ต้นทุนคน ห่างกัน ล้นเหลือ
คนรวย เหลือเฟือ เงินทอง มากล้น
คนมีน้อย ก็น้อย แสนจะจน
ยังมีหนึ่งคน หยิบยื่น น้ำใจ
สวัสดีครับเพื่อนที่รักการอ่านทุกคน วันนี้เราขอแชร์เรื่องราวดีๆ ที่จะมาเล่าให้เพื่อนได้ฟังกัน คือเราเอารถไปซ่อมที่อู่ ได้เจอน้องคนหนึ่งที่ทำงานในอู่ซ่อม มีหน้าที่คอยเป็นลูกมือให้กับช่างที่ซ่อมรถ
จังหวะที่เรามองไปที่รองเท้าของน้องคนนั้น ทำให้คิดถึงความหลัง สมัยที่เรายังเป็นเด็กเสิร์ฟอาหาร เด็กล้างจาน เด็กปั้มเติมน้ำมัน
รองเท้าคู่นี้ใช้คุ้มมาก
รองเท้าสภาพนี้ไม่เน่าเชื่อว่ายังมีคนใส่ได้ เรานึกในใจว่าวันที่เรามารับรถเราจะเอารองเท้าเรามาให้น้องคนนี้แน่นอน
ผ่านไปสามวันได้เวลามารับรถ เราได้เอารองเท้าของเรามาให้น้องตามที่ได้ตั้งใจไว้ น้องด้รับไว้แล้วได้ใส่ ไม่พูด ไม่ยิ้มเหมือนคนทั่วไป แต่เราได้เห็นน้องใส่เราตื้นตันใจมาก น้องได้ใส่รองเท้าไม่ขาดแล้ว
รองเท้าใหม่ใส่แล้วหล่อเลย
เหตุการนี้ได้สัมผัสถึงคำว่า "ยิ่งให้ ยิ่งได้รับ" แต่การได้รับของเราไม่ได้รับเป็นสิ่งของ แต่เป็นการได้รับเป็นความอิ่มใจ ปลื้มใจ ใจเรายิ้มอย่างมีความสุขกับเหตุการณ์ในครั้งนี้เป็นอย่างมาก
เราจะทำดีต่อไป แม้ไม่มาก แต่ก็สุขใจที่ได้ทำ
บทความโดย
เราผู้เรียกตัวเองว่า สัตบุรุษ
07 สิงหาคม พ.ศ. 2564
สามารถติดตาม เราผู้เรียกตัวเองว่าสัตบุรุษเพิ่มเติมได้ที่
Facebook เพจ : สุขภาพดีมีรายได้
Facebook เพจ : มรดกแม่ใหญ่
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
