15 ส.ค. 2021 เวลา 07:39 • นิยาย เรื่องสั้น
มันมากับสายฝน 2
ท่ามกลางสายฝนที่เทกระหน่ำตั้งแต่บ่ายสาม และยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตก เสียงแตรของรถที่อยู่บนถนนสายหนึ่งในเมืองหลวง ดังลั่นสลับกัน จากหลายๆคันราวกับจะแข่งกันกด พร้อมเสียงบ่น สบถ ต่างๆนาๆ มาพร้อมกับภาพของขบวนรถที่ติดยาวเป็นหางว่าว
" แม่งตกทำห่าอะไรตอนนี้วะ คนกำลังจะกลับบ้าน ตกตอนนี้รถแม่งก็ติดดิวะ "
" เลิกงานทีไรตกทุกที ทำไมไม่ไปตกที่อื่นที่เขาอยากได้น้ำบ้างวะ "
" ฮัลโลฮัลโล เออเออ รอกูหน่อย รถแม่งติดวะ อยู่ตรงนี้นานแล้ว เดี๋ยวใกล้ถึงโทรหาอีกที"
" นี่กูอยู่ตรงนี้ตั้งแต่สี่โมงเย็นแล้ว นี่จะห้าโมงครึ่งแล้วยังไม่ถึงบ้านเลย เซ็งฉิบหาย ตกทำเหี้ยอะไรตอนนี้วะ"
"แม่งเอ้ย พึ่งตั้งร้านเสร็จตกมาอีกแล้ว จะได้ขายไหมละวันนี้"
" ปวดฉี่ฉิบหาย ฝนแม่งเสือกมาตกทำไมตอนนี้ว้า แค่ธรรมดารถก็ติดจะตายห่าอยู่แล้วเนี่ย"
เสียง 'สรรเสริญเยินยอหยาบคาย' ในแบบที่ไม่น่าฟังของคนเมืองกรุง ที่ได้รับผลกระทบจากสายฝนที่เทลงมาในตอนเย็น
น้ำจากสายฝนที่ตกหนักตั้งแต่บ่ายสามจนเกือบห้าโมงเย็น เอ่อท่วม และรอการระบาย เกือบทั่วเมืองกรุง
วันนี้เป็นวันศุกร์สิ้นเดือน หลายคนวางแผนที่จะ ไปปาร์ตี้กับเพื่อนๆ เพราะเงินเดือนออก บางคนนัดกับครอบครัวจะไปฉลองวันเกิด และอีกหลายๆคนที่วางแผนแล้วต้องดีเลย์ เพราะฝนที่ตกลงมาในช่วงเย็น กับช่วงเวลาที่หลายคนเลิกงานพอดี
หลายคนที่เป็นพ่อค้า แม่ค้าที่เตรียมตั้งร้านขายของตามริมฟุตบาท ตลาดนัด ซึ่งหวังว่าวันนี้น่าจะขายดีเพราะเป็นวันสิ้นเดือน ก็ได้แต่หาผ้าพลาสติกมาคลุมของที่จะขาย และหลบฝน รอลุ้นว่าจะมันหยุดเมื่อไร
ขยะที่ลอยมาตามน้ำที่ท่วมขัง ไหลมารวมกัน แถวๆท่อระบายน้ำ ที่ระบายไม่เคยทันไหลมารวมกันหลากหลายสีสัน จนดูเหมือนกับนัดกันเอามาทิ้งไว้เวลาเดียวกัน
หลายครั้งที่ฝนตกในกรุงเทพฯ เราจะเห็นภาพของรถที่ติดยาว ขยะที่กองเต็ม แต่ก็ไม่เคยแก้ไขได้ ไม่ว่าใครจะเข้ามาบริหารจัดการก็ตาม คนแล้วคนเล่า
' ฝน ' คือตัวต้นเหตุ ที่ทุกคนพากันบ่น ด่า ราวกับมันเป็นคนผิดเสียเต็มประดา ที่บังอาจตกลงมา ไม่ดูตาม้าตาเรือ
จนบางครั้งถ้ามันมีชีวิตมันคงน้อยใจ ที่ถูกก่นด่าทุกครั้งที่มันเยื้องกายจากฟ้าลงมาสู่งพื้นดิน โดยเฉพาะในเมืองหลวงที่รถราติดเป็นอันดับต้นๆของโลก เป็นธรรมชาติของฝนที่ต้องตกอยู่แล้ว ซึ่งตัวมันเองก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ หรือถ้าเลือกได้มันคงไม่อยากตกลงมาอยู่แล้วเพราะต้องโดนด่าทุกครั้ง
แต่กับอีกฟากฝั่งหนึ่งของชนบท ที่รอแล้วรอเล่า ลุ้นยิ่งกว่าแแข่งกีฬาโอลิมปิก ว่าเมื่อไรฝนจะตกสักทีเพราะ ชีวิต จะได้เริ่มสตาร์ทกันใหม่ พร้อมกับสายฝนที่ตกลงมา และยังได้รับคำสรรเสริญที่ไพเราะเสนาะหูมากกว่าคนเมืองกรุงด้วยซ้ำ
....สวัสดี....
เด็กบ้านนอก
cr:กรุงเทพธุรกิจ
โฆษณา