คำว่า 'เศร้า' เป็นเงาสะท้อนของคำว่า 'สุข'
สองคำนี้ความหมายสุดลึกลับ สำหรับฉันมันปัจเจกเกินกว่าจะนิยามความหมายของมันออกมาได้เพียงคำสั้นๆ ไม่กี่คำ
เชื่อว่าหลายคนคงเคยได้ยินเรื่องทำนองว่า มีสุขก็ต้องมีเศร้าเพราะเราเป็นมนุษย์ แน่นอนล่ะ ว่าแต่สุขนี่สุขแค่ไหน สุขจนต้องโทรหา 'ใครสักคน' เพื่อตะโกนไชโย! ดังๆ เศร้าแค่ไหน...เศร้าจนต้องโทรหา 'ใครสักคน' แค่เพื่อร้องไห้เบาๆ
วันนี้คุณมีความสุขจัง คุณจะตะโกนออกไปท่ามกลางผู้คนว่าคุณกำลังมีความสุข และหนึ่งในกลุ่มคนเหล่านั้นต้องมี 'ใครสักคน' ซึ่งอาจมีหลายคน ที่คุณมองว่าพวกเขาจำเป็นต้องอยู่ตรงนั้น พวกเขาเท่านั้นที่ 'ต้อง' ฟังเสียงหัวเราะของคุณ ชื่นชมยินดีไปกับคุณ ถ้าขาดคนเหล่านี้ไปอาจเปลี่ยนให้คุณกลายเป็นเศร้าได้
และก็ถึงวันที่คุณเกิดเศร้าขึ้นมาจริงๆ คุณหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ใช้นิ้วไถแรงๆ เพื่อดูสิ่งต่างๆ บนโซเชียลมิเดียทั้งที่สมองไม่ได้รับรู้ภาพตรงหน้า ในหัวของคุณมันช่างยุ่งเหยิงพัลวัน คุณค่อยๆ พิมพ์ความรู้สึกลงไป และกดเผยแพร่
"(เอาล่ะ...ถ้าคุณเศร้าคุณอยากพิมพ์ว่าอะไร ลองนึกดู)"
เสียงแจ้งเตือนดังไม่หยุดเลยแฮะ! มีคนเห็นใจ และเป็นห่วงคุณล้นหลามทีเดียว แต่...ทำไมคุณเลือกที่จะไม่ตอบใคร จากนั้นเลื่อนดูรายชื่อผู้ติดต่อในโทรศัพท์ คุณไม่อยากเล่าความเศร้านั้นของคุณให้ใครฟังจนนิ้วเจ้ากรรมเลื่อนไปเจอรายชื่อหนึ่ง
"(...........)"
คนที่ไว้ใจและคาดหวังว่าปลายสายจะเข้าอกเข้าใจคุณ คุณกดโทรออก...โธ่เอ๋ย ไม่รับสายเลย
เลื่อนนิ้วดูรายชื่ออื่น เจออีกคนหนึ่งที่คุณไม่ค่อยได้คุยบ่อยนัก แต่เมื่อก่อนเราก็สนิทกันพอสมควรนะ คุณมีความหวังอีกครั้งแล้วกดโทรออก... เย้! รับสายแล้ว... คุณเริ่มเล่าเรื่องเศร้าของคุณ
"เรื่องแค่นี้เอง ใครๆ ก็เคยเจอ"
อ้าว... ทำไมคุณนิ่งอย่างนั้น สักพักคุณก็ขอวางสายแล้วนั่งตาลอยมองเพดาน ปลายสายเมื่อครู่ไม่เข้าใจคุณอย่างสัมผัสได้ทั้งวาจาและน้ำเสียง
น้ำใสๆ ไหลเป็นสายธารออกมาจากหางตาเงียบๆ ริมฝีปากเจ็บจากฟันทรยศที่กัดไม่ปล่อยจนคุณได้รับรสชาติเลือดจางๆ ไม่ว่าอย่างไรคุณจะไม่เปล่งเสียง เพราะคนในบ้านของคุณที่อยู่นอกประตูห้องนอนนั่นจะได้ยินเข้าน่ะสิ! คุณรู้ดีว่าคนในครอบครัวไม่ใช่ทางเลือกในการปรับทุกข์ของคุณสำหรับบางเรื่อง จึงเริ่มมองหา 'ใครสักคน' อีกครั้ง ไม่เคยคิดว่าจะหาได้ยากถึงเพียงนี้ ตอนที่มีความสุข 'ใครสักคน' ที่อยากให้ร่วมสุขของคุณมีหลายคนกว่านี้นี่นา
คนในบ้านทุกคนคุณอยากให้เขาร่วมสุข ครูบาอาจารย์ที่คุณรักก็ด้วย แม้แต่คนแปลกหน้าคุณยังอยากป่าวประกาศออกไปว่าคุณสุขล้นถึงเพียงไหน 'ใครสักคน' ตอนสุข ช่างหาง่ายกว่าตอนทุกข์มากโข
ระหว่างนั่งรำลึกเรื่องราวในอดีต โทรศัพท์ของคุณก็สั่น และพบว่าใครบางคนโทรเข้ามา
"(ใครสักคน...คนนั้นแหละ คุณคิดว่าใคร)"
สายธารที่หางตาไหลอาบแก้มแปรเปลี่ยนเป็นมหาสมุทรกว้าง คุณลืมนึกถึงเขา... แต่เขานึกถึงคุณอยู่เสมอ คุณกดรับสายด้วยมือสั่นๆ ไม่พูดอะไรเพียงแต่สะอื้นจนตัวโยน
"ร้องมาเลย ฟังอยู่"
และแล้วคุณก็พบ 'ใครสักคน' เสียที
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
