เราเคยมาหมดแล้วค่ะ ทั้ง ONS ทั้ง FWB
สำหรับชีวิตโสดก็ดีค่ะ ต่างคนต่างโสดไม่มีข้อผูกมัด ว่างๆก็นัดเจอทำกิจกรรมด้วยกันไปเล่นกีฬาดูหนังพูดคุยร้องเพลงเล่นกีต้าร์และสามารถมีอะไรกันมากกว่าเพื่อน ข้อเสียคือต้องระวังใจตัวเองไม่ให้หลงรัก FWB ของเรา ไม่สามารถเรียกร้องอะไรได้เพราะบางคนไม่ได้มี FWB คนเดียว เราก็เช่นกัน ห้ามวางใจทุกสถานการณ์เพราะทุกเหตุการณ์จะพาเราให้มีใจผูกพันกับคนนั้น ไม่มีสิทธิ์หวง ไม่มีสิทธิ์หึง ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง โชคดีที่เราเป็นผู้หญิงใจแข็งค่ะ ต่อให้นอนด้วยกันข้ามคืนก็ไม่ได้รู้สึกผูกพันอะไร แต่ผู้ชายบางคนกลัวค่ะ เสร็จแล้วก็แยกจากกันเพราะไม่อยากให้ใจมันไหลไปตามความรู้สึก เราเลยล่วงรู้ความลับในใจผู้ชายมาเยอะ รู้นิสัยผู้ชายจนคิดว่ารู้จักดีเลยค่ะ สุดท้ายก็นั่งถามตัวเองว่า เราทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร? ฆ่าเวลาหรอ? หิวหรอ? คันจิมิหรอ? หรือแค่เหงา? ไม่ค่ะ ไม่ได้อะไรเลย สุดท้ายถ้าความสัมพันธ์ยุติการกลับมาเป็นเพื่อนคุยกันปกติค่อนข้างยากเพราะต่างคนต่างรู้ว่าเราเกินเลยกันแล้ว จะกลับมาคุยปกติ? เพื่ออะไร? เค้าก็มี FWB ของเค้าอีกอย่างเราก็ยุ่งกับหนทางชีวิตตัวเองด้วยค่ะ สิ่งที่ได้จาก FWB ก็แค่หน่วยเฉพาะกิจฆ่าเวลาตอนไม่มีใคร ดังนั้นเราจึงส่งข้อความไปยกเลิกทั้งหมดบางคนก็เก็บไว้เป็นเพื่อนแต่ก็ไม่รู้จะคุยอะไรกันจริงๆ สำหรับเราช่วงที่เรามี FWB เราก็ไม่ได้แคร์ว่าใครจะคิดยังไงเพราะเราก็โสด คู่เราก็โสดแค่ไม่ผูกมัดกัน ส่วนที่เรายุติเพราะมันหาคุณค่าไม่ได้เลย ลองหยุดแล้วมาอยู่กับตัวเองเอาเวลามาพัฒนาตัวเอง รอคอยคนที่เราไม่จำเป็นต้องระวังใจตลอดดีกว่า ตอนนี้ก็เกือบปีแล้วก็ไม่ได้รู้สึกโหยหา สำหรับใครที่อยากลองนี่อาจจะเป็นประสบการณ์เล็กๆน้อยๆที่แนะนำให้ค่ะ ถ้าไม่ส่งผลกระทบต่อจิตใจ การดำเนินชีวิต ไม่ส่งผลกระทบต่อปรัชญาชีวิตที่คุณตามหาก็ไม่มีอะไรจะต้องแคร์ค่ะ