"ถักเปีย"
สมัยยังเป็นเด็กน้อยแม่ให้ไว้ผมยาว เพราะแม่เป็นคนชอบผมยาวและแม่เองก็ไว้ผมยาวด้วย เมื่อแม่มีลูกสาวก็เลยอยากให้ลูกสาวไว้ผมยาว อันที่จริงฉันก็ไม่ได้ชอบการไว้ผมยาวเท่าไหร่เพราะมันดูรุงรัง ดูแลรักษายากและอีกอย่างเพื่อนๆ ที่โณงเรียนก็ชอบแกล้ง
จึงทำให้ฉันกับแม่ไม่ค่อยจะมีความคิดเห็นที่ตรงกันซักเท่าไหร่เรื่องไว้ผมยาว และสมัยเป็นเด็กโรคยอดฮิตสำหรับเด็กหญิงก็จะหนีไม่พ้นโรคเหา ยิ่งฉันผมยาวเท่าไหร่มันก็ยิ่งชอบ
แต่ก็ดีตรงที่ว่าแม่ดูแลเอาใจใส่กับผมของฉันมากคอยสระ หวี ถักเปียให้ทุกวันถึงแม้ฉันจะไม่ชอบก็ตามทีเถอะ แต่เวลาที่เห็นแม่หวีผม ถักเปีย ฉันก็มักจะเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของแม่เสมอ
ยิ่งมีเจ้าโรคเหาคอยรังควานแม่ต้องเล่นหัวฉันวันละหลายๆ รอบเพื่อกำจัดเหาบนหัว ต้องมีหวีถี่ๆ ที่เรียกว่าหวีเสนียด มาหวีและแม่เหาก็จะร่วงลงมา แม่จะคอยเด็ดเหาอย่างเมามัน ส่วนฉันก็จะเกาอย่างรำคาญ
ตอนเช้าในทุกๆ วันแม่ก็จะหวีผมให้ หลังจากหวีเสร็จก็จะถักเปีย ถ้าไปเล่นกับเพื่อนๆ กลับมาผมยุ่งเหยิงหลุดลุ่ยแม่ก็จะเรียกมาบ่นและแก้เปียให้ใหม่ บ้างก็ถักหนึ่งเปีย สองเปียบ้างสลับกันไป ถักเสร็จก็กลับไปเล่นกับเพื่อนๆ ใหม่
แต่ถ้าวันไหนที่ไปโรงเรียนและโดนเพื่อนที่โรงเรียนแกล้งดึงเปียหลุด คุณครูก็จะช่วยถักหรือมัดรวบเก็บผมให้ ก็ตามประสาเด็กน้อยจะเรียบร้อยได้นานสักเท่าไหร่
หลังเลิกเรียนกว่าจะกลับถึงบ้านก็สยายปลิวไปตามลม ผมพันกันยุ่งเหยิงไปหมด
ช่วยแม่ทำงานบ้าน กินข้าว อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ แม่ก็หวีผมให้ หาเหาให้ทุกเย็น
แต่ฉันก็ไม่เคยถามแม่นะว่าแม่รู้สึกเบื่อไหม เพราะดูจากรอยยิ้มที่แม่ทำให้ฉันแต่ละครั้ง ฉันพอที่จะเดาออกว่าแม่มีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำ
คิดถึงแม่จัง...
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
