23 ก.ค. 2021 เวลา 05:14 • นิยาย เรื่องสั้น
ขอหยิบงานแปลจากโน๊ตเมื่อนานมาแล้ว นึกไม่ออกว่าเอาจากไหน หรือแปลด้วยบริบทอะไร (15-8-2020)
การมองอดีตในมุมออสการ์ ไวลด์ (มีแปลด้านล่าง)
For yourself, I have but this last thing to say. Do not be afraid of the past. If people tell you that it is irrevocable, do not believe them. The past, the present and the future are but one moment in the sight of God, in whose sight we should try to live. Time and space, succession and extension, are merely accidental conditions of Thought. The Imagination can transcend them, and move in a free sphere of ideal existences. Things, also, are in their essence what we choose to make them. A thing is, according to the mode in which one looks at it. "Where others," says Blake, "see but the Dawn coming over the hill, I see the sons of God shouting for joy." ... What lies before me is my past. I have got to make myself look on that with different eyes, to make the world look on it with different eyes, to make God look on it with different eyes. This I cannot do by ignoring it, or slighting it, or praising it, or denying it. It is only to be done by fully accepting it as an inevitable part of the evolution of my life and character: by bowing my head to everything that I have suffered.
(De Profundis by Oscar Wilde)
สำหรับตัวเธอนั้น ฉันมีเพียงเรื่องสุดท้ายจะบอก อย่าได้กลัวอดีตเลย ถ้าใครบอกว่าอดีตนั้นแก้ไขกลับคืนไม่ได้ อย่าได้เชื่อเขา
อดีต ปัจจุบัน อนาคตล้วนเป็นเพียงชั่วขณะหนึ่งในสายตาของพระผู้เป็นเจ้า และเราควรrพยายามใช้ชีวิตในสายตาของพระองค์ เวลาและสถานที่ ซึ่งเป็นการสืบเนื่องและการต่อขยายนั้น เป็นเพียงเงื่อนไขโดยบังเอิญของการนึกคิดเท่านั้น จินตนาการอันยิ่งใหญ่สามารถข้ามผ่านมัน และขับเคลื่อนไปในโลกแห่งการดำรงอยู่อันหลากหลายและเป็นอุดมคติได้อย่างเสรี สรรพสิ่งโดยแก่นสารแล้วนั้นก็เป็นเพียงสิ่งที่เราเลือกจะให้เป็นเท่านั้นด้วย
สิ่งสิ่งหนึ่งดำรงอยู่ตามวิถีทางที่เรามองมัน เบลคได้กล่าวว่า "ในขณะที่ผู้อื่นเห็นเพียงแสงอาทิตย์ยามรุ่งเช้าโผล่พ้นเขา ข้าพเจ้าเห็นบุตรแห่งพระผู้เป็นเจ้าโห่ร้องยินดี"
...สิ่งที่อยู่เบื้องหน้าฉันคืออดีตของฉันเอง ฉันต้องทำให้ตัวเองมองมันด้วยดวงตาคู่ใหม่ ต้องทำให้โลกมองมันด้วยดวงตาคู่ใหม่ ต้องทำให้พระผู้เป็นเจ้ามองมันด้วยดวงตาคู่ใหม่ ฉันไม่อาจทำอย่างนั้นได้ด้วยการเพิกเฉยต่อมัน เหยียดหยามมัน ชื่นชมมัน หรือปฏิเสธมัน ฉันจะทำได้ก็ต่อเมื่อฉันยอมรับมันโดยเต็มใจเท่านั้นว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของการเติบโตในชีวิตและนิสัยใจคอของฉัน โดยไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ฉันจะทำได้ก็ต่อเมื่อฉันก้มหัวให้แก่ทุกสิ่งที่เคยประสบมาเท่านั้น
โฆษณา