Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
linxikun
•
ติดตาม
8 ส.ค. 2021 เวลา 09:56 • ประวัติศาสตร์
ผู้เขียนจึงกวักมือเรียกสาวๆกลุ่มนั้น..
2525-2564/1982-2021
🎉3️⃣9️⃣ปี#เส้นทางช่างศิลป์
อุบลเมืองดอกบัวงาม แม่น้ำสองสี
มีปลาแซ่บหลาย หาดทรายแก่งหิน
ถิ่นไทยนักปราชญ์ ทวยราษฎร์ใฝ่ธรรม
งามล้ำเทียนพรรษา ผาแต้มก่อประวัติศาสตร์
ฉลาดภูมิปัญญาท้องถิ่น ดินแดนอนุสาวรีย์
คนดีศรีอุบล
คำขวัญประจำจังหวัดอุบลราชธานี
อุบล หรือ 烏汶 Wū wèn โอว บุง ในภาษาแต้จิ๋ว
วันนี้จะพาเพื่อนๆย้อนเวลากลับไประหว่างปี 2532-2535 ในนามช่างศิลป์ไนกี้ ช่วงเวลาประมาณเที่ยงวัน หลังเสร็จภาระกิจในการจัดดิสเพลย์ร้านค้าตามที่ได้รับมอบหมาย จึงมายืนรอรถเมล์ที่ป้ายตรงถนนอุปราช ใกล้วงเวียนดอกบัว เพื่อนั่งรถข้ามไปฝั่ง อ.วารินฯ ที่หมายคือสถานีรถไฟอุบลราชธานี เพื่อเดินทางต่อไปยังโคราช มีกลุ่มนักเรียนสาวราว 4-5 คน
วงเวียนดอกบัว ถนนอุปราช ก่อนตรงไปข้าม"สะพานเสรีประชาธิปไตย ๒๔๙๗"ข้ามแม่น้ำมูล ไปยังฝั่งวารินฯ ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
ยืนรออยู่ที่ป้ายก่อนแล้ว พอผู้เขียนเดินเข้ามาก็รู้สึกเขินเล็กน้อย เพราะกลุ่มน้องๆนั้นจ้องมองกันมาทั้งกลุ่ม แต่เราก็ชินพอสมควรกับการมองของผู้คนตามจังหวัดต่างๆที่ไปทำงาน เนื่องด้วยสภาพของหนุ่มผมยาวต่างถิ่นแถมแต่งตัวเซอร์ๆ ย่อมเป็นที่แปลกตาสำหรับคนท้องถิ่น บังเอิญตรงนั้นมีร้านขายยาซึ่งมักมีตู้แช่เครื่องดื่มอยู่หน้าร้าน ผู้เขียนจึงสั่งเป๊ปซี่มาดื่มดับกระหาย ฉับพลันก็ได้ยินเสียงกระซิบกระซาบกันเบาๆในกลุ่มสาวๆนั้นว่า
เฮ่ยๆคนรุ่นใหม่ด้วยเว้ย
ทีแรกก็ยังไม่รู้ว่าโดนแซว แต่สักพักนึกได้ว่านั่นมันคำโฆษณาของเป๊ปซี่ หรือนี่เราโดนเข้าแล้ว ฮ่าๆ ผู้เขียนพึมพำเบาๆในลำคอ จังหวะนั้นรถเมล์ขาว(มินิบัส)ที่ไปสถานีรถไฟก็มาพอดี ผู้เขียนจึงรีบขึ้นทางประตูหลัง เฮ้อออ..รอดแล้วเรา แต่...
รถเมล์อุบล สีหวานแหวว ขนาดเท่ามินิบัส ขอบขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
เอ๊ะนั่น!! แก๊งนักเรียนสาวก็ขึ้นมาทั้งก๊วนที่ประตูหน้า คิดในใจ ก็ที่นี่บ้านน้องๆเขาคงขึ้นรถสายนี้พอดีกระมัง คิดดังนั้นจึงไม่ได้สนใจอะไร สักพักพอรถเมล์แล่นเข้าบริเวณสถานี ก๊วนนักเรียนสาวอุบลก็พากันลงจากรถไปก่อน อืมสาวๆคงบ้านอยู่แถวสถานี ผู้เขียนคิดแบบนั้น พอถัดไปอีกหน่อยรถก็มาจอดหน้าตัวสถานี ปลายทางของรถเมล์สายนี้ ผู้โดยสารทะยอยลงจนหมดคัน ก่อนตรงปรี่ไปที่ตารางเวลาเช็คเที่ยวรถ ตอนนั้นประมาณบ่ายโมงกว่าๆแต่รถไฟที่จะไปโคราชคือเที่ยวประมาณ 5 โมงเย็น
โอววว..รอยาวเลยเรา
พอซื้อตั๋วเสร็จเลยหาซื้อหนังสือพิมพ์ ไปนอนอ่านฆ่าเวลาตรงม้าหินภายในสถานี โดยใช้กระเป๋าเสื้อผ้าหนุนหัวต่างหมอน ขณะกำลังนอนอ่านเพลินๆจนแทบจะเคลิ้มหลับ
สถานีรถไฟอุบลราชธานี อยู่ฝั่ง อ.วารินชำราบ ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
ป้ายตารางการเดินรถขาล่อง ที่สถานีรถไฟอุบลราชธานี ขอบคุณภาพประกอบจาก สารสนเทศท้องถิ่นอีสาน ณ อุบลราชธานี
"พี่ๆ" ผู้เขียนลดหนังสือพิมพ์ลง หันไปมองทางต้นเสียง เด็กผู้ชายวัยไม่เกิน 10 ขวบยืนอยู่ใกล้ๆ ผู้เขียนยันกายลุกขึ้นนั่งทันที เด็กน้อยยื่นกระดาษที่พับเป็นจดหมายส่งให้ ผู้เขียนทำหน้างงๆก่อนอ่านข้อความแต่ยังไม่ทันได้ถามอะไร เด็กก็ชี้ไปที่นักเรียนสาวกลุ่มนั้น แหมโดนสะกดรอยตามมาจริงๆ พอดีเวลาเหลือเยอะกว่ารถไฟจะมา
ผู้เขียนจึงกวักมือเรียกสาวๆกลุ่มนั้น
แล้วชวนไปนั่งทานน้ำที่ร้านภายในสถานี พูดคุยแนะนำตัวกันเป็นที่สนุกสนาน เจ้าของจดหมายชื่นชอบผู้ชายผมยาวแบบผู้เขียน จึงแนะนำไปแบบพี่สอนน้องว่า ถ้ามองคนที่ภายนอกวันหนึ่งเราก็จะเจอคนที่หน้าตาดีกว่าหล่อกว่า แต่ถ้ามองคนที่ภายในเราอาจพบคนที่จิตใจดีงามคบหากันได้ยาวนาน พูดคุยกันออกรสออกชาติไปได้พักใหญ่ๆ
พอดีน้องเขามีแพลนจะไปเรียนต่อที่กรุงเทพ เลยให้เบอร์ติดต่อที่ทำงานเผื่อต้องการคำแนะนำ พอใกล้เวลารถไฟมาก็ร่ำลากันไปด้วยความประทับใจในความสดใสและมิตรไมตรีของน้องๆที่บอกว่ามาคราวหน้าถ้ามีโอกาสจะพาเที่ยวโขงเจียม สถานที่ท่องเที่ยวขึ้นชื่อของอุบลฯ
หลังจากนั้นก็ได้เจอกันจริงๆที่กรุงเทพ นัดกินข้าวกัน 2-3 ครั้งที่มาบุญครอง แต่ด้วยการติดต่อในสมัยนั้นและลักษณะงานแบบผู้เขียนจะมีออกต่างจังหวัดบ่อยครั้งๆละหลายๆวัน รวมทั้งพอเปลี่ยนงานและย้ายบ้านจึงไม่สามารถติดต่อทั้งทางโทรศัพท์และจดหมายได้อีก ทำให้
ไม่ทราบข่าวคราวกันอีกเลย
ตั้งแต่ปลายปี 2535
แม้ปัจจุบันเวลาผันผ่านไป ความรู้สึกที่มีให้ดั่งเพื่อนดั่งน้องคนหนึ่งยังเหมือนเดิม เผื่อน้องๆกลุ่มนั้นในวันนี้คงอายุราวๆ 40 กว่าได้มาอ่านเจอและเห็นจดหมายฉบับนี้ ขอบคุณอดีตดีๆที่มีร่วมกัน
เนื้อหาที่น่ารักบริสุทธิ์ของจดหมาย และความประทับใจในวันนั้น
หมายเหตุ : เนื้อหาใจความที่น่ารักบริสุทธิ์ของจดหมาย จึงนำมาแบ่งปันเพียงแต่ขออนุญาตเซ็นเซอร์ชื่อเล่นและชื่อจริง ผู้เขียนมิได้มีเจตนาอื่นใด นอกจากบอกเล่าเหตุการณ์เรื่องราวประทับใจในอดีต และส่งกำลังใจให้กันในสถานะการณ์ปัจจุบัน
เรากลับไปแก้ไขอดีต
❌ไม่ได้
แต่เราทำวันนี้ให้ดีที่สุด
✔️ได้
Linxikun
#เส้นทางช่างศิลป์
#ช่างศิลป์ไนกี้
#ช่างศิลป์ยุคทำมือ
#ช่างศิลป์ในตำนาน
เรื่องเล่า
ไลฟ์สไตล์
พัฒนาตัวเอง
บันทึก
1
18
1
18
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย