สวัสดีค่าทุกคน 🙏🏻 วันนี้แอดมินมีเรื่องจะมาเล่าคั่นเวลา เปิดตัวนิยายเรื่องใหม่ 🎉 #มหาภัยพิบัติเจ็ดวันล้างโลก กำลังวาดภาพเรียบเรียงเรื่องกันอยู่
คิดถึงเนอะกับการท่องเที่ยวทั้งในประเทศและต่างประเทศ งั้นวันนี้เราจะมาเที่ยวทิพย์กัน และแอดจะมาเล่าเรื่องการเดินทางไปเที่ยวต่างประเทศคนเดียวครั้งแรกในชีวิตของแอดที่โง่ภาษา
แอดนะเป็นคนที่คลั่งไคล้ประเทศญี่ปุ่นมากกก เป็นประเทศที่ใฝ่ฝันมาตลอดว่าจะต้องไปให้ได้ ได้ไปครั้งแรกกับเพื่อนๆ ก็ติดใจซะแล้ว เลยต้องอะไงฉันก็ต้องไปซ้ำอีกให้ได้ แต่เพื่อนไม่ว่างนี่สิ๊ เพราะแพลนแอดคือไปสองอาทิตย์เต็มเหนี่ยว ช่วงคริสต์มาสลากยาวข้ามปีใหม่ไปเลย จึงจำเป็นต้องฉายเดี่ยว เลยเป็นที่มาของ "เที่ยวต่างประเทศคนเดียวครั้งแรกกกในชีวิต!!"
#ALONEBUTNOTLONELYINJAPAN
ภาษาแอดน่ะหรอ...งูๆ ปลาๆ มากกก ฮ่า ฮ่า ฮ่า วุ่นวายตั้งแต่วันแรกที่ไปถึง ไว้ไงแอดจะมาเขียนให้อ่านกัน ตลอดระยะเวลา 16 วัน แอดก็เอาตัวรอดแบบโง่ๆ ของแอดมาได้ แต่วันนี้จะมาเล่าเรื่องออนเซ็นที่ใฝ่ฝัน แอดเป็นคนที่ไม่อายเลยค่ะที่จะต้องแก้ผ้าแช่บ่อน้ำร้อน เพราะแอดชอบออนเซ็นมากกก ชอบมากกก ชอบมากที่สุดของที่สุด ในทริปนี้จึงปักหมุดไว้เลยว่าไงฉันจะต้องได้ไปแช่ออนเซ็นในสองสถานที่นี้ให้ได้ คือที่ "….." และ "Kusatsu Onsen"
สำหรับในวันนี้แอดจะมาเล่าเรื่องที่ "….." ทุกคนขาา ทุกคนลองค้นหาในกูเกิ้ลก็ได้ว่าออนเซ็นกลางแจ้งของประเทศญี่ปุ่นนั้นสวยงามมากแค่ไหน ก่อนแอดจะได้บินไปก็ส่องดูอยู่ทุกวัน ตื่นเต้นมากๆ ทั้งบรรยากาศ ทั้งทุกสิ่งเอวี่ติงจิงกะเบล
ในที่สุดวันนั้นก็มาถึง หลังจากท่องเที่ยวในตัวเมืองโตเกียวมาหลายวัน แอดตื่นแต่เช้า เตรียมตัวให้พร้อม เพราะจองทุกอย่างไว้เรียบร้อยหมดแล้ว ทั้งที่นั่งในรถไฟ ทั้งรถของที่พักให้มารับ พอขึ้นมาในรถไฟก็ยังงงงจะมาเกิดเรื่องราวอีก
ที่นั่งในรถไฟเนี่ยจะเป็นที่นั่งสามที่เรียงกัน แอดนั่งติดหน้าต่างเลยจะดูวิว ได้นั่งข้างบุรุษผู้หนึ่งวัยกลางคน มากับครอบครัว พอภรรยาที่นั่งอยู่ด้านหน้ากับลูกชายอีกสองคน หันมาเห็นว่าสามีนั่งข้างแอดก็ไม่พอใจ นางโวยวายๆ แล้วลุกขึ้นเดินมา กระชากซะสามีตัวปลิวออกไปให้สลับที่นั่งกับนาง แอดก็งงมาก ความรู้สึกตอนนั้นของแอดก็คือ "อืมมม วันนี้ฉันคงสวยมากแหละนะช่วยไม่ได้" แต่ความจริงคืออยู่ในสภาพชุดเดรสคอเต่าสีส้มแสดแสบตาตันไปหมดทั้งตัว แถมใส่แว่นสายตาสีชมพูอีกต่างหาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า คิดเอาละกันค่ะคุณขาาา ก็คนมันขี้หึงนิดนึงก็คิดไกลลล~
แอดนั่งติดหน้าต่างจ้า
หลังจากผ่านไปสองชั่วโมงกว่าๆ ถ้าจำไม่ผิด ก็มาถึงสถานีรถไฟที่จะต้องลงจนได้ มารอรถที่พักมารับ หิมะตกหนักมาก และแอดก็แต่งตัวบางเกินไป ลืมเอาเสื้อโค้ชมา หนาวสุดๆ หนาวไปไหนนน นักท่องเที่ยวด้วยกันมอง ฝรั่งมาถามว่าแอดทนไหวได้ไง แอดก็มั่นหน้าบอกชิวๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ทั้งที่หนาวแทบตายอีดวก แต่พอขึ้นรถไป ก็ร้อนมากคุณขาา เขาเปิดฮีตเตอร์แรงอยู่ ตลอดทางหิมะที่ตกหนักทำให้การจราจรติดขัดหิมะถล่ม กว่าจะมาถึงที่พักก็ใช้เวลาพอสมควร
มาถึงที่พักก็นั่งรอ นั่งไถโทรศัพท์ไปเรื่อย จนถึงเวลาเขาก็เรียก พนักงานก็แนะนำพร้อมบอกรายละเอียดต่างๆ จนเรียบร้อยดี แอดมาคนเดียว มาเจอเข้ากับสาวมาเลเซียคนหนึ่ง ที่มาคนเดียวเหมือนกัน เลยได้ทำความรู้จักกัน เยนิอยู่อาคารใหม่ ส่วนแอดอยู่อาคารเก่าของที่พัก เนื่องจากแอดมาญี่ปุ่นหลายวันก็ต้องประหยัดค่าใช้จ่ายนิดหนึ่ง ขนาดประหยัดแล้วที่พักของที่นี่ช่วงไฮซีซั่นนะคะคุณ ก็ปาไปเป็นหมื่นคืนเดียว พอเราสองคนแยกย้ายกันไปห้องพักเพื่อเก็บของเปลี่ยนชุดจะไปออนเซ็นกลางแจ้ง ไลน์อะไรก็ไม่ได้แลกกันไว้ ตกลงแค่เวลานัด แอดเป็นคนค่อนข้างหวงความเป็นส่วนตัวหน่อยแหละ เป็นคนแปลกๆ ก็คิดว่ามาให้ตรงเวลาก็พอ ไม่ตรงเวลาก็แยกย้ายกันไป เจอก็โอเคอย่างน้อยเราก็มีคนถ่ายรูปให้
ตอนนี้แอดเดินทางมาถึงห้องพักแล้ว เปิดประตูเข้าไปมันจะเป็นทางตันเลย เป็นห้องสี่เหลี่ยมตามภาพ แต่ประตูทางขวาปิดอยู่ แอดก็โง่จริงๆ โวยวายพูดอยู่คนเดียวก่อนเลยว่า "อะไรวะ ห้องราคาเป็นหมื่นมีพื้นที่ให้แค่นี้ จะให้นอนไหนอะ" มาเอ๊ะใจ จะได้ไงวะหน้าต่างไม่เห็นมี พอลองเปิดๆ ดู เอออออมีทางไปอีก ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ซ้ายมือเก็บพวกหมอนฟูกที่นอน
ชุดเดรสที่แขวนอยู่สีสันแสบตาของจริงสียิ่งกว่านี้อีก ฮ่า ฮ่า
ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี เวลาผ่านไปๆ แอดถ่ายรูปเล่น และไปแช่ออนเซ็นกับเยนิ จนมาถึงเวลาอาหารมื้อเย็น เราเลือกที่จะกินตอนหนึ่งทุ่มกัน อาหารสำหรับแอดเฉยๆ รสชาติค่อนข้างเค็มไปหน่อย สำหรับแอดนะ ไม่ว้าวเท่าไหร่ กินเสร็จก็นัดเวลาอาหารเช้ากับเยนิ คุยกันว่าพอกินมื้อเช้าเสร็จ เราจะแวะไปแช่ออนเซ็นกันอีกสักรอบก่อนกลับโตเกียว
จัดเต็ม
กลับมาถึงห้องพักแอดก็เกลือกกลิ้งบนที่นอน ที่พนักงานมาปูไว้ให้เรียบร้อยแล้ว นอนเล่นโทรศัพท์ ลงรูป ผ่านมาหลายชั่วโมง เริ่มง่วง เลยไปแปรงฟันที่ห้องน้ำรวม ที่ตึกที่ตัวเองอยู่ ก็ไปเจอเข้ากับบุรุษหนุ่มรูปหล่อคนหนึ่งกำลังแปรงฟันอยู่ เราต่างผงกหัวทักทายกันเล็กน้อย แล้วแอดก็ไปยืนแปรงฟันอยู่ข้างเขา พูดคุยกันนิดหน่อย เลยรู้ว่าอ๋อเขามาคนเดียวเหมือนกันนนอยู่ห้องข้างๆ พวกคุณคิดว่าฉันคิดอะไรอยู่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า บ้าบอออ คิดขำๆ เฉยๆ ปะได้เวลาเตรียมตัวพร้อมนอน อะมาถึงตรงนี้ แอดจะบอกว่า
"แอดเป็นคนมีเซนส์น่ะ แอดเจอผีเป็นประจำ!!" แต่มองเห็นไม่ชัด มากสุดคือจางๆ แต่ได้ยินเสียงเป็นประจำ เพื่อนๆ ที่อยู่ด้วย จะรู้ดีเพราะต่อให้ไม่มีเซนส์ก็จะซวยเจอไปด้วยทุกที ตัวดูดเรียกมาพาคนอื่นหลอนไปทั่ว แล้วในทริปนี้ก็ไม่รอดหลายสถานที่มาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า และต้องเผชิญอยู่คนเดียว ใครจะเชื่อไม่เชื่อ อะพวกคุณขาาก็คิดซะว่า แอดมาเล่าสู่กันฟังเฉยๆ สนุกๆ อย่าไปจริงจังมาก
คืนนั้นแอดเปิดพุธทอล์คพุธโทรในยูทูปดูย้อนหลัง กล่อมตัวเองนอน กว่าจะเริ่มเคลิ้มก็น่าจะปาไปตีสองเกือบจะตีสามแล้วมั้งเดา (กะเวลาจากตอนเกิดเหตุการณ์ขึ้น) พอเริ่มเคลิ้มๆ ก็ได้ยินเสียง
"ตึง! ตึง! ตึงๆๆๆๆๆๆ" เสียงคนวิ่งชั้นบน
แอดสะดุ้งตกใจ ในใจคือสบถออกมา อีดอกกกก ดึกดื่นวิ่งไรนักหนา อีสัสคนจะนอน
"ตึง! ตึง! ตึงๆๆๆๆๆๆ" เคลิ้มๆ เอาอีก ไม่ไหวแล้วนะ อีครอบครัวข้างบนเป็นห่าไรนักหนา แต่มาคิดเอ๊ะ เริ่มละ เพราะอยู่ดีๆ ขนลุก ไม่ใช่หรอกน่าาา
"ตึง! ตึง! ตึงๆๆๆๆๆๆ"
"อิอิ" เสียงเด็กหัวเราะข้างหู
"ไอ้สาสสสสสส!!! เล่นกูแล้วไง เอาไงดี" ตัดสินใจลืมตา มองนาฬิกาตีสามกว่า กูจะเอาไงดี มองไปนอกหน้าต่าง คุณขา หิมะตกหนักมากกว่าในรูปมากกกกก แต่เวลานั้นคือมืดมิด บวกบรรยากาศทุกอย่าง บอกตรงๆ คิดถึงแม่มาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า อยากกลับบ้าน แต่นี่อยู่กลางป่า จะไปไหนก็ไม่ได้ เอาไงดี เอาไงดี
ถ่ายตอนเช้าช่วงรอเวลาไปกินข้าวเช้า
ตัดสินใจเก็บของจำเป็นใส่กระเป๋าผ้าที่ทางที่พักให้มา มันไม่ใช่ความผิดของทางที่พักเลยกับสิ่งที่แอดต้องเจอ พนักงานทุกคนก็น่ารักมากบริการดีคุ้มค่าราคา หมดโควิดแอดก็อยากจะไปอีกในฤดูใบไม้ร่วง แต่คราวนี้ จะลากน้องๆ ไปด้วย และทุกที่ไงก็ต้องเคยมีคนตายทั้งนั้น เพียงแต่เรามีเซนส์แจ็คพอตเลยมาตกที่เรา เก๋ๆ
"จะไปไหนดีวะ" อ่าาาา นึกถึงผู้ชายห้องข้างๆ ขึ้นมา เคาะเรียกเขาดีไหม ใจคิดไปคิดมาอย่าดีกว่าดูไม่เหมาะไม่ควรเท่าไหร่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า เลยเดินออกไป หนาวมากกกกกก ไปห้องอาบน้ำรวมหญิง ทุกอย่างเงียบสงัด สักพักพนักงานน่าจะเริ่มตื่นละ เขาต้องมาเตรียมของช่วงเช้ากัน ก็ได้ยินเสียงบ้าง เพราะตีสี่แล้วตอนนี้ ห้องอาหารไปได้เจ็ดโมง หรือแปดโมงนี่ละเป็นต้นไป ก็อีกหลายชั่วโมง แอดนั่งตรงหน้ากระจกอยู่เป็นชั่วโมงในนั้น จนมาคิดกูจ่ายเงินไปเป็นหมื่นเพื่ออะไรวะ ใจกระจอกมาก มึงกลับไปห้องซะ ถึงนอนไม่ได้ก็ต้องอยู่ให้ได้ ตัดสินใจกลับ ในเวลาตอนนั้นตีห้าแล้วจ้าาา ฉันยังไม่ได้นอนน
กลับมาถึงห้องพัก พูดคนเดียว บ่นผี นิสัยไม่ดี ว่าสารพัดอย่าง แต่จบด้วยจะทำบุญมาให้ละกันพอกลับถึงไทย (ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่แน่จริงนี่หว่ากู) นั่งนอนมองวิวหิมะตกไปเรื่อย จนถึงเวลากินข้าวเช้าได้ และแล้วคุณเยนิก็มาไม่ตรงเวลานัด แอดก็ยังนั่งรอนางอีกครึ่งชั่วโมง พอแอดกินเสร็จก็กลับห้องพักเลย เจอนางเดินสวนมา บอกอ่อไม่หิวเลยไปแช่ออนเซ็นเลย ขอโทษด้วยนะ จ้าาาาา กูก็รออออมึงอีผี ผีก็หลอกกก นอนก็ยังไม่ได้นอน เลิศ! แต่ก็ไม่ได้อะไรนาง แยกย้ายกันไป
อาหารเช้าจัดเต็ม
ถึงเวลากลับโตเกียว ยืนรอรถไฟกันที่สถานีรถไฟ เยนิยื่นถุงร้อนมาให้ ก็รู้สึกดีกับนางนะถึงจะไม่ตรงเวลา (ไม่ได้เรียกว่าไม่ตรงเวลา ต้องเรียกว่า “เทกู” มากกว่า) แต่นางมีน้ำใจกับแอดตลอด ไม่ว่าจะเรื่องรองเท้า เรื่องต่างๆ คอยถามไถ่ จนสุดท้ายต้องแยกกัน เพราะว่านางไม่ได้จองที่นั่งรถไฟไว้ แต่แอดจองมา เลยได้ขึ้นคนละโบกี้ มันก็เลยเกิดเรื่องชิหายยยฉบับคนโง่แบบแอดอีกรอบ!!
ต้องบอกเลยว่านี่คือนอกเมือง ไม่มีสถานที่ท่องเที่ยวอะไรเด่นๆ นอกจากที่พักของที่นี่ ดังนั้นอะไรคะ ถ้าแอดฉุกใจคิดนิดดดนึง ทุกคนที่อยู่ที่นี่คือคนที่พักอยู่ที่เดียวกันกับแอดหมด
เมื่อถึงเวลารถไฟมา แอดก็เดินเข้าไป คิดบ้าคิดบออะไรขึ้นมาก็ไม่รู้ เพราะขามารถไฟมาเลทห้านาที ใจเลยคิดจะเป็นแบบนั้นอีกเปล่าวะ ทั้งที่จอก็บอกว่าไปโตเกียว แต่ความโง่ในโง่ ก็คิดแต่กูจะไปอูเอโนะ ซึ่งมันก็ไปทางเดียวกัน!! มึงคะสติค่ะ!! แต่บอกตัวเองไม่ทัน ไม่กี่นาทีสุดท้าย แอดก็โดดออกจากรถไฟค่ะ ใช่ค่ะ!! คนที่ยืนอยู่ข้างในก็งงว่าแอดทำอารายยย แอดก็งงตัวเอง ทำเหี้ยอะไรเนี่ยยยยยยยยยยย!!!
"ปรึบ!!" เสียงประตูรถไฟปิด คั่นกลางสายตาคู่ฝ่ายตรงข้าม และรถไฟก็แล่นผ่านหน้าไปอย่างรวดเร็ว
หงายเงิบโง่เง่าที่สุด กูคือคนโง่ที่สุดในที่พัก ที่ตอนนี้เหลืออยู่คนเดียววววววววววววว
หนาวก็หนาวแอดก็เลยเดินหลบเข้าไปในห้องนั่งรอรถไฟขบวนต่อไปอย่างเปลี่ยวๆ จนได้ภาพนี้มา ก่อนหน้าที่จะถ่ายรูปนี้ เหมือนคุณลุงทำความสะอาดจะสงสัยไรสักอย่าง คิดเองว่าลุงคงคิดว่าแอดมาทำไรคนเดียวตรงนี้ แกเข้ามาคุยด้วย แต่แกพูดภาษาญี่ปุ่น พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ โอ๊ยยยแต่อย่าว่างั้นงี้ถึงพูดได้ก็ใช่จะคุยกันรู้เรื่องมาก แอดก็แค่พอเอาตัวรอดได้ งูๆ ปลาๆ บางทีก็พยักหน้าเข้าใจไปงั้น ไม่เข้าใจหรอก ฮ่า ฮ่า ฮ่า พอคุยกันไม่รู้เรื่อง ลุงก็เลยเดินจากไป จนมาถึงรอบขบวนรถไฟใหม่มาก็เป็นชั่วโมงอยู่ ในรถไฟคือโล่งมาก แน่สิ!! จะมีใคร เขาไปกันหมดแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า
กลับมาถึงที่พักที่โตเกียวก็หมดแรง เตรียมตัวไปเที่ยววันต่อไป จะบอกว่าได้ไปเจอเยนิอีกรอบหลังปีใหม่แบบไม่ได้ตั้งใจ ด้วยสภาพที่ตอนกลางคืนเพิ่งเจอผีมาอีก ตื่นก็สาย ที่พักก็ต้องย้าย กำลังลากกระเป๋าที่ขนห่าไรมาเยอะแยะก็ไม่รู้ ความชะนีไม่เคยจะเข็ด!! เหงื่อแตกอีกทั้งที่หนาวขนาดนั้นหัวก็เป็นอีเพิ้ง เยนินี่ทั้งดีใจและตกใจที่เจอแอดสภาพงั้น ไว้ไงจะมาเล่าให้อ่านกันอีกนะ มีอีกเยอะคุณขาาา กับการท่องเที่ยวคนเดียว ฉบับคนโง่แบบแอดนะ โอเคงั้นวันนี้แอดขอตัวลาไปก่อน อีกสักนิดทุกคนขาาา แอดขอฝากนิยายเรื่องแรกของแอดและเพื่อนๆ ด้วยนะ ใครสนใจไปซื้ออ่านกันได้เด้อ แอดจะไม่มีกินแล้วแทบจะกินขี้มูกตัวเองแล้ว ขอบคุณทุกคนนะคะที่อ่านมาจนจบ กับเรื่องราวบ้าๆ บอๆ ของแอด บ๊ายบาย ไว้มาเม้าท์มอยกันใหม่ ไปแล้วจ้า 😘
โปรโมชั่นวันสุดท้าย 19 สิงหาคม 2564 🎉 จากราคาปก499เหลือ199 ภาพสีจัดเต็ม พร้อมตอนพิเศษNC 👇🏻👇🏻👇🏻
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
