12 ส.ค. 2021 เวลา 16:54 • หนังสือ
นิทาน เรื่องภาษาป่า
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ป่าแห่งหนึ่งสัตว์ทั้งหลายอยู่มาโดยลำพัง เนื่องจากการอาศัยในป่านั้น สัตว์ทุกตัวจะอยู่กันเป็นจำพวก ไม่ได้คล่องเกี่ยวกันเลย ต่ออาหารในป่า เริ่มลดน้อย จึงต้องประสบปัญหาอาหารขาดแคลน สัตว์น้อยใหญ่ต่างต้องการความช่วยเหลือ
ดังนั้นสัตว์ทั้งหลายต่างพากันมาพบคุณลุงนกฮูกผู้รอบรู้เรื่องราวต่างๆ อย่างมากมาย สัตว์แต่ละตัวต่างเล่าเรื่องราวของตนเอง ให้ลุงนกฮูกฟังทีละชนิด ต่อจากนั้น นกฮูกก็เข้าใจถึงปัญหาที่เกิดขึ้น เพราะสัตว์ต่างไม่สามารถสื่อสารกันได้ ลิงใช้ภาษาลิง ช้างใช้ภาษาช้าง หมาป่าใช้ภาษาหมาป่า กวางใช้ภาษากวาง ทำให้ต้องหากินอยู่ในถิ่นฐานเดิม ไม่สามารถข้ามถิ่น ไปให้แหล่งอาหารใหม่
ถ้าพวกสัตว์ทุกตัวสามารถมีภาษาป่าเป็นตัวกลาง เชื่อมโยงสื่อสาร ซึ่งกันและกัน จะทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนข้อมูล เรื่องแหล่งอาหาร แหล่งน้ำ และที่พักอาหาร สัตว์ทุกตัวจะได้อยู่กัน อย่างมีความสุข ลุงนกฮูกจึงเสนอความคิดเห็นว่า ให้สัตว์แต่ละชนิดส่งลูกสัตว์ที่เริ่มสามารถเรียนรู้ได้แล้ว
แต่ยังไม่สามารถช่วยพ่อแม่สัตว์หาอาหารได้ มาเรียนภาษาป่ากับ ลุงนกฮูกทุกวัน เป็นระยะเวลา ๑ เดือน แล้วให้เด็กๆ พวกนี้กับไปสอนภาษาป่า ให้พ่อแม่ทุกวันเมื่อกลับไปอยู่รวมกัน ทำอย่างนี้ ไปก่อน ถ้า ๑ เดือนยังไม่เข้าใจ ภาษาป่า ก็เพิ่มเป็น ๒-๓ เดือน ต่อไปเรื่อยๆ ไม่นานนักน่าจะเข้าใจกันทั้งป่า ลุงนกฮูก สอบถามสัตว์ทุกตัวว่า วิธีนี้ดีไหม สัตว์ทุกตัวก็ว่าจะเป็นทางที่ดี
ถ้าอย่างนั้น พรุ่งนี้พวกเราเริ่มกันเลย สัตว์ทุกตัวก็ส่งลูกสัตว์มาเรียนภาษาป่ากับลุงนกฮูกอย่างตั้งใจ ในเวลาไม่นานนัก เพียง ๒ สัปดาห์ สัตว์ทุกตัวที่มาเรียนกับลุงนกฮูก ก็สามารถสื่อสารพูดคุยกันได้อย่างเข้าใจ ในไม่ช้า แต่ละครอบครัวสัตว์ชนิดต่าง เริ่มใช้ภาษาป่าได้เช่นกัน
เพราะการพูดคุยเล่นกันในครอบครัวของลูกสัตว์ ทำให้การเรียนรู้เข้าใจได้ง่ายขึ้น พ่อแม่มีเรื่องอะไรรู้ก็ฝากลูกสัตว์ มาถามเพื่อนสัตว์ ณ โรงเรียนสอนภาษาป่า ของลุงนกฮูก สัตว์ต่างๆ เริ่มแลกเปลี่ยนข้อมูลกัน ในเรื่องต่างๆ มากมายโดยเฉพาะการดำรงชีวิต ว่ามีอะไรอยู่ตรงไหนในป่าแห่งนี้ ไม่ต้องรอสัญชาตญาณ ในการหากินแต่อย่างเดียวเหมือนแต่ก่อน
การอพยพย้ายถิ่นฐาน การดำรงชีวิต จึงเป็นเรื่องง่ายขึ้น มีความแน่นอนว่า ถ้าเดินทางไปที่หากินแห่งใหม่ จะต้องมีอาหาร การทะเลาะขัดแย้งกัน ต้องต่อสู้กันก็น้อยลง สามารถพูดคุยตกลงกันได้ จึงเกิดความสงบสุข ปลอดภัย และมีความสุข เพิ่มขึ้น สัตว์ทุกตัวต่างกล่าวขอบคุณน้ำใจ ของลุงนกฮูกที่ตั้งใจ ถ่ายทอดความรู้ในการสื่อสารภาษาป่าให้กับสัตว์ทุกตัว สัตว์ทั้งหลายต่างนำอาหารที่ตัวเองหาได้ มาแบ่งปันในลุงนกฮูกเป็นประจำ เพื่อเป็นการตอบแทน นิทานเรื่องนี้ก็จบลง
นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่าภาษาเป็นสิ่งสำคัญ เมื่อรู้จักเรียนรู้ จะนำประโยชน์มาให้กับเรา และสังคมอย่างมากมาย เสียสละเวลาเรียนรู้ภาษาใหม่ จะได้เข้าใจความคิดของเพื่อนกลุ่มใหม่ได้อย่างมีความสุข
โฆษณา