เล่าเรื่องผี พรานหลงผจญภัย EP.1 - ฝ่าดงพรายกินเนื้อ
จัดทำโดย : ชายขี้เล่า Story
พรานหลง หรือ.. ไอ้หลง ชื่อนี้ได้มาจาก… แม่ของมัน ที่ออกไปหาของป่า ขณะที่กำลังตั้งท้อง แล้วดันเกิดหลงป่าขึ้นมา… จนพวกชาวบ้าน ต้องกันช่วยออกตามหา และพบว่าอยู่ในช่วงกำลังจะคลอดลูกพอดี เลยช่วยกันทำคลอดกันกลางป่า แล้วตั้งชื่อเด็กคนนี้ว่า ไอ้หลง…
เมื่อเติบโตเป็นหนุ่ม หลง ได้รับการฝึกทักษะพรานป่า จากผู้เป็นพ่อ เช่นการใช้ปืนล่าสัตว์ การหาอาหารในป่า รวมถึงเล่าตำนานเรื่องผีป่า ให้คอยระวังตัวเสมอ ไอ้หลง.. เลยจัดได้ว่า เป็นพรานหนุ่มมือใหม่ไฟแรง.. คนหนึ่งกันเลยทีเดียว…
อยู่มาวันหนึ่ง พรานหลง ...รู้สึกว่าตนเองก็โตเป็นหนุ่มแล้ว อยากจะมีเมียสักคน แต่สาวๆในหมู่บ้าน ก็ดันออกเรือนไปกันหมดแล้ว เหลือแต่เด็กเล็ก ...ไอ้เราก็เป็นหนุ่มตาดีซะด้วย จะปล่อยให้ชีวิตโสดแบบนี้ได้อย่างไรกัน เอาวะ… ชาตินี้ข้าต้องมีเมียสักคน.. ไปหาที่หมู่บ้านอื่นก็ได้..
พรานหลง ได้ขอกับพ่อและแม่ ต้องการออกท่องป่า เพื่อหาผู้หญิงสักคนมาเป็นเมีย ทางพ่อแม่ก็ไม่ได้ขัดข้องอะไร เห็นว่า… ลูกชาย โตมากพอ.. ที่จะออกเดินทางคนเดียวได้แล้ว...
เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว… พรานหลง ได้ออกเดินทางในเช้าวันต่อมาทันที โดนมีปืนยาวและมีดเป็นอาวุธประจำกาย เขาได้เข้าป่าใกล้ๆ เก็บตุนเสบียงระหว่างทาง กะจะลองค้นหาดูว่า… ป่าแถวนี้มีหมู่บ้านอื่นอีกรึเปล่า…
แต่ก็นะ… วนอยู่หลายวันก็ไม่เจอหมู่บ้านแถวนี้เลย เฮ้อ… เกิดเป็นคนหน้าตาดี ทำไมหาเมียยากจัง… เขาเริ่มเดินเข้าป่าลึกขึ้นเรื่อยๆ จนมองเห็นเขตแดนแห่งใหม่ที่ไม่รู้จัก ...ที่นี่มีลักษณะเป็นพื้นที่ราบลุ่ม มีแม่น้ำไหลผ่าน บรรยากาศเย็นสบาย จึงเลือกที่นี่ เพื่อใช้พักผ่อนชั่วคราว
พรานหลงที่นั่งพักอย่างสบายใจ ก็ได้เห็นว่า มีหญิงสาวชาวป่า อยู่เบื้องหน้า ไม่ไกลมากนัก ...ใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้น ที่ทำจากหนังสัตว์ เธอกำลังจับปลาในแม่น้ำ ความคิดแรก มีความคิดเข้ามาในหัวทันที งามแท้ แม่คุณเอ้ย ทังขาว สวย มองแล้วเพลิดเพลินจริงๆ
“น้องสาว กำลังจับปลาอยู่หรอ มาๆ เดี๋ยวพี่ช่วยจับ พี่จับปลาเก่งมากเลยแหละ..ฮึๆ” ...พรานหลง อาสาช่วยสาวงาม ที่เพิ่งพบกันเป็นครั้งแรก ด้วยความเสน่หา…
“ได้สิพี่ ช่วยฉันหน่อยนะ ฉันกำลังจะจับปลา ไปฝากพี่สาวอีกสองคนพอดี…” หญิงสาวชาวป่า ตอบกลับ ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม มันช่างดีต่อใจเสียเหลือเกิน พรานหลง รู้สึก.. กระชุ่มกระชวยหัวใจเอามากๆ
“น้องสาว ดูเอาไว้นะ คนแบบพี่นี่แหละ ยอดชายแห่งป่าของแท้..” พรานหลง คุยโวโอ้อวดใหญ่โต… ในน้ำมีปลาหลายตัวว่ายผ่านมากมาย เขาเริ่มจับปลาด้วยการใช้มือตะครุบจับในน้ำ แต่ไม่ได้ผลเลยปลาพวกนี้ หนีกันไวมาก หญิงสาวชาวป่า ได้แต่หัวเราะ กับท่าทางจับปลาของพรานหลง อย่างสนุกสนาน
“พี่จ๋า… เดี๋ยวฉันจับเองดีกว่า… พี่ไปนั่งพักเถอะ” หญิงสาวชาวป่า ลงมือจับปลาด้วยความชำนาญ ตะครุบจับเพียงครั้งเดียว ก็ได้ปลามาง่ายๆ แถมยังจับได้ตั้งหลายตัว ทำให้ พรานหลง.. รู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก..
ผ่านไปไม่นาน เธอได้ปลามาเต็มกระบุง พรานหลง เห็นว่า… นี่ก็มืดมากแล้ว เลยอาสา จะไปส่งที่บ้าน ถือเป็นการทำความรู้จักไปในตัว… “นี่น้องสาว.. มืดแล้วมันอันตรายนะ บ้านอยู่ไหน เดี๋ยวพี่ไปส่งเอง”....
“ฉันอยู่ที่ถ้ำใกล้ๆ นี่แหละ พี่ก็มาด้วยกันสิ พี่เป็นคนมีน้ำใจ พี่สาวของฉันอีกสองคนต้องชอบมากๆแน่เลย” หญิงสาวชาวป่า ออกปาก… ชวนพรานหลง มีหรือที่เขาจะพลาด แต่ก็น่าแปลกคนอะไรนอนอยู่ในถ้ำ ทั้งสอง ออกเดินทางไปด้วยกัน ในตอนกลางคืน…
ไม่นานนัก ได้พบกับถ้ำแห่งหนึ่ง เมื่อเดินเข้ามาข้างใน มันช่างสวยงามเหลือเกิน ภายในมีแสงสีเขียวอ่อนสะท้อนแสงตลอดเวลา อากาศเย็นกำลังดี เบื้องหน้ามีผู้หญิงที่มีรูปร่างงดงาม ก้าวเดินมาหาอีกสองคน หญิงสาวชาวป่า ได้แนะนำว่า… “นี่คือพี่สาวของฉัน พี่คนโต และพี่คนกลาง ฉันเป็นน้องเล็ก จร้า…”
“เข้ามาสิ วันนี้พ่อหนุ่มพักที่นี่แหละ ไม่ได้มีใครแวะมาที่นี่นานแล้ว..” ...พี่สาวคนโต ชักชวน.. พรานหลง ให้อยู่นี่ด้วยกันในคืนนี้
มีสาวสวยสามคน มาชวนให้ค้างด้วยแบบนี้ จะพลาดได้อย่างไร พรานหลง.. รีบตอบรับด้วยความดีใจ พลางคิดว่า ชั่วโมงนี้ ใครก็ได้… สวยหมดทุกคน แต่จะให้ดี ถ้าได้สามพี่น้องมาเป็นเมียหมด คงจะโชคดีสุด หากพากลับไปด้วย ผู้ชายในหมู่บ้าน คงจะอิจฉามากแน่ๆ
ในคืนนั้น เขาเดินไป อีกมุมหนึ่งของถ้ำ เพื่อจัดการทำที่สำหรับนอน กะว่าทำทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว จะไปนั่งย่างปลา ให้สามพี่น้องกิน แต่ดันง่วงมาก เลยเผลอทิ้งตัวหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย…
เขาหลับไปนานพอสมควร รู้สึกหิว เลยตื่นมากลางดึก… ว่าจะไปขอแบ่งปลา จากสามพี่น้อง มากินสักหน่อย เลยเดินไปรอบถ้ำ แต่ก็ไม่เจอทั้งสามคนเลย ได้แต่แปลกใจว่า.. หายไปไหนกันหมด เขาจึงเดินสำรวจรอบๆถ้ำ สถานที่แห่งนี้ดูเหมือนว่า จะเป็นถ้ำที่มีทางเดินหลายส่วน เชื่อมต่อกัน
พรานหลง ...เข้ามาที่ส่วนหนึ่งของถ้ำ ภายในจุดนี้ มีกลิ่นเหม็นคาวมาก เมื่อเดินดูจนทั่ว และ..ได้พบกับกองเศษซากโครงกระดูกมนุษย์มากมาย เขาตกใจกับภาพที่เห็น ได้แต่สงสัยว่า เกิดอะไรขึ้นกับคนพวกนี้ ใครทำร้ายพวกเขา…
อ่า… พ่อหนุ่ม เห็นแล้วหรอ….. แต่ช่างมันเถอะ ข้า.. ต้องการมีลูก… มาอยู่กับพวกเรา เป็นผัวของพวกเรา สร้างลูกให้พวกเรา อยู่ที่จนตาย… ไปเลยนะ พ่อหนุ่มของฉัน... ฮึๆๆ” ...หญิงสาวพี่คนโต และพี่น้องทั้งหมด ปรากฏตัวขึ้น จากข้างหลังเขา
พรานหลง... หันไปมองตามเสียง ด้วยความแปลกใจ ภาพที่เห็นคือ สามสาวพี่น้อง ที่ตอนนี้.. ได้แปรเปลี่ยนสภาพร่างกาย เป็นอสูรกายสูงใหญ่ ที่มีผิวหนังเป็นเกล็ดเหมือนปลา ในปากเต็มไปด้วยฟันแหลมคมมาก ดวงตาโตและไม่มีตาดำ ใบหน้าพวกเธอในตอนนี้ทั้งน่าเกลียดน่ากลัว….
อะไรกัน สาวสวยสามคนนั้น เป็นผีหรอ… อิ๊บอ๊ายแล้ว..ไอ้หลงเอ้ย พรานหลง เคยได้ยินเรื่องเล่าผีป่ามาบ้าง เช่น เสือสมิง ผีกองกอย ผีม้าบ้อง แต่เขา.. ไม่รู้ว่าสามพี่น้อง เป็นผีประเภทไหน แถมนี่ยังเป็นประสบการณ์ เจอผีครั้งแรกอีกด้วย…
“เอ่อ… พวกน้องๆจ๋า พี่อยากกลับบ้านแล้ว พี่.. พี่ขอกลับบ้านนะ ปล่อยพี่ไปเถอะ..” ...พรานหลง ถึงจะกลัว แต่..ได้พูดต่อรอง เพื่อหวังว่า จะเอาชีวิตรอดออกมาได้…
“แหม… พ่อหนุ่ม ขอกันง่ายๆ.. เลยหรอ อย่าหวังเลย พวกเราคือพรายป่า อยู่มานาน มากกว่าร้อยปี ดูกระดูกพวกนั้นสิ นั่นคือผู้ชาย ที่พวกเราเคยพามา ผู้ชายพวกนั้นอ่อนแอ พวกมันสร้างลูกให้กับเราไม่ได้ เมื่อไม่มีประโยชน์ ผู้ชายทุกคนต้อง.. ถูก.. กิน.. ฮ่าๆ” … ผีพรายคนโต ประกาศแนะนำพวกตน เป้าหมายในตอนนี้ พวกมันอยากได้.. พรานหลง ให้ช่วยสร้างลูกให้ และหากไม่มีประโยชน์ก็จะกินเขาซะ…
ผีพรายสามพี่น้อง กำลังเดินเข้ามาใกล้ๆตัวเขามากขึ้นเรื่อยๆ จะทำยังไงดี.. พรานหลง รีบคิดเพื่อหาทางรอด ...แล้วก็คิดได้อย่างหนึ่ง เลยพูดออกไปว่า… “นี่… ฉันจะอยู่ที่นี่ก็ได้ แต่… ฉันมีเมียได้แค่คนเดียวเท่านั้น คือว่า.. ไอ้นั้น… ของฉันหนะ มัน.. ไม่ค่อยแข็งแรง จึงมีลูก.. ให้พวกเธอได้ไม่หมดทุกคนหรอก...”
คำพูดของ ..พรานหลง ทำให้ผีพรายทั้งสาม ต้องหยุดคิดทันที ทันใดนั้นเอง ผีพรายคนโต ได้ออกตัวกล่าวว่า… “อย่างนั้นรึ เอาแบบนี้ เจ้าจงมาเป็นสามีของข้า สร้างลูกให้ขาแต่เพียงผู้เดียวสิ ฮึๆ”
ผีพรายคนโต เสนอตัวว่า.. มีความเหมาะสม ที่จะมีลูกมากที่สุด คำพูดนี้ ทำให้.. ผีพรายคนกลาง และคนเล็ก ไม่พอใจ พวกมันเริ่มโต้เถียง เพื่อแย่งชิง.. พรานหลง มาเป็นของตัวเอง โดยต่างอ้างว่า.. ตนเองเหมาะมากกว่า บ้างก็หาว่า.. พี่น้องคนอื่น ขืนใจผู้ชายพวกนั้นจนตายก่อนที่จะมีลูก...
การโต้เถียง.. เริ่มรุนแรงมากขึ้น ผีพรายทั้งสาม มีความต้องการตัว.. พรานหลง มากเกินไป จึงใช้กำลังต่อสู้กันเอง อย่างดุเดือน ต่างฝ่ายต่างใช้ฟันที่แหลมคม ฉีกกัดเนื้อกันอย่างบ้าคลั่ง เล็บที่ยาวแหลมถูกจิกข่วนฝังเข้าเกล็ดผิวหนังของอีกฝ่าย การต่อสู้ดำเนินไปเป็นระยะเวลายาวนาน พรานหลง รีบอาศัยจังหวะนี้.. วิ่งหนีออกมาอย่างรวดเร็ว
ผีพรายคนโต มีความแข็งแกร่งมากกว่าพี่น้องตนอื่น มันกัดที่ใบหน้าของผีพรายน้องคนกลาง ดึงกระชากลูกตาจมูกและปากออกมา ทำให้มันกรีดร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ส่วนผีพรายน้องเล็ก.. เมื่อรู้ตัวว่าสู้ไม่ได้ จึงได้ขอร้องชีวิตจากพี่คนโต แต่ไม่ได้ผล.. พี่พรายพี่คนโต ใช้ลิบจิบคอดึงหัวน้องเล็ก จนหลุดออกมา.. พร้อมกับกระดูกสันหลัง… เมื่อการต่อสู้จบลง เธอมองหาพรานหลง แต่เขาหายไปแล้ว มันคำรามด้วยความดุร้าย แล้วรีบค้นหาตัวเขาตามที่ต่างๆในถ้ำทันที
ทางด้าน.. พรานหลง เขาพอจำทางได้ จึงรีบกลับไปเอาปืนยาว และสิ่งของตรงจุดที่นอน ก่อนที่จะวิ่งหนี ไปจนเจอทางออกของถ้ำได้พอดี…
ถึงจะไม่ได้เป็นพรานที่เก่งอะไรมาก แต่เขาสามารถจดจำเส้นทางที่ผ่านมาได้เป็นอย่างดี เพราะได้ประสบการณ์เดินทางในป่าแถวหมู่บ้านหลายครั้ง เขาหนีมาเรื่อยๆ และได้ยินเสียง ผีพรายคนโต พูดตามหลังอยู่ไกลๆ… "เจ้าหนุ่ม จะหนีไปไหน กลิ่นตัวของแกมันหอมดึงดูดเหลือเกิน กลับมาซะดีๆ คืนนี้พวกเราจะมีความสุขด้วยกัน จงสร้างลูกให้ข้า เผ่าพันธุ์ของข้า จะต้องคงอยู่ตลอดไป ฮึๆ…”
หนีแบบนี้ต่อไป เราหมดแรงก่อนแน่ ตามกลิ่น!..หรอ อ่า..ใช่แล้ว… พรานหลง มองเห็นพื้นที่ข้างหน้ามีกองดินโคลนตม เขารีบหมกตัวกับกองโคลนพวกนั้นฝังตัวเองลงไปเบื้องล่าง แล้วอยู่นิ่งๆ ไม่ขยับ….
ผีพรายพี่คนโต ตามกลิ่นตัวเขามา ถึงที่กองโคลนตม มันดูไม่ค่อยกล้าที่จะลงในกองโคลน ได้แต่วนอยู่แถวนั้น แล้วพูดว่า… “มีรอยเท้าอยู่แถวนี้ แต่ตัวมัน กลิ่นมันหายไปไหน… ใกล้เช้าแล้ว เสียเวลาจริงๆ เอาเถอะ ครั้งนี้.. จะปล่อยไปก่อน ข้าหิวแล้ว กลับไปกินเนื้อนังสองตัวนั้น ก่อนดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆๆ”
ถึงจะได้ยิน มันพูดแบบนั้น พรานหลง… ยังคงนิ่งแบบนั้นอยู่นาน เพื่อให้แน่ใจว่า… มันไปแล้ว… เขารอแบบนั้นจนถึงช่วงเช้า และมีแสงแดดอ่อนๆ ส่องมา จนมั่นใจว่า ผีพรายไม่อยู่แล้ว..
พรานหลง ขึ้นมาจากกองโคลน ทำความสะอาดตัว และปืน เขาออกเดินทางกลับหมู่บ้านทันที พร้อมกับคิดในใจว่า เฮ้อ.. ไม่เอาแล้ว เจอแบบนี้ ยอมเป็นโสด.. ให้สาวๆเสียดายเล่นดีกว่า เกือบไปแล้ว โชคดีที่ไอ้เรา..คิดแผนการหนี ออกมาได้สำเร็จ กลับบ้านดีกว่า..
ใช้เวลาอยู่อีกหลายวัน กว่าจะย้อนกลับมาถึงหมู่บ้าน เขาเล่าให้พ่อแม่ฟัง พวกเขาทั้งตกใจ และหัวเราะไปพร้อมกัน แถมยังแซวว่า.. สงสัยเอ็ง คงเหมาะที่จะได้เมียเป็นผีหวะ ฮ่าๆ….
และนี่ก็คือประสบการณ์ หาเมียครั้งแรก ของ.. พรานหลง ชายหนุ่ม ผู้ที่เกือบถูกผีพราย จับไปทำเป็นผัว และแน่นอน มีครั้งแรก ก็ต้องมีครั้งต่อไปเสมอ….
ช่องทางนักอ่าน Blockdit
ช่องทางติดตาม
Twitter : https://twitter.com/1LWZr1TDRYCDaB3
Facebook : https://www.facebook.com/108685538029643
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
