"ในค่ำคืนที่มืดมิด เพียงแสงกระพริบของดวงดาวก็ทำให้เกิดความหวังขึ้นได้"
.
ช่วงเวลานี้
นับเป็นช่วงเวลาของฝันร้าย
ที่ไม่ยอมพ้นผ่านไปเสียที..
ผู้คนรอคอยความช่วยเหลือ..
คุณลุง คุณน้าที่เราอาจเคยเห็นหน้าค่าตา
ต่างล้มลงและจำต้องลาจากโดยไร้ซึ่งคำพูดใดๆ..
.
มีแต่เสียงที่ดังก้องและอัดอั้นอยู่ภายใน
ได้แค่เพียงช่วยเหลือซึ่งกันและกันเท่ากับความสามารถที่มี
คอยประสานหาอ๊อกซิเจน
หาเตียงให้กับพี่น้องมากมายที่รอคอยอย่างมีความหวัง..
.
ในช่วงเวลาที่ไม่ได้เขียนบทความ
ต้องยอมรับตรงๆจากใจเลยค่ะ
ว่าไม่เหลือพลังบวกที่มากพอ
จนไม่สามารถคิดว่าจะแบ่งความอบอุ่น
และความรู้สึกดีให้ใครได้..
.
เพื่อนเก่าอย่าง Panic Disorder กลับมาทักทายอีกครั้ง
การหายใจเริ่มไม่เป็นปกติ..
วิธีหายใจที่ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครต้องสอน
ในวันนี้มันกลับเป็นเรื่องที่ยากมาก
พยายามกระเสือกกระสนหายใจเท่าไร
อากาศก็เหมือนไม่สามารถเดินทางเข้าสู่ปอดได้เลย
เสียงหัวใจที่เต้นระรัว
และการหายใจที่ต้องอ้าปากตลอดเวลา
เพื่อตะเกียกตะกายให้อ๊อกซิเจนเข้าร่างกาย
คอยหาวตลอดเพื่อหวังเพียงให้รู้สึกหายใจอิ่ม
ซึ่งหลายครั้งการหาวนั้นก็ล้มเหลว
และกลับทรมานยิ่งกว่าเดิม
ถอนหายใจนาทีนึงเกือบสิบครั้ง
เพียงเพื่อให้ลมหายใจเป็นปกติ
จนต้องแจ้งคนรอบข้างตลอดเวลาว่ามีปัญหากับการหายใจ
ไม่ใช่ถอนหายใจเพราะไม่พอใจแต่อย่างใด..
.
และวันนี้
ในวันที่เหมือนก้อนตะกอนทุกอย่างถูกสะสมจนล้นถัง
น้ำตาเอ่อล้นและพรั่งพรูออกมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ
จุกก๊อกถูกดันออก ตามมาด้วยกระแสน้ำที่ไหลออกมาอย่างเชี่ยวกราก..
.
"เหนื่อยเหลือเกิน..ไม่ไหวแล้ว"
เสียงในใจพร่ำบอกและร้องเรียกประหนึ่งเด็กน้อยงอแง
บรรยากาศรอบข้างเปลี่ยนเป็นสีหม่นโดยอัตโนมัติ
พร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาที่ไม่รู้จะหมดลงเมื่อใด..
.
ทันใดนั้น
คุณสามีที่คงตกใจไม่น้อย
รีบเข้ามากอดและลูบหัวเบาๆ..
"ไม่เป็นไรนะ..ไม่เป็นไรนะ"
"หนูเหนื่อยมากใช่ไหม..พักก่อนนะคะ"
"ไม่เป็นไรนะ..ร้องออกมาเลย"
"เพราะเธอเก่งที่สุดสำหรับเราเสมอ"
วินาทีที่ได้ยินคำเหล่านั้น
ยิ่งทำให้ร้องหนักกว่าเดิม
แต่ความรู้สึกกลับแตกต่างออกไป..
.
จากที่ผ่านมา
ไม่ค่อยกล้าแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น
เพราะรู้สึกว่าเราต้องเป็นที่พึ่งพาให้คนอื่นได้
เรามีหน้าที่มอบความเข้าใจ
ให้คนอื่นอุ่นใจเมื่ออยู่ใกล้เรา..
แต่ในวันนี้
เมื่อไม่สามารถกลั้นความอ่อนแอไว้ได้อีกต่อไป
กลับพบว่า..
"บางครั้งการขอความช่วยเหลือในวันที่ตัวเองไม่ไหวบ้าง กลับเป็นสิ่งที่สามารถทำให้เราเข้มแข็งได้เร็วที่สุด"
.
ต้องขอบคุณคุณสามี
ที่ทำให้เข้าใจในเรื่องที่คิดว่าเรารู้อยู่แล้วว่า.. "อ่อนแอบ้างก็ได้"
"เพราะคนที่เข้มแข็งที่แท้จริง คือคนที่กล้ายอมรับว่าตัวเองอ่อนแอ และแสดงมันออกมาบ้าง.."
.
ในช่วงเวลาเช่นนี้
หากใครที่เคยรู้สึก
หรือกำลังเผชิญปัญหาแบบเดียวกับใบตอง
ใบตองขอเป็นอีกหนึ่งอ้อมกอดให้คุณนะคะ
และจะคอยบอกคุณตลอดว่า..
"ไม่เป็นไรนะ..เธอเก่งที่สุดสำหรับฉันเสมอ :)"
ด้วยรัก
ใบตอง
#Bethropology
(ภาพจาก; Pinterest.com)
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
