คุณคิดว่า ชีวิตคนนึงที่เรียนจบมา ทำงานแบบสัญญาจ้าง และอยากออกมา หางานประจำทำพอได้งาน ทำงานได้ยังไม่ถึงปี เพราะ ถูกนายจ้างให้ออก ด้วยสาเหตุที่ว่า บ.ประสบภาวะขาดทุนเลยเลิกจ้าง ทำงานยังไม่ถึงปีไม่มีประสบการณ์ อะไรเลย สมัครงานที่ไหนก็ยากเพราะออกจากงานช่วงโควิดพอดี ..ให้ออกเวลานี้ซ่ะด้วย และสมัคร งานไปหลายที่มาก ยังไม่มีที่ไหนเรียก มีเรียกเเต่เดินทางลำบาก ไม่คุ้มกับเงินเดือนที่ได้ บางทีมีเรียกนัด เเต่บอกจะติดต่อกลับ เหมือนเราเอาใบสมัครไปทิ้งขว้าง เล่นๆ ซ่ะงั้น... สมัครเยอะมาก สถานการณ์โควิดแบบนี้ยิ่งยาก เลย ขายของยังไม่มีทุนจะขาย เลย แต่ สิ่งที่อยากถาม คือ... เราไม่ได้เดือดร้อนอะไรมาก ที่บ้าน พอมีฐานะ ปานกลาง ชีวิตรู้สึกว่า มันสบาย ค่าใช้จ่ายไม่เยอะมาก เเละเราเป็นลูกคนเดียว เป็นชีวิตที่คนอื่นมอง มา แบบ ไม่มีงานทำ ทำไมถึงอยู่ได้อะ?ลำบากนะแบกรับทุกอย่างคนเดียว .. เเต่ใครจะรุ้เราอยากทำงาน เหมือนคนอื่น ไม่อยากมานั่งกินนอนกินแบบนี้ ซึ่งเราสงสัยตัวเองถามตัวเองมาตลอด ว่าเรามีกินมีใช้ไม่ขาดมือ สบาย ไม่ต้องออกไปทำงานนอกบ้าน ถ้าพูดถึงตามหลักพระพุทธ มันคือ คนมีบุญ กินบุญเก่า ที่สะสม มาอยู่ รึเปล่าคะ ?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
