งานที่เขียนทุกฉบับเป็นสิทธิ์ขาดของอาลักษณ์
ห้ามใครอ่านเด็ดขาด
ใครอ่านโทษสูงสุดคือ “ตัดหัว”
แม้แต่กษัตริย์ก็ไม่สามารถเข้าไปอ่านได้
โดยเหตุผลที่ห้ามคือ หากพระราชาองค์นี้อ่าน
พระราชาองค์ถัดไปก็จะขออ่านอีก
เคยมีเหตุการณ์ที่องค์ชายยอนซัน
เปิดอ่านบันทึกประวัติศาสตร์แล้วเกิดไม่พอใจ
จึงกวาดล้างขุนนางฝ่ายซาริมล้มตายเป็นจำนวนมาก
เมื่อเกิดเหตุการณ์ครั้งนั้นก็ไม่มีใครเข้ามาแทรกแซงบันทึกของอาลักษณ์ได้อีก
ส่งผลให้บันทึกประวัติศาสตร์โชซอนเป็นลักษณะ “ข้อมูลดิบ” “ข้อมูล Real Time”
(ต่างจากไทยที่มีการสังคายนาประวัติศาสตร์บ่อยๆประวัติศาสตร์อยุธยา สังคายนาในยุครัตนโกสินทร์
และหลายครั้งที่มีเจ้านายชั้นผู้ใหญ่อยู่เบื้องหลัง)