19 ส.ค. 2021 เวลา 07:13 • ประวัติศาสตร์

อุบลเมืองดอกบัวงาม

2525-2564/1982-2021
🎉3️⃣9️⃣ปี#เส้นทางช่างศิลป์
อุบลเมืองดอกบัวงาม แม่น้ำสองสี
มีปลาแซ่บหลาย หาดทรายแก่งหิน
ถิ่นไทยนักปราชญ์ ทวยราษฎร์ใฝ่ธรรม
งามล้ำเทียนพรรษา ผาแต้มก่อนประวัติศาสตร์
ฉลาดภูมิปัญญาท้องถิ่น ดินแดนอนุสาวรีย์
คนดีศรีอุบล
คำขวัญประจำจังหวัดอุบลราชธานี
อุบลราชธานี หรือ 烏汶 Wū wèn โอวบุง ในภาษาแต้จิ๋ว
จั่วหัวไว้แบบนี้เพื่อนๆคงทราบว่าวันนี้จะพามาทบทวนความทรงจำที่แสนประทับใจ ณ จ.อุบลราชธานี เป็นจังหวัดที่มีพื้นที่ขนาดใหญ่เป็นลำดับที่ 2 ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และอันดับที่ 5 ของประเทศไทย มีประชากรมากเป็นอันดับ 3 ของประเทศ
ผู้เขียนเริ่มมีโอกาสมาทำงานที่นี่ตั้งแต่ ปี 2527-2529 ในนามช่างศิลป์แอร์โรว์ ปี 2530-2535 ในนามช่างศิลป์ไนกี้ ปี 2553 ในนามของหัวหน้าช่างศิลป์ชุดชั้นในสตรียี่ห้อหนึ่ง และล่าสุด ปี 2560 ในนาม Vm ของชุดชั้นในสตรีอีกแบรนด์หนึ่ง ซึ่งจะกล่าวถึงในตอนต่อไป
ที่นี่มีทั้งการมาแบบจังหวัดเดียวร้านเดียว และการมาแบบเดินสายจากที่อื่นมาจัดดิสเพลย์ทุกร้านในลิสต์ ห้างและร้านค้าที่มาทำงานเท่าที่จำได้ อาทิ
  • 1.
    ห้างยิ่งยง ห้างแห่งแรกของจังหวัด เปิดตัวเมื่อปี 2527 ถนนชยางกูร ฝั่งเดียวกับโรงแรมปทุมรัตน์ สมัยก่อนเป็นตึกแนวยาวติดริมถนน มีตู้โชว์ Window Display เด่นอยู่หน้าห้าง ได้จัดของแอร์โรว์ Concept จำไม่ได้ว่า Summer หรือ Business man
  • 2.
    ห้างสกุลไทย ถนนพรมเทพ
  • 3.
    ร้านฮอลลีวู้ดบุ๊คสโตร์ ซอยข้างโรงแรมราชธานี ถนนเขื่อนธานี
  • 4.
    อุบลพลาซ่า ถนนอุปราช ตรงข้ามทุ่งศรีเมือง
  • 5.
    ห้างสหภัณฑ์ ถนนอุปราช บริเวณวงเวียนดอกบัว ก่อนข้ามสะพานไปฝั่ง อ.วารินฯ
  • 6.
    ฯลฯ
ที่ตั้งและตัวอาคารเดิมของ ห้างยิ่งยง ริมถนนถนนชยางกูร ที่มาภาพ Google Map
ภาพปัจจุบันของ ห้างสกุลไทย ที่มาภาพ Google Map
ภาพปัจจุบันของ ร้านฮอลลีวู้ด บุ๊คสโตร์ ที่มาภาพ Google Map
ภาพปัจจุบันของ ห้างอุบลพลาซ่า ตรงข้ามทุ่งศรีเมือง ที่มาภาพ Google Map
ห้างสหภัณฑ์ ถนนอุปราช บริเวณวงเวียนดอกบัว ก่อนข้ามสะพานไปฝั่ง อ.วารินฯ ภาพระหว่างปี 2530-2535 ผู้เขียนเดินข้ามถนนไปอีกฝั่งเพื่อถ่ายภาพนี้ เก็บงานการติดโมบายเพื่อโปรโมตรองเท้ารุ่น cross training ซึ่งเพิ่งออกใหม่ในขณะนั้น
ภาพปัจจุบันของ ห้างสหภัณฑ์ ที่มาภาพ Google Map
ยังมีห้างร้านทั้งฝั่งตัวเมืองและฝั่ง อ.วารินฯ อีกหลายแห่ง แต่จำได้คร่าวๆเพียงเท่านี้ และยังมีโชว์รูมไนกี้มาเปิดที่นี่อีกด้วย สมัยนั้น จ.อุบลฯยังมีรถเมล์ขนาดพอๆกับรถมินิบัสในกรุงเทพ แต่ทรงคลาสสิกกว่า มีหลากหลายสี เช่น สีขาว ชมพู เทา ฯลฯ แต่น่าเสียดาย ปัจจุบันรถเมล์รูปทรงวินเทจและสีสันน่ารักเหล่านั้น สูญพันธุ์กลายเป็นรถสองแถวไปเสียแล้ว
ครั้งหนึ่งราวปี 2530-2532 มีโอกาสได้ไปช่วงหน้าหนาว ขอบอก ลำปาง..หนาวมาก ต้องมาเจอ อุบล..หนาวมากกกกก(ลากเสียงยาว)
โชว์รูมไนกี้ อุบลฯ ผู้โพสต์ขออภัยจำที่ตั้งไม่ได้ เผื่อชาวอุบลฯท่านใดคุ้นตา คอมเมนต์บอกกล่าวกันได้ครับ
ร้านนี้ขออภัยจำชื่อและที่ตั้งไม่ได้ มีชื่ออุบลต่อท้าย เผื่อชาวอุบลฯท่านใดคุ้นตา คอมเมนต์มาบอกกล่าวกันได้ครับ
รถเมล์อุบล สีหวานแหวว ขนาดเท่ามินิบัส ขอบขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต
ผู้เขียนพักโรงแรมอันดับ 1 ของจังหวัดในเวลานั้นคือ *โรงแรมปทุมรัตน์ ถนนชยางกูร หลังจากนั้นต้องจับรถไฟเที่ยวเช้าตรู่เพื่อเดินทางต่อไปยัง จ.ศรีสะเกษ
 
เช้ามืดวันรุ่งขึ้น โอเปอเรเตอร์โรงแรมโทรมาปลุกตามที่สั่งไว้ เนื่องจากต้องไปให้ทันรถไฟเที่ยวแรก ผู้เขียนรีบลุกขึ้น อาบน้ำแต่งตัวและเช็คเอาท์ออกจากโรงแรม บรรยากาศเช้ามืดยามหน้าหนาวในวันนั้น ช่างหนาวเหน็บจับขั้วหัวใจเสียเหลือเกิน หลังจากข้ามถนนมาที่ป้ายรถเมล์ ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามโรงแรม
ขณะนั้นไฟแสงจันทร์ตามท้องถนนยังเปิดอยู่ รถเมล์ที่รอจำไม่ได้ว่าสีขาวหรือสีเทา จะวิ่งข้ามไปยังฝั่งวารินฯซึ่งเป็นที่ตั้งของสถานีรถไฟอุบลฯ ช่วงที่ยืนรอรถ ผู้เขียนลองเอามือป้องปาก แล้วหายใจออกทางปาก ปรากฏเป็นไอเหมือนเมืองนอกเลยครับ
ภาพปัจจุบันของโรงแรมปทุมรัตน์(ปิดกิจการ) ถนนชยางกูร ที่มาภาพ Google Map
และราชธานี โฮเต็ล ถนนเขื่อนธานี ราคาอยู่กึ่งกลางระหว่าง อุบลโฮเต็ล และปทุมรัตน์ บางทริปผู้เขียนเลือกพักที่นี่ ด้วยทำเลที่ตั้งอยู่กลางเมือง เพราะส่วนมากร้านค้าจะกระจุกตัวอยู่แถบนี้ ส่วนปทุมรัตน์อยู่ค่อนไปทางนอกเมืองเล็กน้อย มีร้านข้าวต้มข้างโรงแรม กลับจากจัดร้านดึกๆก่อนเข้าที่พักจะเป็นสถานที่ฝากท้องอย่างดี
*ตอนอยู่ไนกี้ เบิกค่าโรงแรมได้สูงสุด 500 บาท ซึ่งมากพอที่จะพักโรงแรมในระดับปทุมรัตน์ได้ ไม่ต้องไปพักโรงแรมเซลล์(ตัวแทนขาย) เช่นก่อนหน้า ซึ่งได้ค่าโรงแรมเพียง 100 บาท ซึ่งจะพักได้แค่โรงแรมอุบลโฮเต็ล (พวกเซลล์เรียกกันว่าโรงแรม 9 ชั้น) ถนนอุบลกิจ ซึ่งเป็นโรงแรมเซลล์ ราคาห้องพักขั้นต่ำ 100-150 ขึ้นไป
บิลโรงแรมราชธานี ทุกครั้งที่พักนอกจากทางโรงแรมจะออกบิลค่าที่พักปกติให้แล้ว ทางเราจะขอบิลเปล่าเผื่อบิลจริงหายไว้ด้วย เนื่องจากเวลาเดินสายจัดร้านในแต่ละภาค จะใช้เวลาเกินสัปดาห์ถึงเกือบเดือน
ภาพปัจจุบันของ โรงแรมราชธานี ที่มาภาพ Google Map
บิลโรงแรมอุบล โฮเต็ล ทุกครั้งที่พักนอกจากทางโรงแรมจะออกบิลค่าที่พักปกติให้แล้ว ทางเราจะขอบิลเปล่าเผื่อบิลจริงหายไว้ด้วย เนื่องจากเวลาเดินสายจัดร้านในแต่ละภาค จะใช้เวลาเกินสัปดาห์ถึงเกือบเดือน
ภาพปัจจุบันของ อุบลโฮเต็ล โรงแรมประจำของเซลล์แมนในยุคนั้น ที่มาภาพ Google Map
การเดินทางหลักนอกจากทางรถไฟแล้ว บางครั้งมาจากกรุงเทพ หรือล่องลงมาจากทางอีสานเหนือ เช่น จากร้อยเอ็ด หรือ ยโสธร ก็จะใช้การเดินทางโดยรถทัวร์ จำได้อยู่ทริปนึงเดินทางจากร้อยเอ็ดล่องลงมาอุบลฯ เป็นรถทัวร์ที่มีต้นทางจากอุดรฯ จะมีเก้าอี้กลมขาเหล็กพับสีดำ วางไปตามแนวทางเดินกลางตัวรถ ระหว่างที่นั่งคู่ 2 ฝั่ง ผู้เขียนเห็นครั้งแรกก็ยังงงๆ สักพักก็ถึงบางอ้อ..เป็นเก้าอี้เสริมนั่นเอง
เด็กรถจะจัดลำดับคนนั่งเก้าอี้เสริมตามจุดหมายที่จะลง ไกลหน่อยหรือสุดสาย ก็โน่น สุดแถวด้านท้ายรถ ถ้าเจอหน้าห้องน้ำละก็แจ็คพ็อตเลย ระหว่างรถวิ่งคนนั่งเก้าอี้เสริมจะได้ฝึกทักษะ skill การทรงตัวไปด้วยเวลารถเข้าโค้ง ฮ่าๆ มองวิวจากหน้าต่างรถซ้ายขวาก็ไม่สะดวก ได้แต่มองตรงไปข้างหน้า ท่านั่งก็ต้องหนีบๆเจียมเนื้อเจียมตัว ระยะทางก็ไกล รถจะจอดรับส่งตามทางและเข้า บขส.ของจังหวัดรายทาง จึงมีผู้โดยสารใช้บริการขึ้นลงตลอดเส้นทาง
บางทริปเดินทางจากต้นทางกรุงเทพ ด้วยรถทัวร์
ระยะทางระหว่าง อุดรธานี ถึง อุบลราชธานี ประมาณ 400 กม.และจอดรับส่งตาม บขส.ของจังหวัดรายทางตามที่ระบุ
ตารางเวลารถระหว่างจังหวัด ที่ผู้เขียนพกติดตัวทุกครั้งที่ออกเดินสาย แต่ต้องเช็คเวลาหน้างานก่อนทุกครั้ง กันตกรถ
วันหน้าจะมาต่อทริปอุบลฯซึ่งยังมีสตอรี่อีกยาว สามารถตัดมาได้อีกหลายตอน โปรดติดตามตอนต่อไป
ที่เกี่ยวข้อง : https://www.blockdit.com/posts/610faa46c95bf10c95c53b29
หมายเหตุ : เรื่องราวต่างๆมาจากเหตุการณ์จริง หากพาดพิงถึงใครหรือข้อมูลผิดพลาดคลาดเคลื่อน ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ ผู้เขียนมิได้มีเจตนาอื่นใดนอกจากเล่าย้อนอดีตความทรงจำที่เคยตระเวนทำงานไปทั่วทุกสารทิศ
เรากลับไปแก้ไขอดีต..ไม่ได้
แต่
เราทำวันนี้ให้ดีที่สุด..ได้
Linxikun
#เส้นทางช่างศิลป์
#ช่างศิลป์แอร์โรว์
#ช่างศิลป์ไนกี้
#ช่างศิลป์ยุคทำมือ
#ช่างศิลป์ในตำนาน
โฆษณา