ดีไปทำไม
เวลาเราพยายามอะไรสักอย่าง แล้วไม่ได้ผล หรือออกผลร้าย
เราอาจมีคำถามนึงเข้ามา ว่าจะทำดีไปทำไม หรือจะพยายามไปทำไมหนอ อะไรทำนองนี้
ใครๆก็น่าจะเป็นครับ เพราะคำถาม ก็สมเหตุสมผลอยู่ในตัว
แต่ผมสังเกตเพิ่มอีกหน่อย ว่าตัวความพยายาม เหมือนจะมีธรรมชาติแปลกๆอีกข้อ
คือ ‘ขนาด’ กับ ’เวลา’ ส่งผลต่อกัน แบบตัดฉับ ไม่เป็นสัดส่วนตามจริง
ถ้าเราพยายามเรื่องเล็กๆ ผลที่คาดหวังจะออกเลย
แต่ถ้าพยายามเรื่องใหญ่ๆ ผลจะแทบไม่มี จนกว่าจะถึงเวลานึง ผลจะออกตูมเดียว
ความพยายามจะไม่ใช่แนวแสดงผลเรื่อยๆ เพื่อให้เราอุ่นใจเท่าไหร่ครับ
ลองนึกภาพ ความซื่อสัตย์ก็ได้ เมื่อไหร่นะที่คนจะกล่าวได้ว่าเราซื่อสัตย์ ก็คงนานมากๆ แต่ระหว่างนั้น คนไม่ซื่อสัตย์ ก็เอาเปรียบไปเรื่อย
หรือนึกภาพคนทำเพื่อส่วนรวม เมื่อไหร่ที่คนส่วนรวมจะเห็น บางทีเป็นสิบปี แต่ระหว่างนั้น คนเห็นแก่ตัว ก็ไปสู่เป้าหมายเค้าได้อย่างรวดเร็ว
ดูเผินๆ จึงดูเหมือนจะทำดีไปทำไมน่ะครับ ไม่ซื่อสัตย์ หรือเห็นแก่ตัว เห็นผลสำเร็จชัดกว่าแยะ
แต่จนกว่า เมื่อระยะยาวมาถึง ผลก็จะกลับด้านกัน
คนซื่อสัตย์ หรือทำเพื่อคนอื่น จะมีรากฐานชีวิตที่แข็งแกร่ง ได้รับความนับถือ และทำให้มีชีวิตที่มั่นคงกว่ามาก
ส่วนคนไม่ซื่อสัตย์ หรือไม่ทำอะไรเพื่อใครเลย ก็จะถูกดูออก ที่ว่าเร็วๆ ก็อาจติดขัด หรือไปต่อไม่ได้
ผมคิดว่า หลักการดีๆส่วนมาก ก็มักเป็นเรื่องใหญ่ และอยู่ใต้กลไกนี้นะครับ
ความกตัญญู ความประหยัด การศึกษาหาความรู้ ไปจนถึงการมีสุขภาพดี
ระยะสั้น เสียเวลา เสียเปรียบทั้งนั้น แต่ระยะยาวมากๆ จะได้เปรียบ และหนักแน่น
ฉะนั้น จะดีไปทำไม จึงอาจเป็นคำถามที่ไม่ตรงคำตอบนัก
เพราะคำตอบ ธรรมชาติกำหนดไว้แล้ว ว่าการพยายามเรื่องใหญ่ อาจส่งผลทีเดียว และเราต้องมีความอดทนสูงมาก ก็แค่นั้น
และถ้ารอไม่ไหวจริง ผมว่าการลืมๆเรื่องผลไปบ้าง ก็ช่วยได้นะครับ ทำเพียงเพราะต้องทำ ก็พอ
..เราจะได้มุ่งทำ โดยไม่มีความลังเล หรือคำถามกวนใจ มากจนเกินไปครับ
ภาพถ่ายโดย Stefan Stefancik จาก Pexels
- 17
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
