เสียงดนตรีสุดเเสนธรรมดา...แต่มีคุณค่าในความทรงจำ
ย้อนไปเมื่อครั้งหลายปีก่อน ตอนที่ผมยังละอ่อน ปกติของวัยรุ่นช่วงนั้นมี่จะมีเพื่อนชวนกันไปเที่ยว และกิจกรรมที่เราชอบในช่วงนั้นคือการได้ออกจากบ้านพบผู้คน...ชีวิตกลางคืน
บ้านของอยู่ห่างจากในเมืองประมาณ14กิโลเมตร
เกือบทุกๆคืนวันศุกร์จะนัดกับเพื่อนไปท่องราตรีกัน
สมัยนั้นมีผับบาร์ในเมืองอยู่หลายที่แต่ด้วยวัย
ผมและเพื่อนๆไม่สามารถที่จะเข้าไปได้
แต่มีที่เดียวที่เราจะสามารถเข้าไปนั่งชิลอย่างสบายใจคือ..ร้านน้ำชา
( ร้านน้ำชา )
เป็นแหล่งที่วัยรุ่นวัยละอ่อนอย่างพวกเรานัดพบกันทุกคืนวันศุกร์
เมนูเครื่องดื่มก็จะเป็น น้ำชา กาแฟ นมร้อน โกโก้ และขนมปังต่างๆก็มี ขนนปังปิ้ง ขนมปังอบไอน้ำ etc.
แต่...เราไม่!!555
ด้วยด้วยความสนิทกับจากของร้าน(รุ่นพี่..)
พวกเรามักจะเอาเครื่องดื่มไปเอง55
เป็นน้ำชาไทย(สีคล้ายชา)55รสชาติดี.. รินใส่กาน้ำใส่น้ำแข็งพอประมาณ เจ้าของร้าน(รุ่นพี่)มักมีถั่วทอดเคียงมาให้เสมอ(รู้ใจจริงๆ)
ในร้านมีโต๊ะเตี้ยๆอยู่สิบกว่าชุด(โต๊ะญี่ปุ่น)ทรงสี่เหลี่ยมไม่ใหญ่มาก และไอเทมสำคัญที่ทุกโต๊ะต้องมีคือ..ตะเกียงที่ใส่น้ำมันข้างใน หรี่ไฟเบาๆเคลากับ บรรยากาศ นั่งดื่มกันสักพัก เวลาประมาณ2ทุ่ม
ก็มีดนตรี acoustic one man show เล่นแนวดนตรีเพลงในยุคนั้น
สตริงบ้างเพื่อชีวิตบ้างสลับกันไป
เหมือนจุดประกายในตัวผม เมื่อได้นั่งดูเขาเล่น
Picking guitar ทาง chord ที่ไม่ได้ ซับซ้อน
วนไปวนมา Line solo ใช้เเค่ pentatonic เรียบง่าย กับ บรรยากาศ ที่เเสนพิเศษในร้านน้ำชาแห่งนี้
เมื่อคืน ผม ย้อนนึกคิดถึง ช่วงเวลานั้น เลยหยิบ (คุณเฉื่อย) ของผมเจ้าguitarคู่ใจ พยายาม ปรับ sound ให้ใกล้เคียงกับสิ่งที่ผมเคยได้ยินให้ได้มากที่สุด อัดบันทึกลงไป
มันช่างพิเศษจริงๆ "เสียงที่ได้ยินอยู่ตอนนี้คือ....เสียงจากอดีตที่เคยฟัง"
NUK-KITIKUN
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
