จำได้ว่า ซื้อเล่มนี้ไว้นานแล้ว
ขอบคุณท่านวิลาศ มณีวัต ที่ค้นคว้าและเรียบเรียง พระราชอารมณ์ขัน ของในหลวง ร. 9 ให้พวกเรารุ่นลูก รุ่นหลานได้อ่านแบบที่ไม่มีเล่มไหนเล่าได้แบบนี้
เมื่อมีการถวายปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ทางนิติศาสตร์ให้กับในหลวง พระองค์ก็รับสั่งกับมหาดเล็กใกล้ชิดว่า
“ฉันได้เป็นหมอความแล้ว”
ต่อมามีการถวายปริญญาทางการแพทย์ ก็รับสั่งว่า
“คราวนี้ฉันได้เป็นหมอยา”
ต่อมาไม่นาน ได้มีการถวายปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ทางการดนตรี ก็รับสั่ง
“คราวนี้เป็นหมอลำ” 😀😀
มีช่วงนึงที่ในหลวงทรงสูบพระโอสถซิการ์
เมื่อทรงหยิบซิการ์ออกมา ผู้ที่อยู่ใกล้ชิดจะจุดให้ จึงกราบบังคมทูลว่า
“ขอถวายเพลิง”
ทรงพระสรวล แล้วตรัสว่า
“ยัง...ยังก่อน” 😀😀😀
และที่คมคายที่สุด และเราชอบที่สุดคือ ตอนที่ในหลวง ร.9 เสด็จประพาสสหรัฐอเมริกาครั้งแรก พ.ศ. 2503 มีนักข่าวหนุ่มคนนึง ถามคำถามว่า
“ทำไมพระองค์จึงทรงเคร่งขรึมนัก... ไม่ทรงยิ้มเลย?”
พระองค์ทรงหันพระพักตร์ไปทางสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ พลางรับสั่งว่า
“นั่นไง... รอยยิ้มของฉัน”
😀😀🙏🙏👍👍
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
