มาฝึกฝนศิลปะแห่งการอยู่คนเดียวให้เชี่ยวชาญกันดีกว่า
.
สิ่งแรกที่อยากบอกคนที่อยากฝึกทำอะไรคนเดียวคือ “ไม่มีใครจับตามองเราอยู่”
.
เวลาเราไปไหนมาไหนคนเดียว เรามักจะไม่กล้าสนุกกับมันเต็มที่ เพราะเราคิดว่าคนอื่นมองเราอยู่ ความจริงแล้วไม่ใช่อย่างนั้นเลย แต่ละคนก็ต่างอยู่ในโลกของตัวเองทั้งนั้น อย่างเราเองที่อาจมีการเหลือบตาไปมองคนอื่นบ้าง แต่พอผ่านไปสักพัก เราก็จำเรื่องของคนคนนั้นไม่ได้แล้ว
.
ทุกคนเป็นตัวเอกในโลกของตัวเอง ไม่มีใครสนใจเราขนาดนั้นหรอก
.
สิ่งต่อมาคือควร “เริ่มเล็กๆ”
อย่าเริ่มด้วยการหนีเข้าป่าตามหาความสันโดษสัก 2-3 วันอะไรเช่นนี้ เพราะความไม่เคยชิน อาจทำให้เราเหงาขึ้นมาจนประสบการณ์การอยู่คนเดียวกลายเป็นเรื่อง ‘ไม่น่าประทับใจ’ ไปเลยก็ได้
.