ระหว่างขับรถไปทำงาน
มีอารมณ์ประเภทหนึ่งเข้ามาปะทะในความรู้สึกอย่างจัง ตั้งแต่จำความได้วันที่ 12 คือวันแม่ ทุกคนมีแม่ใช่ทุกคนมีแม่
ไม่ใช่แม่ทุกคนจะมาในวันแม่ และมีเด็กส่วนน้อยผมจำได้ว่าในโรงเรียนมีผมคนเดียวที่ไม่มีแม่มาในงานวันแม่ มีความรู้สึก เฮ้ยเรามีแม่ เเต่เเม่ไม่ว่าง นั่นคือเหตุผลพี่เก่งกว่าเด็กอายุ 6 ขวบจะเข้าใจคำว่าไม่ว่าง
แม่ไม่ว่างตอนบ่ายป้าป้าไม่มาก็ไหว้นะน้าไม่อยู่ก็ไหว้อา
มันอยู่ที่องศาของความคิด หากเราขยับเดินหน้าสัก 1 องศา เราจะเห็นมากกว่าคำว่าลูกบาศก์เมตร
เพราะตรงหน้าที่เราเห็นเป็นสี่เหลี่ยมในความเป็นจริงมันอาจจะไม่ใช่ แสงเงาตกกระทบการหักเหของแสง
เป็นวิธีการอันแสนฉลาดของธรรมชาติเพราะนุชไม่ได้อยู่ชั้นบนสุดของห่วงโซ่อาหาร หรือเรียกให้เพราะๆก็ระบบนิเวศวิทยามนุษย์คือผู้รับมนุษย์ไม่ใช่ผู้สร้าง
เราทำตามแบบคำสอนของคนรุ่นเก่าที่เรา
ให้ความเคารพในความเป็นผู้ใหญ่ไม่ว่าคนคนนั้นจะส่งด้วยคุณวุฒิหรือว่าวัยวุฒิ
เชื่อและเคารพในการตัดสินใจของผู้อาวุโส
แต่ การแสดงออกของเราจะมีผลมากที่สุดเพื่อสนับสนุนเหตุผลของท่านเหล่านั้นที่สอนสั่ง
มีคำพูดอยู่คำหนึ่งว่า แล้วหนูจะเข้าใจเมื่อวันหนึ่งหนูได้โตขึ้นและมีความคิดมากพอ ชอบคำนี้จังเลยอ่ะ กว่าเราจะเข้าใจคำนี้ เราใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตเพื่อเดินมาวันหนึ่ง เราเข้าใจกับคำคำนั้น
แต่ก็มีคนอีกมากมายที่โชคไม่ดีหลายคนใช้ทั้งเวลาทั้งชีวิตเพื่อทำความรู้จักคำคำนั้น
มันก็ยังคงเป็นปริศนาที่มืดดำเกาะกินหัวใจเขาตลอดไป
เพลง เรียงความเรื่องเเม่ของฉัน
ภาพข่าว GMM 25
และเครดิตปรากฏอยู่ในคลิป
zabax2