสองเม็ดบน เผยให้เห็นหน้าอกที่แน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ ไร้ไรขนมาบดบังเนื้อแท้ มือบางเอื้อมไปจับที่เสื้อด้วยมือที่สั่นเทาไร้เรี่ยวแรงเพราะถูกชายด้านบนสูบไปหมด ค่อย ๆ ปลดกระดุมออกจากรังดุมจนถึงเม็ดสุดท้าย มือนุ่มนิ่มนั้นทำธาดาเกือบตบะแตก เขาพยายามข่มใจไม่ให้กระชากเสื้อผ้าออกแล้วจัดการกลืนกินเธอซะ
เธอยังใหม่ ยังไร้เดียงสา บอบบาง น่าทะนุถนอม เขาอยากให้เธอค่อย ๆ เรียนรู้ในตัวเขาให้มาก หญิงสาวเขินอายที่จะมองร่างกายบุรุษเธอเบี่ยงหน้าหันไปมองด้านข้าง
"กางเกงล่ะ" เขาถามยิ้ม ๆ เธอตาโตตกใจมองตาเขาเหมือนจะถามว่าให้ถอดจริงรึ เขาพยักหน้าให้
"ท่านถอดเองเถิด"
"เห็นกันหมดแล้วจะอายอะไร มากกว่าเห็นก็เคยมาแล้วนี่นาหนูปราง" เขาเย้าแหย่เธออย่างอารมณ์ดี ปรางมองต่ำลงมาที่ขอบกางเกงที่มีเชือกผูกเป็นปมอยู่ตรงกลาง หญิงสาวเอื้อมมือไปดึงเส้นเชือกออกช้า ๆ
"ท่านทำต่อเองเถิดหนา ข้า...."
หึหึ
"ครับ" เธออายจนหลับตาปี๋ไม่อยากมอง ธาดาจึงลุกออกจากเตียงจัดการที่เหลืออยู่จนหมด แล้วกลับมาทาบทับร่างบางอีกครั้ง
พอไร้อาภรณ์ทั้งคู่ ทำให้ร่างบางสะดุ้ง ตัวแข็งเป็นหิน เขากระซิบบอกให้ลืมตา เขาจะเริ่มสอนบทรักให้เธอแล้ว
"อื้อ" เสียงคราวเสียวออกจากปากสาว
ธาดายืดตัวขึ้นขยับมานั่งตัวตรง เข้ามานั่งแทรกกลางระหว่างขาทั้งสองข้าง ควักท่อนเนื้อร้อนรูดขึ้นลง ถอกจนหัวบานบดบี้ขยี้ติ่งเนื้อ อ่าซ์....
โอ้ว
***หมายเหตุ ตัดฉาก18+ ออกบางส่วนนะคะ อยากอ่านเต็ม ๆ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
