💦ฆ่าคนรักได้ เพราะความน้อยใจ💦
🌻🌻ครั้งหนึ่ง ฟ้า ได้ฟังครูบาอาจารย์
ท่านสอนว่า
เราอย่าเป็นคนน้อยใจนะ เพราะความน้อยใจ จะทำให้เรากลายเป็นคนขี้อิจฉา และนำมาซึ่งความอาฆาตแค้นในที่สุด
...
ตอนนั้นยังไม่เข้าใจนัก แต่เมื่อได้มาอ่านชาดกเรื่อง...ฉัททันตชาดก..แล้ว ทำให้เข้าใจมากขึ้นค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า
.
🍃 ณ พระเชตวันมหาวิหาร ยังมีภิกษุณีสาวผู้หนึ่ง เกิดความสงสัยถึงเรื่องอดีตชาติของตน
...
...
ภิกษุณีจึงนั่งสมาธิเพื่อไปตรวจดูอดีตชาติของตนว่า
...
ตนได้เคยได้รับใช้เป็นบาทบริจาริกาของพระพุทธองค์ และหากเคยมีบุญรับใช้ เหตุเกิดและดับลงอย่างไร
...
...
🍃ขณะที่ภิกษุณีนั่งหลับตาทำสมาธิ
...
ภิกษุณียิ้มอย่างมีความสุข
เพราะในอดีตชาติเธอเคยเป็นบาทบริจาริกาของพระพุทธองค์
...
ไม่นานนัก
...
ภิกษุณีรูปเดิมก็ร้องไห้เพราะอดีตชาติเธอเคยปองร้ายพระพุทธองค์
...
...
เหล่าภิกษุและภิกษุณีต่างประหลาดใจกับกิริยาอาการที่ยิ้มแย้มและร้องไห้ของภิกษุณีรูปนี้
🍃 พระภิกษุสงฆ์สาวก จึงพากันไปเข้าเฝ้าพระพุทธองค์ แล้วกราบอาราธนาให้พระองค์ทรงเล่าอดีตชาติของนางภิกษุณีรูปนี้
🍃 ณ ป่าใหญ่ใกล้บรรพต
...
ยังมีพญาช้างร่างกายสูงใหญ่เล็บเท้าแดง และมีงาคู่ยาวมีประกายฉัพพรรณรังสีสวยงามอาศัยอยู่
พญาช้างนี้นามว่า พญาฉัททันต์
พญาช้างปกครองช้างบริวารโขลงใหญ่ หากินอยู่ในเขตป่ารังอันบริบูรณ์
พญาช้างมีภรรยาเป็นนางพญาช้าง
2 เชือกซึ่งเป็นพึ่น้องกัน
...นางช้างผู้พี่มีชื่อว่า มหาสุภัททา
มีผิวกายชมพู
...นางช้างผู้เป็นน้องชื่อว่า จุลลสุภัททา
มีผิวกายเหลือง
ทั้งสองช่วยกันปรนนิบัติพญาช้างฉัททันต์ ได้อย่างดีตลอดมา
🍃 วันหนึ่งพญาฉัททันต์ได้นำโขลงช้างบริวาร ไปเล่นน้ำในสระบัว
...
นางช้างจุลลสุภัททา พูดขึ้นว่า
...น้องอยากได้บัวดอกโตๆ สักดอกหนึ่ง เรารีบตามพญาช้างฉัททันต์ไปเถอะ
...
นางช้างมหาสุภัททา
...เจ้านี่ชอบดอกบัวจริง ๆ เลยนะ ไปก็ได้
เรารีบไปกันเถอะน้องจุลลสุภัททา
...
ครั้นพญาช้างขึ้นจากสระแล้วก็ให้ภรรยาทั้งสองลงไปอาบ พญาฉัททันต์เห็นบัวดอกใหญ่ก็ใช้งวงดึงขึ้นมา
นางจุลลสุภัททาผู้น้องอยู่ใกล้ก็ยินดี คิดว่าจะประทานให้นาง
แต่แล้วสวามีกลับเรียกให้นางช้างผู้พี่มารับแทน นางช้างจุลลสุภัททารู้สึกเสียใจและน้อยใจมากว่าพญาช้างสวามีไม่รักตน
ฝ่ายนางช้างมหาสุภัททา เมื่อได้รับดอกบัวก็ปลื้มใจ และมีความสุขยิ่งนัก
โดยที่นางไม่รู้เลยว่า ความสุขของนางอยู่บนความไม่พอใจของภรรยา
ผู้เป็นน้องสาว
🍃 วันคืนผ่านไปในป่ารังอันเคยอยู่กันอย่างสงบสุข
นางจุลลสุภัททา รู้สึกคับแค้นใจยิ่งนัก ที่ตนไม่ได้รับดอกบัวจากพญาช้าง ความคับแค้นใจได้สุมอยู่ในใจนางจนกลายเป็นความทุกข์ ความริษยาอาฆาต
🍃 ครั้งหนึ่ง
...
พญาช้างฉัททันต์และภรรยาทั้งสองเดินผ่านต้นไม้ที่มีดอกบานสะพรั่งเต็มต้น
เมื่อพญาช้างมองเห็นต้นไม้ต้นหนึ่งที่มี
ดอกไม้บานสะพรั่ง จึงอยากจะเก็บดอกไม้นั้น ให้แก่ภรรยาของทั้งสอง
พวกเธอคอยรับเอาดอกไม้นี้ไว้ประดับกายเถิด ว่าแล้วพญาช้างก็เข้ากระแทกลำต้นให้ดอกร่วงลงมาตามวิสัยคชสาร
แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อดอกไม้บานที่สวยงามนั้น ลอยลงไปประดับกายนางช้างมหาสุภัททา
และด้วยลมที่พัดแรงจนเกินไป ทำให้กิ่งไม้ผุที่มีรังมดดำร่วงลงใส่ศีรษะของนางช้างจุลลสุภัททาอย่างเต็มแรง
เหตุการณ์นี้เพิ่มแรงอฆาตให้นางช้าง
จุลลสุภัททา นางผูกพยาบาทพญาช้างฉัททันต์เต็มดวงจิต ทั้งๆที่รักแต่ก็น้อยใจ (ยิ่งรักมากก็ยิ่งน้อยใจมาก)
อยู่มาวันหนึ่ง ซึ่งตรงกับวันอุโบสถศีลพญาช้างได้พาภรรยาทั้งสองไปทำอุปัฏฐากพระปัจเจกพุทธเจ้ากลางป่านั้น
นางช้างจุลลสุภัททาเก็บดอกไม้จัดช่อสวยงามเพื่อสักการะพระปัจเจกพุทธเจ้า
พร้อมตั้งจิตอธิษฐานด้วยอกุศลจิตคิดแค้น ว่า
...
🌟🌟ด้วยอานิสงส์แห่งบุญนี้ เมื่อข้าพเจ้าตายไป ขอให้ได้เกิดในเศวตฉัตรราชา มีอำนาจบารมี กำจัดพญาฉัททันต์สามีผู้ลำเอียงนี้ด้วยเถิด
🍃 นับตั้งแต่วันนั้น นางช้างจุลลสุภัททา ก็ไม่ยอมดื่มน้ำ กินอาหารแม้แต่คำเดียว ไม่นานนักก็ตายไปด้วยใจที่คั่งแค้น
ด้วยแรงอธิษฐานรวมกับกระแสกรรมอันรุนแรงนั้นส่งให้นางไปเกิดใหม่ในทันที
นางช้างจุลลสุภัททาได้เกิดใหม่ในเศวตฉัตรมหาราชแห่งแคว้นมัททรัฐ นางมีสิริโฉมงดงามเป็นที่เลื่องลือ
เมื่อเจริญวัยสมควรแก่การวิวาหมงคล
พระราชบิดาถวายบุตรสาวของเขาให้กับพระเจ้าพรหมทัตผู้สูงวัยแห่งพาราณสี ด้วยความงามและพลังแห่งอิตถีเช่นนี้ ก็ลุ่มหลงนางจนลืมพระองค์
นางยังไม่ลืมความแค้นที่ยังมีต่อพญาช้างฉัททันต์ คิดแต่จะเอาชีวิตพญาช้างให้ได้
เมื่อนางตั้งครรภ์ พระเจ้าพรหมทัตยิ่งหลงนางมากขึ้น และบอกนางว่า
หากนางอยากได้อะไรขอให้บอกจะหามาให้ทุกสิ่ง ทุกอย่าง
นางจึงได้โอกาส และบอกพระสวามีว่า
...
นางอยากได้งาช้าง อันทอรัศมี 6 ประการ ช้างนี้อยู่ทิศอุดรของป่าหิมพานต์ และคนที่จะไปเอามาได้คือ
พรานโสณุดร
(พระนางจุลลสุภัททาในชาติภพใหม่
ยังระลึกรู้ว่า คู่กรรมของพญาฉัททันต์ พรานคนเดียวที่จะฆ่าช้างนี้ได้
ชื่อโสณุดร ซึ่งเป็นบิดาของเหล่าพรานช้าง)
🍃 พรานโสณุดร รอนแรงข้ามภูเขาหกลูกไปซุ่มซ่อนตามรอย พญาฉัททันต์ จึงคิดอุบายได้
นั่นคือ ขโมยผ้ากาสาวพัสตร์จากพระปัจเจกพุทธเจ้า แล้วเลือกใช้ธนูอาบยาพิษร้ายแรงเป็นอาวุธสังหาร
พรานได้ขุดหลุมทำเครื่องพลางตัวระหว่างทางที่พญาช้างเดินผ่านอย่างอดทน
พรานโสณุดรรู้ว่าพญาโพธิสัตว์เคารพในพระปัจเจกพุทธเจ้าจึงเอาผ้ากาสาพัสตร์ห่มตัวไว้ป้องกันชีวิตตน
🍃 เมื่อถึงวันอุโบสถพญาช้างก็มาสักการะพระปัจเจกพุทธเจ้าเช่นเดิม
เมื่อเดินผ่านหลุมพลางที่พรานซุ่มอยู่
อาวุธสังหารอาบยาพิษก็ทำหน้าที่ของมัน พุ่งตรงไปยังร่างของพญาช้าง
พญาช้างได้รับพิษชำแรกสู่หัวใจในทันทีที่ศรเสียบเข้าร่าง ร่างของพญาช้างผู้บำเพ็ญแต่กรรมดีทรุดลงกับพื้น
ด้วยพิษจากลูกศร
ด้วยความโกรธทำให้พญาช้างคว้าร่างพรานไว้ หวังจะเอางาเสียบเสียให้ตาย แต่ก็ต้องละความคิดนั้น เมื่อรู้ว่าผู้สั่งเอาชีวิตตนคือใคร จึงพูดว่า
พระนางจุลลสุภัททาไม่ได้ต้องการงาทั้งสองของเรา แต่นางต้องจะฆ่าเราเท่านั้น เชิญเถิดพราน จงหยิบเลื่อยมาตัดงาเราขณะที่ยังมีชีวิตอยู่เถิด
...
พรานจึงใช้เลื่อยตัดงาทั้งคู่แล้วรับถือกลับเมืองไป พญาช้างมอบงาให้นายพราน และตั้งจิตอธิษฐานให้ได้บรรลุพระสัพพัญญุตญาณ
...
จากนั้นก็แผ่เมตตาให้แก่พราน ให้เดินทางกลับเมืองด้วยความปลอดภัย แล้วก็ล้มลงขาดใจตาย
🍃เมื่อพรานกลับมาถึงพระราชวัง
พระนางสุภัททาทอดพระเนตรงาช้าง
มีรัศมี 6 สีเปล่งปลั่ง นางแทบไม่ทรงเชื่อสายพระเนตร นอกจากไม่ดีพระทัยแล้วพระพักตร์กลับนองไปด้วยน้ำพระอัสุชล
พลันนึกถึงความผูกพันที่เคยมีมาเก่าก่อน หวนรำลึกถึงภาพก่อนตนมาเกิดได้เป็นภรรยาพญาช้างฉัททันต์ คับแค้นใจยิ่งนักที่สามีมิได้สนใจตน
...
เมื่อนางได้ถวายดอกไม้แด่พระปัจเจกพุทธเจ้า จึงอธิษฐานขอตามมาล้างผลาญชีวิต
...
...
ยิ่งนึกถึงอดีตนางก็ยิ่งเศร้าใจ พระนางครอบครองงาอันมีรัศมีคู่งามได้สามราตรีก็หัวใจแตกสลายตายไปในที่สุด
...
เมื่อพระพุทธองค์ทรงเล่าอดีตจบ ท่านก็ตรัสว่า
...
นางช้างจุลลสุภัททา คือ ภิกษุณีรูปนี้
นายพราน คือ พระเทวทัต
พญาช้างฉัททันต์ในกาล คือ เราตถาคต
🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵🌵
...
ชาดกเรื่องนี้จบแบบเศร้า แต่ในความเศร้าทำให้ได้ข้อคิดว่า
...
🌟ในโลกไม่มีอะไรน่ากลัวและสร้างความเจ็บช้ำรันทดใจได้เท่าความอาฆาตแค้น ซึ่งจุดเริ่มต้นเกิดจากความน้อยใจ ทำให้เรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่
...
ในการปกครอง หรือการอยู่ร่วมกัน
อาจมีผู้ได้รับความไม่พอใจอยู่บ้าง
...
นางช้างจุลลสุภัททาก็เป็นหนึ่งในตัวอย่างนั้น ไม่น่าเชื่อว่า นางจะแค้นมากขนาดนี้ สุดท้ายความแค้นก็ย้อนกลับมาทำร้ายนางในที่สุด
...
...
ส่วนพญาช้างฉัททันต์ก็ได้บารมีเพิ่มถึงระดับสูงสุด คือปรมัตถบารมีค่ะ
...
😌😌😌😌😌😌
เรียบเรียง : ฟ้าหลังฝน
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
ขอบคุณที่แวะมาอ่านและทักทายกันค่ะ
💦ฟ้าหลังฝน💦
14/08/64
- 29
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
