เมื่อก่อนเราก็เป็นนะคะ เพราะเราแคร์สายตาคนที่มองมาไม่ว่าจะเป็นญาติพี่น้อง เพื่อน หรือคนที่ไม่รู้จัก ว่าเราวางตัวถูกไหม พูดจาดีไหม แต่ตอนนี้ก็ดีขึ้นมาหน่อยแล้วค่ะ เราฝึกด้วยการลองสัง้กตตัวเองในกระจกเวลาเราพูดและพยายามฝึกเสียงพูดให้แข็งแรงหมายถึงเส้นเสียง และที่สำคัญคือเราต้องมองโลกในแง่ดี และลงมือทำทั้งๆที่กลัวนั่นแหละค่ะ ไม่งั้นจะพลาดโอกาสและมานั่งเสียใจแบบเรา สู้ๆนะคะ