เมื่อดิฉันพานายน้อยเที่ยว มช.ตามรอยหนังสือ(ตอนที่2 งานญี่ปุ่นศึกษา )
ชีวิตล่าม(สาว)โรงงาน ตอนที่8
*** ข้อเขียนต่อไปนี้ เขียนจาก ประสบการณ์ของข้าพเจ้าคนเดียว ซึ่งล่ามท่านอื่นอาจจะไม่เป็นเช่นนี้ ผู้เขียนเพียงต้องการถ่ายทอดอารมณ์ขันเท่านั้น! (เขียนไว้ก่อนเกิดโควิด)
สวัสดีค่ะทุกคน
วันนี้จะมาเม้ามอยต่อจากคราวที่แล้วค่ะ!.. หลังจากที่ดิฉันพาเจ้านายทั้งหลายไปทานอาหารที่กาแลแล้ว ก็ถึงเวลาพาเจ้านายไปตามรอยหนังสือละ
ดิฉันก็ให้คนขับรถตู้ขับเข้าไปใน มช. นายๆตื่นเต้นกันใหญ่บอกว่ามช.กว้างมาก
ภาพจากอินเตอร์เน็ต
ดิฉันก็บรรยายว่า มช.ใหญ่ที่สุดในภาคเหนือเลยนะ 😙 มีชื่อเสียงติดระดับประเทศ ทุกคนฟังแล้วก็ชื่นชมกันใหญ่ มีเสียงอื้อหื้อตลอด😄
ยกเว้นเจ้าเดิมนายน้อยของดิฉันเองค่ะ ไม่ว่าดิฉันจะพูดชื่นชมมช.ยังไง ก็จะมีเสียงตามหลังมาว่า หราา...หราา
พร้อมทั้งเบะปากและมองบน.. ประมาณว่า “มึงอย่าโม้ให้มันมากนัก”
มช.สำหรับดิฉันตอนนี้เปลี่ยนไปมากมาย แหม!จะไม่เปลี่ยนได้ไงก็เกือบจะ20ปีละ เหมือนสาวที่ทันสมัยขึ้น สวยขึ้น ..
ภาพจากอินเตอร์เน็ต
แกบอกอยากจะไปที่ภาควิชาภาษาญี่ปุ่น จะไปดูสิว่านักศึกษาที่นี้เก่งแค่ไหนถ้าเก่งกว่าดิฉัน
ก็จะทาบทามให้มาเป็นล่ามแทนดิฉันซะเลย ...
แหม! พูดหยังงี้น่าจะจับไปปล่อยบนดอยนัก 😂 ไม่ต้องกลับกรุงเทพละ!😤
แต่โชคดีเป็นของดิฉันไม่เจอใครที่ภาควิชาเลย เจอแต่พี่ที่ดูแลภาควิชา แกเหมือนจะหงุดหงิดเล็กน้อย
เพราะดิฉันเล่นพาญี่ปุ่นไปเป็นฝูงแถมเสียงดังอีก ท่านทั้งหลายพากันเดินดูบอร์ด อ่านภาษาญี่ปุ่น
วิจารย์กันสนุกสนาน ว่าเขียนภาษาญี่ปุ่นผิดนะ ต้องเขียนแบบนี้ถึงจะถูก...ค่ะคุณพี้😂
นี้ถ้าเจออาจารย์หรือนักศึกษาคงเม้ากันสนุกเลย..เผลอๆจะเม้าดิฉันอีกประมาณว่า ทำไมอาจายร์ถึงได้ผลิตลูกศิษย์ออกมาดีขนาดนี้..ประชดนะ..😭
คนดูแลบอกว่าที่ไม่มีใครอยู่เพราะมีนิทรรศการญี่ปุ่นศึกษาที่อ่างแก้ว ซึ่งนับว่าโชคดีมากเจ้านายจะได้มีอะไรดูมากขึ้น
แต่จะบอกว่า พี่ที่ดูแลภาควิชา ดิฉันจำแกได้แกอยู่ตั้งแต่ดิฉันเป็นนักศึกษา เกือบ20ปีที่ไม่ได้เจอกัน
แต่แกคงจำดิฉันไม่ได้แน่ๆ เลยไม่ได้ทัก ไม่อยากให้แกต้องระลึกนาน...
หลังจากนั้นดิฉันก็ต้อนฝูงลิงญี่ปุ่นไปที่อ่างแก้ว นับว่าโชคดีที่อากาศที่อ่างแก้วดีมากๆ ไม่ร้อน
ภาพจากอินเตอร์เน็ต
ตอนที่ดิฉันกำลังเดินดูงานอยู่ เจ้านายก็ปีนขึ้นไปนั่งเล่นบนอ่างแก้วดิฉันก็บอกนายน้อยตามขึ้นไป
แต่คุณเธอไม่ยอมไป บอกคงไม่สวย กลัวเสียเวลาเหมือนตอนไปอ่างเก็บน้ำกาแล ก็ไม่ได้สวยอย่างที่คิด หาว่าดิฉัน บอกว่าเป็นเขื่อนดินใหญ่ แกก็เลยจินตนาการไปเรื่อย...ดิฉันเลยบอกว่าอ่างแก้วสวยจริงๆ เอาหัวเป็นประกัน
แกก็เลยโทรขึ้นไปหาเจ้านายอีกคนที่อยู่ข้างบนว่าสวยจริงไหม พอเจ้านายบอกสวยนายน้อยเลยยอมเดินตามขึ้นไป ....เอากะเขาสิ😂
รูปข้างล่างเป็นบรรยากาศงานญี่ปุ่นศึกษาค่ะ
เดินขึ้นไปข้างบนอ่างแก้วสวยมาก พอดีมีน้องมัธยมมาขอสัมภาษณ์ญี่ปุ่นเรา เพื่อทำรายงาน พอญี่ปุ่นบอกโอเคร ดีใจกันใหญ่ เพราะไม่ต้องเดินหานาน ...
มีเจ้าเดียวตามเคยที่ไม่ยอมให้สัมภาษณ์เดินหนีไปเฉยๆ...ดิฉันละเซ็ง แต่เขาก็แอบใจดีนะซื้อน้ำเลี้ยงน้องๆที่หลัง....
หลังจากนั้นดิฉันก็บอกว่าให้แกรอให้เปิดงานญี่ปุ่นศึกษาตอน4โมงเย็นเพราะเหลือกอีกแค่ไม่ถึงชั่วโมง
แต่ท่านทั้งหลายอยากกลับโรงแรมเพราะเหนื่อยมากแค่เห็นอ่างแก้วก็พอใจแล้ว ดิฉันก็ตามใจ..
รูปนี้น้องๆกำลังสัมภาษณ์เจ้านายค่ะ ขอโทษนะที่ให้ดูได้แต่ภาพด้านหลัง เดี๋ยวแกเห็นที่หลังแกจะว่าเอา อิอิอิ..
ด้านหลังคืออ่างแก้วค่ะ เสียดายไม่ได้ถ่ายมาเยอะ ได้มาแค่นี้ จะบอกว่าน้องๆ ภาษาญี่ปุ่นดีนะ ใช่ได้ ถ้าพยายามต่อไปจะต้องเก่งมากๆ แน่ ..
ช่วงเย็นดิฉันพาท่านทั้งหลายไปทานข้าวที่ร้านเฮือนโบราณคะ.อาหารก็ไม่ได้สั่งอะไรมาก จะสั่งไปในแนวกับแกล้มมากกว่า
เน้นของมึนเมาแต่ดิฉันก็ไม่ได้ดื่มมากเพราะคอไม่แข็ง ที่นี้บรรยากาศดีแต่เสียอย่างเดียว ดิฉันนั้งบนแพ เสียดายที่น้ำลงเลยได้กลิ่นโคลนบ้าง..
ขาหมูเยอรมันชอบมาก ปกติชอบกินอะไรที่ติดมันอยู่แล้ว เครื่องดื่มเป็น คอกเทลไหมไทย อร่อยทีเดียวเลย แต่ก็ดื่มไม่หมดตามเคย😂
ยังไม่จบเรื่องเม้านะ..เดี๋ยวมาต่อนะ ไม่รู้จะเบื่ออ่านกันก่อนไหม
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ..จุ๊บจุ๊บ
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
