9 ส.ค. 2021 เวลา 16:32 • ปรัชญา
เสียงกรีดร้องที่ไม่มีคนได้ยิน
1
เวลาเจอเรื่องเจ็บปวดทรมานการกรีดร้องถือเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติที่ร่างกายเลือกจะกระทำ แต่ในบางทีเสียงกรีดร้องที่อยากโวยวายก็ไม่สามารถเปล่งมันออกมาให้ใครได้ยินได้
1
การกรีดร้องที่อยู่ภายในเป็นเสียงที่คนอื่นจะไม่มีวันได้ยิน ทว่ากลับเป็นเสียงอันดังที่สุดที่มีเพียงเจ้าตัวเท่านั้นจะรับรู้ได้
1
ซึ่งบางทีแม้ความเจ็บจะผ่านไปนานแรมปีแต่เสียงที่ดังสะท้านยังคงตะโกนดังลั่นไม่หยุดจวบจนความทุกข์จะถูกลืมเลือน
4
กระทั่งตอนมีความสุขครั้นความทรงจำนึกออกระลึกเหตุการณ์ที่ผ่านไปได้ เสียงกรีดร้องที่เคยหยุดไปก็กลับโหวกเหวกอีกครั้งเหมือนจะเตือนให้รู้ซึ้งถึงอดีตอันชอกช้ำ
1
รวมถึงอนาคตที่ยังมาไม่ถึงหากจินตนาการเพี้ยนไปนิดหนึ่งก็นำมาซึ่งเสียงกู่ร้องดังก้องโสตประสาทลามไปยังจิตใจ
1
โดยการแก้ไขปัญหาระงับเสียงไม่พึงประสงค์ไม่ใช่นิ่งเงียบทำตัวเฉไฉไม่ยอมรับความจริง เพราะแค่กรีดร้องออกมาข้างนอกแทนที่อยู่ข้างใน เสียงในหัวจะหมดไปความทุกข์ระทมเองก็เช่นกัน
โฆษณา