เราเกิดมาหลายสังสารวัฏ.. ผลของกรรมอาจจะมาช้า ไม่เห็นผลชาตินี้แต่มาแน่นอน ส่วนเวลา ตอบไม่ได้ แต่แทนที่จะมามองว่าเมื่อไหร่... เค้าจะรับกรรม... คุณ หันมา ทำ กรรมฝ่ายกุศล.กับตัวเองดีกว่าไม๊. ถ้าเรามัวแต่คิดว่าเมื่อไหร่คนนั้นจะรับกรรม มันก้อจะเกิด อกุศลกรรมกับเรา คือทุกข สะสมไปเรื่อยๆแต่คนนั้น ไม่รุ้เรื่องหรอกคะ เราตะหาก ที่จะสร้างอกุศลแก่ตัว เรา
พระพุทธเจ้าตรัสไว้ อภัยทาน อเวรทาน อัพยาปัชฌาทานคือทานอัน สูงสุด อภัยคะลองค่อยๆทำวันละเล็กละน้อย ละลด ความคิดอกุศล..ด้วย วิธีการคือ รุ้ลมหายใจเข้าออก ให้เปนประจำเมื่อจิตมันแว่บไปคิด โกรธ
มีสติ เรียก จิตมา ยุ่ที่ลม ช่วงแรก จิตอาจจะวิ่งไปวิ่งมา มันเปนธรรมชาติของจิต หรือ วิญญานหรือ มโน ที่มันจะเกิดดับ เปนแบบนี้ ทุกคนคะ เราบังคับได้ไม่ตลอด แค่รุ้ลม รุ้การเกิดดับของมัน เรียกว่า วิปัสสนา.. สรุปไม่ต้องไปรอผลกรรม ของคนอื่น