คนอะไรไปอยู่ที่ไหน..เค้าก็ยุบ (ภาษาเหนือ ไม่รู้ภาษากลาง ใช้คำว่าอะไร)
ยุบครั้งที่1 เริ่มจาก ดิฉันเรียนโรงเรียนวัดแห่งหนึ่งของหมู่บ้าน ซึ่งเปิดสอนถึงระดับชั้น ป.6 เมื่อดิฉันจบชั้น ป.5 และกำลังจะขึ้น ป.6 ทางโรงเรียนก็แจ้งข่าวว่า หากเทอมหน้าไม่มีคนมาสมัครเรียน จะต้องปิดโรงเรียน และนักเรียนที่เหลือให้ไปต่อที่โรงเรียนใหญ่ระดับตำบล ทำให้ดิฉันต้องไปเรียน ป.6 อีกโรงเรียนหนึ่ง
ยุบครั้งที่2 เมื่อดิฉันจบ ป.6 จึงทำการสอบเข้า โรงเรียนแห่งหนึ่ง ซึ่งเปิดสอน ม.1-ม.3 เป็นโรงเรียนเรียนฟรีชื่อดัง ผู้สร้างโรงเรรียยนสมัยนั้นเค้าเรียกว่าคือพ่อเลี้ยง...
หลังจากนั้นเรียนผ่านไปด้วยดีจนจบรับปริญญา ทำงานที่แรก
ยุบครั้งที่ 3 ทำงานที่แรก ในห้างดังของต่างชาติ ซึ่งตอนนี้ถูกtake overเป็นextra แล้ว ทำให้ต้องเปลี่ยนงานอีกที
ยุบครั้งที่ 4 เปลี่ยนมาอยู่บริษัทค้าปลีกชื่อดังทางเหนือ ในแผนกเครียสินค้ายึด ทำได้ 6 เดือนก็ยุบแผนก เนื่องจากผลงานดีเครียสินค้าออกเหลือมูลค่าของในสต็อกน้อยลง ประกอบกับอยากทำงานนิคม จึงเปลี่ยนงานอีกรอบ
เกือบยุบครั้งที่ 5 ได้ทำงานนิคมบริษัทที่มีชื่อเสียงสวัสดิการดีมากๆ แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งที่บริษัทต้องลดเวลาทำงาน และลดเงินเดือนทำตามวันที่มาทำงานทำให้ต้องเปลี่ยนงานอีกรอบ หลังจากทำที่นี่มา2ปีกว่า
หรือสิ่งเหล่านี้ทำให้เราต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด เพราะเราขอเงินพ่อแม่ไม่ได้ เพราะท่านก็ไม่มี..นี่จึงเป็นสิ่งที่ทำให้เราได้เรียนรู้ชีวิต😬😬
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
