แม่ของฉัน "แม่จำเนียร พุกคุ่ย"
"รักเอยรักแม่ ลูกทดแทนรักแท้ที่แม่ให้ เร่งพากเพียรทำดีด้วยหัวใจ ประกาศคุณแม่ไว้ในแผ่นดิน"
สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานคำขวัญวันแม่แห่งชาติ ประจำปี 2564
แม่เนียนตอนเป็นสาวสวยมากค่ะ
รูปนี้เปิ้ลถ่ายจากภาพอีกที ภาพจริงน้องชายเก็บไว้ แม่เนียนสวยสมคำล่ำลือใช่ไหม? ขอบคุณน้องชายที่เก็บภาพเก่า ๆ ไว้เป็นอย่างดี
พ่อกับแม่อุ้มหลานคนโปรด
พ่อกับแม่ถ่ายรูปด้วยกันเมื่อไหร่ รูปนี้เพิ่งเห็นที่บ้านน้องชายเหมือนกัน น้องคงถ่ายให้เพราะแม่อุ้มลูกของน้องชาย พ่อกับแม่ไม่ค่อยถ่ายรูปด้วยกัน เหมือนทั้งคู่ไม่ค่อยพูดกัน พ่อเป็นคนเงียบมาก พ่อกับแม่คงคุยหรือปรึกษากันตอนที่ลูก ๆหลับกันแล้วล่ะ ขอบคุณนะค่ะ
รูปนี้ชอบมาก ทำไมยืนห่างกันจังค่ะ
รูปนี้พ่อกับแม่ดูดีมากเลยค่ะ สังเกตหมวก เท่ห์จัง กันแดดไม่ได้ แต่นำสมัยจังอิอิ ตอนนี้น่าจะกำลังปลูกบ้านกันอยู่หรือเปล่า ขอบคุณน้องชายที่เก็บภาพไว้ให้ดู
ชอบรูปนี้มีความหมายมากค่ะ
รูปนี้เพื่อนบอกว่าหน้าเหมือนเปิ้ลจึงถ่ายแล้วส่งมาให้ ขอบคุณเพื่อนแสงเดือน ( ที่อนามัยบ้านยางชุม ) รูปนี้เรื่องนี้ต้องขยายค่ะ
แม่ชอบทาแป้งหน้าขาว
แม่มีลูกสาว 3 คน (สามใบเถา) ลูกชาย 1 คนสุดท้อง พ่อบอกว่า ถ้าไม่มีลูกชายจะมีแม่ใหม่ ลูกชายจึงมาเกิดคนสุดท้อง (กลัวพ่อมีแม่ใหม่555) ลูก ๆ ห่างกัน 3 ปี 2 คน และลูกแม่หน้าตาดีสวยหล่อทุกคน ขอบอก!!! ขอบคุณพ่อแม่ที่หน้าตาดีค่ะ
แม่มีลูกสาวหลายคน จึงทำให้มีแต่หลานชาย 6 คน (จริงเหรอ) หลานสาว 1 คน ต่างจากลูกตัวเอง ฮ่าฮ่า
แม่เนียนเป็นแม่ศรีเรือน สะอาด เรียบร้อย ทำอาหารเก่ง ทำไร่ ทำนา ค้าขาย ทำทุกอย่าง ตั้งแต่เกิดมาก็เห็นแม่ทำทุกอย่าง แม่สอนวิธีซักผ้า พับผ้า ล้างจาน ล้างช้อน ทำกับข้าว แต่เคยทำข้าวหกหมดหม้อเลย ตอนนั้นหุงเตาถ่านแล้วต้องเทนำข้าวออก ข้าวเลยหกหมดหม้อเลย ยังจำได้ ขอโทษนะค่ะ
สมัยนั้นที่บ้านไม่มีไฟฟ้า ต้องจุดเทียน ตะเกียงน้ำมันก๊าด กางมุ้งนอนต้องระวังไฟไหม้มุ้ง ตื่นนอนก็ต้องเก็บมุ้ง ที่นอน สรุปงานบ้านทุกอย่างน้องน้อยได้แม่ไปหมดทุกอย่างเลยค่ะ ขอบคุณน้องสาวคนเก่ง
แม่เนียนเปิดร้านขายของชำ ของแห้ง แม่ต้องตื่นตีสามตีสี่ทุกวันเพื่อไปซื้อของในเมืองมาขาย กลับมาบ้านก็ต้องมาเตรียมเครื่องของขายอีก ถ้าลูก ๆ อยู่ก็เบาแรงแม่ได้เยอะเลย แม่ขายก๊วยเตี๋ยวด้วย แม่ทำอร่อยมาก โดยเฉพาะเส้นเล็กหมูต้มยำ เปิ้ลยังจำรสชาดได้ดี ทำให้เปิ้ลชอบกินก๊วยเตี๋ยวมาตั้งแต่แม่เนียนขายเลยทีเดียว และน้องสาวคนที่สองก็ได้มรดกจากแม่ก็คือ เปิดร้านขายก๊วยเตี๋ยว ร้านที่อร่อยสุดในสามโลก (มีสูตรเด็ด) ขายอยู่ที่บ้านสาระเห็ด เพชรบุรี
ส่วนเปิ้ลพี่สาวคนโตคงได้มรดกการเขียนและนิสัยจากพ่อมา และทำงานออฟฟิศ น้องชายคนเล็กก็เช่นกัน พ่อให้มา
แม่เนียนจำวันที่เกิดไม่ได้ รู้แต่พ.ศ. 2493 และปีขาล (เสือ) พวกเราจึงถือวันที่ 12 สิงหาคม วันแม่แห่งชาติ ของทุกปีเป็นวันเกิดแม่ เราจะมาหาแม่เพราะเป็นวันหยุด ลูกสาว ลูกเขย สะใภ้ หลาน ๆ มากันเต็มบ้านในวันนี้ แม่เนียนและพวกเรามีความสุขมาก เปิ้ลไม่เคยเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกันเลย พ่อกับแม่พูดแทนตัวเองกันว่า "เขา - ตัวเอง" และไม่เคยได้รับรู้เรื่องทุกข์หรือไม่สบายใจของท่านทั้งสองเลย อีกอย่างพวกเรามีครอบครัวก็ต่างแยกย้าย และมาเจอกันช่วงวันสำคัญหรือวันหยุด เปิ้ลจึงไม่เคยรู้เลยว่าแม่กับพ่อไม่สบาย หรือมีโรคประจำตัวไหม
เปิ้ลมาทำงานที่ สปป.ลาว จึงไม่ได้ดูแลพ่อกับแม่เท่าที่ควร นอกจากส่งเงินให้ แต่น้องสาวก็ดูแลพ่อกับแม่อยู่ แล้วแม่ก็เป็นเนื้องอกในสมอง อาจเกิดจากการเครียด ช่วงหลังแม่บ่นปวดขาข้างขวา พวกเราก็หายานวด ยากินให้ สุดท้ายแม่เดินไม่ได้จึงรู้ว่าเป็นเนื้องอกในสมองข้างซ้าย ต้องไปผ่าตัดที่โรงพยาบาลจุฬาฯ โชคดีที่เปิ้ลอยู่แฟลตประชาชื่น ทุกคนจึงมาพักได้ ถือว่าสะดวก และที่เสียดายถ้าเปิ้ลยังรับราชการ พ่อกับแม่ก็จะได้เบิกค่ารักษา เปิ้ลขอโทษที่ออกโดยไม่บอกพ่อแม่
หมอที่โรงพยาบาลตำรวจผ่าเอาเนื้องอกในสมองออกให้แม่ ตื่นเต้นมากวันผ่าตัด พวกเราก็พากันสวดมนต์อธิษฐานให้แม่ปลอดภัย หนึ่งวันแม่จึงฟื้นและค่อย ๆ จำและพูดได้ พวกเราดีใจมาก หมอเก่งจริง ๆ แต่หมอบอกว่าแม่จะอยู่ได้อีก 6 เดือนและจะเอาเนื้อเยื่อไปตรวจว่าเป็นเนื้อร้ายไหม ก็เป็นจริง น้องสาวก็ดูแลแม่อย่างดี สุดท้ายแม่ก็ติดเชื้อในน้ำเหลือง เปิ้ลไปหาดูแลแม่ที่โรงพยาบาลจุฬาฯ ได้ 7 วัน แม่ก็จากไป ตอนนั้นแม่พูดไม่ได้แล้ว เปิ้ลจำได้ติดตา แม่ผอมมากในวัย 59 ปี ในวันที่เปิ้ลเขียนบความนี้เปิ้ลก็อายุ 50 ปี พอดี ทำไมชีวิตมันสั้นนัก
แล้วแม่ก็จากไปเมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552
🙏ขอบคุณที่เกิดเป็นลูกแม่
🙏ขอบคุณน้องที่น่ารักทุกคน
🙏ขอบคุณพี่น้องทุกคน
🙏ขอบคุณตัวเองที่เก่ง
🙏ขอบคุณผูุ้อุปการะคุณ
🙏ขอบคุณตัวเองที่กล้าเปลี่ยน
ติดตามผลงานได้ที่
- 9
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
