[ปัญญานฤมิต.] เมื่อความเมตตา ความเห็นใจ ความสงสาร เกิดขึ้นภายในใจ จึงเป็นเชื้อให้สิ่งหนึ่งเกิดขึ้นคือ ความรัก

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

28 ก.ค. 2021 เวลา 09:45 • ปรัชญา

เมื่อความเมตตา ความเห็นใจ ความสงสาร เกิดขึ้นภายในใจ

จึงเป็นเชื้อให้สิ่งหนึ่งเกิดขึ้นคือ ความรัก

ซึ่งเป็นชื่อที่สมมุติขึ้น เพื่อบอกถึงความรู้สึกที่เป็นนามธรรมใน

ใจคน อธิบายถึงความเมตตา เห็นใจ สงสารต่อทุกสิ่งที่ไม่ใช่แค่

เพียงมนุษย์ แต่ยังหมายไปถึง สิ่งมีชีวิตต่างๆที่จิตใจรู้สึกยินดี

อยากช่วยเหลือในอย่างใดอย่างหนึ่งด้วยความเต็มใจ

และยังความบริสุทธิ์อยู่ได้ ด้วยการไม่สูญเสียตัวตนของตนเอง

ในผู้ที่ให้ความรักนั้น จึงยังคงเป็นความรักแท้จริงอยู่

อีกนัยหนึ่ง เมื่อความรักเกิดขึ้นในใจ แล้วเกิดยึดติดในสิ่งใดสิ่ง

หนึ่งขึ้นมา นำเอาใจไปนาบ หรือห่อหุ้มไว้กับสิ่งๆนั้น

ด้วยความไม่เป็นอิสระอย่างที่ควรจะเป็นของใจ

จึงถูกขังและผูกอยู่กับสิ่งๆนั้น เมื่อนานวันไป

ก็จะค่อยๆลืมความเป็นตัวของตัวเองไป จนจิตใจกับสิ่งๆนั้น

แทบจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน เมื่อแยกกันไม่ออกแล้ว

จึงเป็นเชื้อให้เกิดสิ่งหนึ่งขึ้นซึ่งเรียกว่า ความหลง

อีกนัยหนึ่ง เมื่อความหลงเกิดขึ้นแล้ว จึงเกิดสิ่งที่ตามมาคือ

ความคาดหวัง ความปรารถนา ความใคร่ และความยินยอม

ให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งยึดครองจิตใจ อย่างไม่มีทางสู้และไม่รู้ตัวเอง

จนรู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นสิ่งนั้นไปเสียแล้ว

เมื่อความหลงเริ่มรุนแรงขึ้น จึงส่งผลเป็นเชื้อให้เกิด ความโลภ

อีกนัยหนึ่ง เมื่อความโลภเกิดขึ้นแล้ว

จึงเกิดความอยากได้อยากมีในสิ่งนั้นสิ่งนี้

เช่นอยากได้มาครอบครอง อยากมีสิ่งนั้นสิ่งนี้อยู่กับเราไปนานๆ

อยากให้สิ่งนั้นสิ่งนี้เป็นของเราคนเดียว และเกิดความกลัวการ

พลัดพรากขึ้นมาด้วย เมื่อสูญเสียการรับรู้ตามความเป็นจริง

จึงเป็นเชื้อให้เกิด ความโกรธ เมื่อสิ่งทั้งหลายนั้นต้องสลายและ

พลัดพรากไป ไม่เป็นดังปรารถนาตามใจที่โดนความโลภห่อหุ้มอยู่

แต่เมื่อเราเข้าใจและแยกได้ตามความเป็นจริง

รู้จักเหตุและผลที่จะเกิดขึ้น ไม่สูญเสียความเป็นตัวของตัวเอง

เมื่อนั้นความรักจะยังบริสุทธิ์อยู่เสมอตลอดไป

บทความและภาพโดย ปัญญานฤมิตร (หัสดี สุขสำราญ)

โฆษณา