15 ส.ค. 2021 เวลา 01:03 • ปรัชญา
ความดีที่ควรเป็น เกิดจากธรรมชาติกำหนด เพราะถ้าทำไม่ถูก มันจะก่อปัญหาและความวุ่นวาย
ในขณะที่ความดีปัจจุบันที่เราพบเจอในสังคม มักเกิดจากวัฒนธรรมหรือค่านิยม โดยเอาอารมณ์ในรูปของ #ความสบายใจ/ความถูกใจ เป็นที่ตั้ง
ถ้าชอบ แปลว่าดี
โดยเฉพาะถ้าผู้ใหญ่หรือพ่อแม่ชอบ บอกว่าถูก คนเป็นลูกก็พร้อมปฏิบัติตามอย่างไม่สงสัย เพราะเชื่อว่าได้บุญ
บุญ ของคนไทย แปลว่าโชคดี ไม่ซวย ไม่โชคร้าย (ในขณะที่บาป ให้ความรู้สึกว่าจะซวย จะโชคร้าย หากได้กระทำ)
ซึ่งในความเป็นจริง มันไม่ใช่แบบนั้น คือไม่ใช่จะซวยเฉพาะบุคคล หรือโชคดีเฉพาะบุคคล.....แต่คือทั้งหมดทุกคนต้องเจอชะตากรรมร่วมกัน หากทำความดีหรือไม่ดีที่ขัดต่อสิ่งที่ควรจะเป็นในจำนวนมากพอ
ซึ่งทุกวันนี้ก็น่าจะเกินพอจนเห็นภาพ ไม่ว่าจะเรื่องโลกร้อน หรือปัญหาสังคมการเมืองที่เกิดขึ้น
เพราะพวกเราทุกคน อาจกำลังแปลความหมายของคำว่าดีและถูก ไปคนละทิศละทาง
ขนาดสินค้าคุณภาพสูงที่เราต่างรู้จัก เขายังต้องเน้นความมี "มาตรฐาน" ที่ออกมาเท่ากันทุกอันไม่พอ ยังต้องคิดต้องผลิตอย่างรัดกุมทุกด้าน เขาถึงขายแพงได้เพราะมันมีมูลค่าในตัวเองสูง
(Input สูง = Output สูง)
แล้วทำไมความดี ที่ถือเป็นเรื่อง Super Basic ถึงมีมาตรฐานที่ต่างกันไป ถามร้อยคน ตอบคำว่าดีร้อยแบบ ผมถึงได้บอกเสมอว่า ความดีที่ไร้มาตรฐาน ไม่ต่างกับปัญหา
และนี่คือคำตอบว่าทำไม ความดีถึงเป็นเรื่องที่ธรรมชาติ Setup มาแล้ว แต่สังคมและวัฒนธรรมต่างหากที่ตีความหมายผิดไป โดยใช้อารมณ์ที่เป็นส่วนหนึ่งของสมองซีกขวา เป็นตัวกำหนด
โฆษณา