เ ส น่ ห า
.. 🍃❤️🌿 ..
สวัสดีค่าทุกคน 🌻❤️ ช่วงนี้ก็จะติดดูละครห้องสุดท้ายหมายเลย6 กับซีรีส์จีนรักนิรันดร์ ราชันมังกรนิดหนึ่งค่ะ
แต่ก็ร้องเพลงทุกวันเช่นกัน 555
ร้องวันละเพลงก็ยังดีค่ะ
ทำไมถึงต้องร้องเพลงทุกวัน... วันละเพลงก็เพื่อเป็นการวอร์มเสียงไว้ค่ะ ร้องเบาๆ ไม่ตะบี้ตะบันร้องเป็น 10 เพลง อย่างน้อยก็เป็นการรักษาเสียงในแบบของโต๊ะอีกวิธีหนึ่งค่ะ
แต่ถ้าวันไหนที่เฮ็ดง๋านเฮ็ดก๋านจนเหมิดแฮง วันนั้นควรพักผ่อน มากกว่าจับไมค์ร้องเพลง ( อันนี้คือคติของโต๊ะค่ะ )
วันนี้นำเพลงเสน่หามาลงค่ะ เพลงที่ได้ยินแม่ร้องให้ฟังเมื่อตอนเป็นเด็กค่ะ
เป็นอีกเพลงที่อาศัยฟังคนนู้นคนนี้ร้อง ไม่เคยได้หัดร้องจริงจังค่ะ วันที่นึกอยากร้องก็ร้องเลย ร้องในแบบสตริงนี่แหละค่ะ
มีร้องเพี้ยนไปเพี้ยนมาเล็กน้อยค่ะ
ตอนร้องเพลงนี้... นึกถึงตัวละครเอกจากเรื่องอีสาค่ะ
ก็คืออีสานั่นแหละค่ะ เลยเลือกปกCoverเป็นหญิงสาวในชุดนางรำสวยๆ
พอเห็นภาพนี้... นึกถึงน้องสาวของยายที่เสียชีวิตไปแล้วค่ะ
น้องสาวยายคนที่เสียชีวิตนี้ สมัยสาวๆ เป็นคนสวยค่ะ แม้ตอนอายุมากก็ยังสวยค่ะ ตอนเสียชีวิตก็ยังคงความสวย จากไปด้วยรอยยิ้ม
น้องสาวยายเป็นนางรำที่สวยมากคนหนึ่งสำหรับหลานแบบโต๊ะเลย
ที่บ้าน...แม่กับป้าก็ได้รับอิทธิพลเรื่องฟ้อนๆรำๆ มาจากน้องสาวยายค่ะ
ส่วนโต๊ะ... นั่งดูแต่น้องสาวยาย แม่ และ ป้ารำค่ะ
จริงๆ เอาเพลงนี้มาลงก็ไม่ได้คิดถึงน้องสาวยายนะคะ แต่พอฟังเพลงและดูภาพ ก็คิดถึงขึ้นมาซะงั้น
พอดีกว่า...
ฟังเพลงดีกว่าค่ะ ... เสน่หาในแบบโต๊ะอู้ 🤭
สุขสันต์วันพุธนะคะ มีความสุข ห่างไกลโคขวิดทุกคนนะค้าาา ✌️❤️🌻