ผมเคยโกรธเเละโมโหกับคำพูดของเพื่อนคนนึงมากๆ ขอเล่าคร่าวๆคือ ผมซื้อหนังสือ พ่อรวยสอนลูก มาอ่านเพราะอยากรู้ว่าทำไม คนอื่น นักธุรกิจ ชอบอ่านจัง เลยลองดู ส่วนเพื่อนคนนี้เป็นเเนวตรรกะที่ชอบเหตุผล จะบอกว่า โรเบิต เก่งจริงป่าว โดนฟ้องไม่ใช่หรอ ผมก็ไม่ได้อะไร เหตุการณ์วันนั้น ผมนั่งอยู่ร้านหมูกระทะ กินด้วยกัน ก็พูดถึงประเด็นนี้ เเต่ผมได้ยิน เเต่ไม่ได่พูดอะไร มันก็พูดๆไป จนมันพูดว่า Know How กับ Know what มันต่างกัน คือพูดประเด็นเรื่องหนังสือ จนเราถามว่า มุงรู้ได้ไงวะ มันก็บอก กุเก่งกว่ามุง เท่านั้นเเหละ เเต่ตอนนั้นยังไม่ได้โกรธมาก เราถามไปก่อนว่า คิดเเล้วใช่ไหมที่พูดออกมา มันก็บอกคิดเเล้วพร้อมกับหน้าจริงจัง ผมก็โมโห ไม่พอใจ ก็พูดออกไป รั่วๆ คือมันมีเรื่องราวทีเยอะเเต่ไม่ขอพูดถึง เเต่เอาเป็นว่าเพื่อนทั้งกลุ่มรู้กัน ผมก็โมโหสุดๆ เพราะผมไม่ได่โกรธในสิ่งที่มันพูดใส่ผมเเค่นั้น เพราะผมก็เป็นเพื่อนกับมัน เราก็ไม่อยากให้มัน ไปพูดกับคนอื่นเเบบนี้ จริงๆมันก็ไม่ควรจะพูด ยิ่งเพื่อนสนิท เเต่ก็ไม่มีอะไรมาก ผมก็ได้พูดออกไปก็จบ ถามว่าเราเสียใจไหมที่พูดเเบบนั้น เสียใจมากครับ เเต่ว่า เราเคยพูดเตือนดีๆหลายครั้งเเล้ว ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งเเรก เเต่ก็ผมก็ปล่อยวาง ต่างคนต่างมีความคิดที่เเตกต่างกัน เเค่เคารพกันเเละกันพอ