14 ส.ค. 2021 เวลา 08:05 • ปรัชญา
บันทึกไว้ ในวันที่ว่ากันว่าเป็น #วันแม่แห่งชาติ
ในกระบวนการฝึกยูริธมีอย่างต่อเนื่องกับครูคาทเทีย ครัปป์ ปิ่นสุวรรณ ตลอดช่วงเดือนที่ผ่านมา ครูนำพาให้เราได้รู้จักขั้วตรงข้าม( Polarity) ผ่านความเข้าใจในกำลังของ Apollo (Order,Logic}...) VS Dionysus (Chaos,feeling...) ครูนำภาพวาด ของศิลปินในยุคเก่า มาให้เราพิจารณา ซึ่งภาพนี้คือภาพที่เป็นหนึ่งในภาพที่เสนอมุมมองของศิลปินผู้วาด Matthias Grünewald (1510 - 1515) แสดงคุณภาพของ Dionysus ที่ครูหยิบยกมา เป็นภาพ St.Gabriel มาส่ง Message ให้ Mary ผู้บริสุทธิ์ ว่าเธอกำลังจะตั้งครรภ์ บุตรของพระเจ้า คือ Jesus Christ
มองไปเรื่อยๆ เกิดความรู้สึกอินอย่างบอกไม่ถูก ครุ่นคิดเกี่ยวกับภาพ มองแล้วมองอีก ค้นหาไปเรื่อยๆพบว่า ภาพนี้ชื่อ Anunciation พระแม่รับสาส์น ซึ่งมีศิลปินมากมายทั่วโลกในทุกยุคถ่ายทอดออกมาตามความคิดนึกของตน มีหลากหลายมาก detail ในภาพก็แตกต่างกันไป ความที่ไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับคริสตศาสนา และ พระคัมภีร์ จึงมุ่งมองไปที่รายละเอียดของภาพวาดแต่ละภาพ และ จินตนาการไปถึงศิลปินผู้วาด แต่ละยุคสมัย เขากำลังคิดอะไร รู้สึกอะไร เขาได้รับอิทธิพล สังคม การเมือง วัฒนธรรม ตอนที่เขาวาดภาพนั้นอย่างไร อยากสื่อสาส์นอะไรให้ผู้ชมกันนะ
วันหนึ่งช่วงหนึ่งในบทสนทนาบนโต๊ะอาหาร พ่อก๊อก เอ่ยถึงบทเพลงที่เขาประทับใจมาเนิ่นนานอยากเปิดให้แม่ตาฟัง ชื่อบทเพลง #Magnificat เรียบเรียงโดย Kim André Arnesen เป็นบทเพลงที่ Mary กล่าวสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า ขอบคุณที่เลือกให้ตน ผู้เป็นเพียงหญิงยากจน ได้มีโอกาสเป็นแม่ของลูกชายของพระองค์ อารมณ์ของเพลงมีทั้งความสงสัยใคร่รู้ ความยินดี ความเบิกบาน ความหวัง และกำลังใจ ว่าแม้แต่คนที่ยากลำบาก พระผู้เป็นเจ้ายังมองเห็น และเมตตา มอบโอกาสที่ยิ่งใหญ่ให้ ชวนเพื่อนๆลองฟังนะว่าฟังแล้วรู้สึกอย่างไร https://youtu.be/Ym4sH9VaHbU )
หลังจากได้ฟังบทเพลงนี้ พร้อมกับนั่งพิจารณาภาพ #Annunciation หลายๆ version ไปทุกวัน เกิดมุมมองใหม่ๆทุกวันโดยไม่ได้มีบทสรุปอะไร
พอมาถึงวันนี้ ขณะนั่งนิ่งๆ ก็เกิดนึกถึงบทกวีนี้ที่ใช้ภาวนาอยู่เสมอ
บุตรของเธอ...ไม่ใช่บุตรของเธอ
เขาเหล่านั้นเป็นบุตรและธิดาแห่งชีวิต
เขามาทางเธอ แต่ไม่ได้มาจากเธอ
และแม้ว่าเขาอยู่กับเธอ แต่ก็ไม่ใช่สมบัติของเธอ
เธออาจจะให้ความรักแก่เขา แต่ไม่อาจให้ความนึกคิดได้
เพราะว่าเขาก็มีความนึกคิดของตนเอง
 
เธออาจจะให้ที่อยู่อาศัยแก่ร่างกายของเขาได้
แต่มิใช่แก่วิญญาณของเขา
เพราะว่าวิญญาณของเขานั้น อยู่ในบ้านของพรุ่งนี้
ซึ่งเธอไม่อาจเยี่ยมเยือนได้ แม้ในความฝัน...
 
เธออาจจะพยายามเป็นเหมือนเขาได้
แต่อย่าได้พยายามให้เขาเหมือนเธอ
เพราะชีวิตนั้นไม่เดินถอยหลัง
หรือห่วงใยอยู่กับวันวาน
 
เธอนั้นเป็นเสมือนคันธนู
บุตรหลานเหมือนลูกธนูอันมีชีวิต
ผู้ยิงเล็งเห็นที่หมายบนทางอันมิรู้สิ้นสุด
พระองค์จะน้าวเธอเต็มแรง เพื่อว่าลูกธนูจะวิ่งเร็วและไปไกล
 
ขอให้การโน้มงอของเธอในอุ้งพระหัตถ์ของพระองค์
เป็นไปด้วยความยินดี
เพราะว่าเมื่อพระองค์รักลูกธนูที่บินไปนั้น
พระองค์ก็รักคันธนูซึ่งอยู่นิ่งด้วย
คาลิล ยิบราน ผู้นิพนธ์
หนังสือ #ปรัชญาชีวิต ถอดความโดย ระวี ภาวิไล
 
ยังคงไม่จำเป็นต้องสรุปใดๆเกี่ยวกับความเชื่อมโยงของเรื่องราวที่เกิดขึ้น ทั้งยูริธมี Apollo - Dionysus บทเพลง Magnificat รวมถึงบทกวีดังกล่าว ที่ค่อยๆปรากฏขึ้นมา เพียงอยากบันทึกไว้ ในวันที่ว่ากันว่าเป็น #วันแม่แห่งชาติ
Happy Being Mother นะคะ
แม่ตา
MaMaTa - BaanSamran
๑๒ สิงหาคม ๒๕๖๔
โฆษณา