24 ก.ค. 2021 เวลา 11:30 • ปรัชญา
รู้งี้ตายไปตั้งนานแล้ว !!!!
ตั้งท่าว่าจะเขียนเรื่องของคุณพ่ออยู่หลายที แต่ก็ ไม่รู้จะเริ่มที่เรื่องอะไร และใจก็ยังแป้วๆอยู่
เลยขอเอาเป็นเรื่องเบาๆก็พอนะคะ สำหรับเรื่องคุณพ่อ
ในวันฌาปนกิจศพ ผู้เขียน จัดหาไอติมมาเลี้ยงในงานศพ เพราะนึกถึงว่าคุณพ่อนั้นชอบกินไอติม .. ก่อนที่จะเอาร่างไปสุสานนั้น
ผู้เขียนจึงได้นำไอติมไปวางไว้ให้คุณพ่อที่หน้าโลงศพ
ก็อดใจไม่ได้ที่จะคุยกับ "ผี" คุณพ่อ
1
พ่อยังคงขี้เล่นเหมือนเดิม ตอนยังเป็นคน คุณพ่อจะไม่ชอบให้ใครอยู่ในบรรยากาศที่เศร้าหรือเครียด และในวันสุดท้าย ก่อนที่ร่างของพ่อจะมอดไหม้ไปนี้ก็เช่นกัน
พอเอาไอติมไปให้ ผู้เขียนก็เปิดจิตคุยกับคุณพ่อ ว่า เอาไอติมมาให้นะ ท่านทำท่าตื่นเต้นดีใจ แบบที่ดูก็รู้ว่า ทำท่าแสดง เพื่อเอาใจลูกสาวนั่นแหละ เพราะไม่อยากให้เศร้า
ผู้เขียนจึง บอกว่า ตอนที่ทำพิธีทานสิ่งของเครื่องใช้ให้พ่อน่ะ ลูกลืมเอาแว่นตาทำพิธีทานให้ ... พ่อจึงตอบว่า "ตอนนี้ในอีกโลกนึง พ่อไม่ต้องใส่แว่นตาแล้ว มองเห็นชัดดี"
แถมยังพูดเล่น ให้ผู้เขียนหัวเราะได้อีก คือ พ่อบอกว่า "รู้งี้ตายไปตั้งนานแล้วนะ" พร้อมทำท่าทางหยอกเล่น
ผู้เขียนก็หัวเราะออกมาได้จริงๆ ถึงมันจะเป็นการหัวเราะที่ปนๆกับความเศร้าอยู่ข้างในก็ตาม ก็ยังบอกพ่อไปว่า " นี่ก็ยังเป็นเหมือนเดิมเลยนะ ยังจะพยายามทำให้ลูกยิ้มได้เสมอเลยนะ"
มีคนเคยบอกว่า หากพ่อแม่เราตายไป พ่อแม่จะไม่เคยตายไปจากลูก เพราะพ่อแม่จะอยู่ในใจลูกและเป็นส่วนหนึ่งในกายลูกอยู่เสมอ
วันนี้เพิ่งรู้ว่า มันจริง .... ในส่วนหนึ่งก็ไม่ได้รู้สึกว่าพ่อตายจากไปเลย หากไม่เอามาคิดมาย้ำ มาพูดถึง
โฆษณา