Memories Beach เขาหลัก,พังงา
ถ้าอ่านจากชื่อ และดูจากรูปแล้ว คงจะคุ้นๆอยู่ใช่มั้ย ใช่แล้วครับที่นี่คือ เมมโมรี่บีช ชายหาดซึ่งเป็นสถานที่รวมตัวของนักโต้คลื่น ชายหาดทอดยาว ระดับน้ำก็ไม่ลึกเดินออกไปเกือบๆ ร้อยเมตร น้ำก็ยังถึงแค่คอ เคยอ่านเจอว่าที่นี่เหมาะสมกับการโต้คลื่นมากที่สุดแล้วในพังงา พอละครับ ไม่รู้จะเกริ่นยังไง ค่อนข้างจะทำการบ้านเกี่ยวสถานที่มาน้อย ถึงจะเป็นจังหวัดพังงาก็เถอะ 🤪
หลังจากลงจากรถ ไอออฟกระซิบ นี่มันชนเผ่าไหน 555555 ผมว่าบรรยากาศดูเสรีดีนะ ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยว เราก็ได้เห็นตัวตนของขาประจำ และครูๆที่อยู่ที่นี่ อย่างชิวเลยครับ อยู่หายไม่มีใครใส่รองเท้าอยู่แล้ว ผู้ชายก็กางเกงขาสั้น บางคนใส่เสื้อบางคนไม่ใส่ ผู้หญิงก็ตามเรื่องของผู้หญิง แต่ ผิวทุกคนเป็นผิวแทนไปหมดแล้ว บางคนกำลังเดินลงทะเล บางคนขึ้นมาแล้ว บางคนนั่งพัก บางคนล้างบอร์ด ขัดบอร์ด เออเหมือนชนเผ่าจริง ทำแค่เรื่องเซิร์ฟ รู้สึกดีที่ได้มองคนที่เขากำลังทำสิ่งที่พวกเขาชอบ เอาหล่ะครับ ผมเอาบ้าง ถอดรองเท้าก่อนเลย เปลี่ยนชุด แล้วไปหาครูกันเถอะ!!!
🚗การเดินทางไปเมมโมรี่บีช ในกูเกิลแมพ แนะนำให้ค้นหาว่า เมมโมรี่บาร์ เชื่อถือได้ ซอยทางเข้าก็เป็นทางลูกรัง ถูกต้องแล้ว ไม่ต้องบ่นว่าจีพีเอสพามาผิดทางนะครับ ไม่ผิดแน่นอน ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ไม่ว่าจะรถเล็กรถใหญ่เข้าได้หมด อ้อ!! ต้องบอกก่อนว่า ผมจองเรียนเซิร์ฟไว้กับ pakarang surf school khaol lak เป็นสำหรับมือใหม่ ราคาก็อยู่ที่ 1200 บาทต่อคน จะมีสอนทฤษฎีบนบก และเมื่อลงน้ำก็จะมีครูประกบ ตัวต่อตัว
ใช่ครับตามภาพด้านล่างเลย สองคน ผมกับเพื่อน(ชื่อออฟ) หลังจากเรียนการว่าย การยืนการตก การลง ทุกอย่างจากบนบกเรียบร้อย จะมีคุณครูอีกคนเดินมาหา บอกให้เตรียมตัวละก็ยกบอร์ด เดินลงน้ำไป เดินพลางอธิบายไปพลาง เดินลงไปเรื่อยๆ พอน้ำถึงระดับเอวก็ปล่อยให้ลอยน้ำแล้วประคองเดินไปต่อ ข้ามคลื่นไปเรื่อยๆ ครูก็มองหาระยะที่คลื่นเหมาะกับการเล่นของมือใหม่อย่างผมกับเพื่อน และถ้าใครมาเรียนครั้งแรกก็ต้องผ่านการเรียนนี้ไปก่อน จำได้ว่าน้ำประมาณระดับอก ครูก็บอกให้ขึ้นบอร์ด แล้วก็ดันตัวเราบ้ามคลื่นไปอีกสองสามครั้งจากนั้นก็หมุนตัวกลับไปทางชายหาย แล้วบอกว่าพร้อมนะ !!! พอคลื่นมาให้ถึง ครูก็น่าจะช่วยดันนิดหน่อย แล้วก็ให้สัญญาณว่า ยืน!!!! เราก็กระโดดยืนตามที่ซ้อมมาเลย ครั้งแรกยืนได้เลย เห้ยย!!! ก็ไม่ยากนี่หว่า กระโดดตู้มลงจากบอร์ด ลากบอร์ดฝ่าคลื่น ไปหาครูที่ยืนรออยู่ที่เดิม
ไอออฟกลัวใช้การ์มินไม่ครบฟังก์ชัน ก็เลยยย!!!
ครั้งที่สองมั่นใจขึ้นมาหน่อย ได้ยินเสียงครูบอกว่าได้จังหวะยืน กระโดดยืนปุ๊ป คว่ำปั๊ป 5555555 เอาใหม่ ครั้งที่สามสี่ ครูก็ช่วยดูปรับขา ไปเรื่อยๆ แล้วครูก็น่าจะเริ่มเห็นว่า ยืนได้แล้วกลัวไม่สนุก ครูก็เลยเริ่มสอนว่า ถ้าออกมาคนเดียว ทำไง บ้าง ว่ายยังไง ข้ามคลื่นยังไง ดูคลื่นแบบไหน พอเกือบๆหนึ่งชั่วโมงครูก็ยั่วด้วยการชี้ให้ดูทีมงานขาประจำที่ไกลออกไปหน่อย “แบบนั้นหน่ะสนุกกว่านะ จะเล่นเฉียงไปกับคลื่น ไม่เล่นคลื่นแตกฟองกันแล้ว จนใจก็ไว้มาเรียนด้วยกันอีกนะ” ***คือที่นี้ถ้าจะเรียนระดับที่ยากขึ้น ต้องผ่านคอร์สนี้ไปก่อนชื่อว่า Try Surf **ก็กะว่าจะลองต่ออยู่น้า ถ้าเพื่อนคนไหนชวนไปก็อาจไปอีก อาจจะได้ไปเรียนต่อ
เอาหล่ะ หมดเวลาที่ครูสอนแล้ว ถ่ายรูปสักหน่อยค่อยเอาไปคืน แล้วต้องรีบหาน้ำเลยครับ คอแห้งมาก เหนื่อยมาก สามครั้งแรงก็หอบ หอบมาจนครบหนึ่งชั่วโมง จริงๆมีคลิปด้วย(แต่ลงคลิปไม่ได้ คนติดตามไม่ถึง100)เพราะตอนหลังขอครูใช้โกโปรถ่ายไปด้วยเล่นไปด้วย แต่แนะนำนะครับ ถ้าจะเอากล้องลงน้ำต้องเตรียมการป้องกันให้ดี เพราะที่นี่คือ สุสานโกโปร
ก่อนเล่นบอร์ดเบา หลังเล่น ถือด้วยมือไม่รอดแล้ว
ฮั่นแน่ ใครว่าจะจบแค่นี้ ยังไม่มีรูปยืนบนบอร์ดเลย ขอกลับไปนั่งพักที่แคมป์ก่อนนะ ที่นี่ก็เปิดให้ตั้งแคมป์นะครับ คิดค่าใช้จ่ายคนละ 100 บาท มีห้องน้ำให้ มีไฟฟ้าให้ ทริปนี้ผมก็ตั้งยาวตั้งแต่เที่ยงถึงเที่ยงกันเลยทีเดียว ระหว่างเล่นกันอยู่สองคน พอกลับไปถึงแคมป์ เพื่อนที่โดนหลอกให้มานั่งรอ นั่งกันอย่างเบื่อเลยย 5555555 เอ้วๆๆ
พักเสร็จ คุยกับออฟสรุปเดี๋ยวตอน 5โมงจะไปเล่นอีกสักชั่วโมง แต่ถ้าจะเล่นอีก ต้องไปเช่าบอร์ดนะครับ จ่ายอีกชั่วโมงละ100บาท วันนั้นผมต่อแค่ชั่วโมงเดียวเพราะเขาให้เล่นได้แค่หกโมง ไม่รีรอครับไปเช่าบอร์ดมา กระดกน้ำเต็มที่ ลงทะเลไปอีกรอบ แล้วความมันและความเสียวก็ได้เกิดขึ้นพร้อมๆกัน คิดดูครับ ไม่มีครู ไอออฟก็ห่างออกไปเรื่อยๆๆ
เอาจริงๆ ผมเหนื่อยนะ พอเราขึ้นได้ ยืนได้ ก็เลยมาซะถึงฝั่งเลย แล้วก็ต้องเดินลงทะเลไปอีกไกลเลยกว่าจะได้ระยะที่น่าเล่น แล้วก็ขึ้น แล้วก็มาถึงฝั่ง เป็นแบบนี้เรื่อยๆไป
ไว้เซียนๆ ค่อยออกไปเล่นคลื่นไกลนะๆ
เรื่อยๆจน ใกล้จะหกโมง ผมเดินหาคลื่น แล้วก็ยืนมองสาว เอ้ยมองขาประจำที่เขาเล่นกันอย่างมัน แต่ละท่ายังกะในทีวี อารมณ์เหมือนน้อง ป.1 ยืนดูพี่ๆ ป.6เล่นกัน แล้วก็รู้สึกอยากจะขึ้นป.6 บ้างแล้ว แต่ทำไงได้วันนี้ หมดเวลาแล้ว ไว้มีโอกาสจะกลับไปขึ้น ป.6 ให้ได้เลย🤩
มีเรื่องโชคดีมากเลยที่ที่ตอนประมาณ ม.5 ม.6 ผมยอมไปเรียนว่ายน้ำ ที่ทั้งเขินทั้งอาย เพราะตอนนั้นคิดว่าโตแล้วยังว่ายว่ายน้ำไม่เป็นอีก ไม่ได้เรื่องเลย
*ถือว่าการเรียน ช่วยเปิดกว้างด้านประสบการณ์ให้อย่างมาก ถ้าวันนั้นมัวแต่อาย วันนี้คงไม่ได้เล่นเซิร์ฟ คงจะไม่กล้าลงไปในทะเล คงจะไม่กล้าไปเที่ยวที่ไหนอีกหลายๆที่ และคงจะไม่ได้มานั่งเขียนบล็อคอันนี้ให้ทุกๆคนได้อ่าน
เดี๋ยว!!! จะดราม่าทำไม ที่นี่ว่ายน้ำไม่เป็นก็เล่นได้ครับ ครูเค้าบอกเองเลย เพราะจะพาไปน้ำไม่ลึกมาก จะเหนื่อยหน่อยก็ตอนกระโดดตามคลื่น เพราะตอนคลื่นมาถ้าไม่โดดก็ต้องดำ
คลิปเล่น มีนิดหน่อยไว้ค่อยลงใน instagram
😍 พอละไม่อยากเล่าแล้ว มีโอกาสไว้มาเที่ยวกันนะครับ ถ้าจะมาช่วงนี้ก็แนะนำให้ติดต่อทางร้านไปก่อน สอบถามมาตรการ การเข้าพื้นที่ไว้ก่อน เพราะอาจจะเปลี่ยนได้ตลอดเวลา ไว้มีโอกาสมาเที่ยวพังงากันนะครับ
ตกเย็น เก็บบอร์ด แคมป์ต่อ นอนนนนนริมชายหาด กินริมหายทราย
** สุดท้าย ไม่แต่งรูปตามเคย แต่ถ่ายด้วยกล้องcannon ไม่ได้ใช้ไอโฟน
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
