กราบ กราบ กราบ...โอวาทธรรมพ่อแม่ครูอาจารย์
" รู้อะไรหลงทั้งนั้น ถ้าหากยังไม่รู้จิตเจ้าของ
จิตของเรามีด้วยกันทุกคน คนไหนตั้งใจที่จะดูจิต มีโอกาสที่จะเห็นได้ทั้งนั้น เพราะทุกคนมีจิต และ จิตนี้พร้อมที่จะให้ผู้ที่ใส่ใจ ที่จะให้ดูให้รู้ให้เห็น เขาพร้อมอยู่เสมอ
แต่ถึงจิตจะพร้อมอยู่เสมอที่จะให้ได้รู้ได้เห็น แต่ผู้ที่ไม่ตั้งใจที่จะดู ก็ไม่สามารถที่จะรู้เห็นได้ เพราะจิตมีความลึกซึ้ง มีความละเอียดมากทีเดียว ต้องอาศัยความสงบ'ที่ละเอียดแยบคาย จึงจะสามารถแจ้งชัดจิตอันแท้จริงของเจ้าของได้
รู้อะไรหลงทั้งนั้น ถ้าหากยังไม่รู้จิตเจ้าของ จะรู้อะไรๆ ก็ช่าง รู้จนกระทั่งไม่มีที่เรียน แต่ยังหลงจิตเจ้าของ ก็ยังเป็นคนหลงอยู่
ถ้ารู้จิตเจ้าของแล้ว เรียกว่ารู้ เมื่อรู้จิตเจ้าของแล้ว อะไรที่เคยหลง ไม่หลงดอก รู้หมด ทำไมจึงว่ารู้หมด ก็เพราะเรารู้ความจริงแล้ว
ถ้าหากไม่รู้ชัดจิตเจ้าของ เรารู้อะไรๆ ข้างนอก นั้นน่ะ เราก็หลงสิ่งที่เรารู้นั้น ความดี เราก็หลงความดี, เรื่องความไม่ดี เราก็หลงความไม่ดี, เรื่องสิ่งที่ชอบใจ เราก็หลงในสิ่งที่ชอบใจ, ไม่ชอบใจ เราก็หลงในสิ่งที่ไม่ชอบใจนั้น
ถ้าเรารู้จิตของเราแล้ว เราจะไม่หลงสิ่งนั้นๆ เพราะสิ่งนั้นๆ เป็นของเกิดมาดับไปเท่านั้น ดูแต่'จิตของเรา ไม่โง่หรือ คนไม่ดูจิตนั้นล่ะโง่ โง่กว่า กิเลสในใจเจ้าของ ไม่รู้ทันกิเลสเจ้าของ เขาเรียกว่า โง่ "
พระภาวนาวิสุทธิญาณเถร ( หลวงปู่แบน ธนากโร )
วัดดอยธรรมเจดีย์ จ.สกลนคร
( ตอนหนึ่งในโอวาทธรรม รู้อยู่ที่จิต )
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
