หัวใจของชาวพุทธที่พึ่งรู้
สิ่งสำคัญของศาสนาพุทธคือ การปฏิบัติ และพิสูจน์ได้ด้วยตัวของผู้ปฏิบัติเอง
เช่น ความโกรธ น้อยลง ความอิจฉาน้อยลง ความกังวลน้อยลง ความฟุ้งซ่านน้อยลงไปเรื่อย....
หรือกล่าวง่ายๆ ก็คือ โลภะ โทสะ โมหะน้อยลง สิ่งเหล่านี้สามารถพิสูจน์ได้ด้วยตัวคุณเอง
การศึกษาธรรม เพื่อต้องการย้อนอดีตว่าพระพุทธเจ้ามีจริงไหม? อิทธิปาฏิหาริย์จริงไหม? ชาติที่แล้วมีจริงไหม? นรกหรือสวรรค์มีจริงไหม?
....ศีกษาได้แต่ไม่ใช่แก่นหรือหัวใจในการปฏิบัติธรรม...
ศาสนาพุทธมีเป้าหมายในการดับทุกข์โดยสิ้นเชิง ที่เรียกว่า "นิพพาน"
ดังนั้น ความสุขที่เราๆ ท่านๆ เห็นว่า เป็นสุข หรือการได้ขึ้นสวรรค์ นั้น ไม่ใช่เป้าหมายของศาสนาพุทธ
ความจริงคนทั่วๆไป หรือผู้ที่นับถือศาสนาอื่น รวมถึงคนไม่มีศาสนา ก็สามารถมีความสุขได้ โดยที่ไม่ต้องศึกษาคำสอนศาสนาพุทธ
แต่องค์สัมมาสัมพุทธเจ้านั้น ท่านทรงค้นพบแล้วว่า "ความสุขทุกข์ที่เราๆ ท่านๆ นั้น ไม่จีรัง ยั่งยืน เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์ สลับกันไป และตัวคุณเองสามารถพิสูจน์ได้"
วิธีการดับทุกข์โดยสิ้นเชิง นั้น ก็คือการปฏิบัติตามหลัก โพธิปักขิยธรรม 37 ประการ
โดยมี สติปัฐฐานสี่ เป็นทางสายเอก
แนวความคิดของศาสนาพุทธนั้น เพื่อการดับทุกข์นั้น คือการปฏิบัติจนเห็นว่า "ธรรมทุกอย่างเป็นอนัตตา
ไม่มีเรา ไม่มีเขา ทุกอย่างเป็นสมมุติ"
ผู้ที่ปฏิบัติแล้วได้ผล จะสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของตัวเองโดยไม่ต้องรอให้ใครมาบอก
สิ่งนี้ทางพุทธเรียกว่า ปัจจัตตัง รู้ได้เฉพาะตนเอง
หากท่านปฏิบัติได้ถูกต้องในเบื่องต้น
ท่านจะรู้จักตัวเองมากขึ้น เห็นกิเลสในตัวเองมากขึ้น
เมื่อรู้เมื่อเห็นกิเลสแล้ว ก็รู้แล้วปล่อยว่าง จนจิตเกิดปัญญา
รู้ว่า ขัณฑ์ 5 หรือ กายกับใจของเรานี้ ในสภาวะที่มีกิเลสนั้นมันทำงานได้เอง ไม่ใช่เราทำงาน
เมื่อมีปัญญารู้เห็นอย่างนี้ ก็จะคลายการยึดมั่น ปล่อยวางในที่สุด
#นามบุญ
#เห็นทุกข์เห็นธรรม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
