อัฉริยภาพ หรือ ดื้อรั้นดันทุรัง ?
กำเนิดฝนเทียม
ในปี ค.ศ. 1946(พ.ศ. 2489) วินเซนต์ เชฟเฟอร์ และเออร์วิง ลองมัวร์ เริ่มงานที่ห้องปฏิบัติการวิจัยของบริษัทเจเนรัล อิเล็กทริก เมืองสกิเนกทาดี รัฐนิวยอร์ก และภายในปีเดียวกันนั่นเอง เขาพิสูจน์ได้ว่าเราอาจกระตุ้นเมฆฝนให้ผลิตละอองฝนได้โดยวิธีวิทยาศาสตร์ เมฆเกิดจากอนุภาคน้ำเล็กหลายล้านอนุภาคที่เล็กเกินกว่าที่จะกลั่นตัวเป็นฝนได้ อนุภาคเหล่านี้จะตกโปรยเม็ดลงก็ต่อเมื่อมันใหญ่จนมีขนาดประมาณ ¼ มม. หรือ มากกว่า หยดน้ำขนาดเล็กจะระเหยก่อนที่จะตกถึงดินด้วยซ้ำ หยดน้ำขนาดจิ๋วจะใหญ่ขึ้นเมื่อมันเย็นจัดจนกลายเป็นอนุภาคน้ำแข็ง ในเมฆซึ่งมีอนุภาคน้ำแข็ง และหยดน้ำจิ๋วอยู่ อนุภาคน้ำแข็งจะใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ในขณะที่หยดน้ำจิ๋วระเหย และไอระเหยเปลี่ยนเป็นน้ำแข็ง อุณหภูมิของเมฆมักต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง หยดน้ำเล็กๆจึงแข็งตัวง่าย แต่น้ำอาจเย็นกว่าจุดเยือกแข็งได้ถึง 10-20 องศาเซลเซียส (ซูเปอร์คูล) โดยไม่แข็งเลยก็ได้ น้ำในเมฆไม่แข็งตัวก็เพราะมันบริสุทธิ์ปราศจากสิ่งเจือปนซึ่งจะรวมตัวเป็นศูนย์กลางของผลึกน้ำแข็ง ถ้ามีการเติมอนุภาคเล็กๆเข้าไปในหยดน้ำ มันก็จะแข็งตัวอย่างรวดเร็วจนใหญ่พอที่จะร่วงหล่น เมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้นหยดน้ำแข็งจะละลายกลายเป็นฝนตกสู่พื้นดิน
เชฟเฟอร์ และลองมัวร์พิสูจน์ว่า ถ้าเติมซิลเวอร์ไอโอไดด์ (silver iodide) ซึ่งเป็นอนุภาคขนาดเล็กให้เมฆที่เย็นเหนือจุดเยือกแข็ง มันจะเร่งให้ผลึกน้ำแข็งใหญ่ขึ้น เขาจะโปรยอนุภาคนี้จากเรือบินจรวด หรือปล่อยที่พื้นดินให้กระแสลมหอบขึ้นไป
ในสหภาพโซเวียต มีการใช้ปืนขนาด 70 มม. ยิงซิลเวอร์ไอโอไดด์เข้าไปให้ระเบิดในเมฆเพื่อกระจายสารเคมีออกไป วิธีนี้จะเพิ่มปริมาณฝนอีกถึง 1 ใน 5 แต่ผู้คนยังสงสัยว่า วิธีนี้คุ้มค่าหรือไม่ เพราะยังไม่สามารถรู้ได้ว่าฝนจะตกมากเท่าไร
และเนื่องด้วยผลลัพธ์ที่ได้ไม่ใกล้เคียงกับคำว่า"คุ้มค่า หรือเป็นประโยชน์"ทุกประเทศที่ทำการทดลองเรื่องนี้ ต่างก็ยกเลิกโครงการทั้งหมดภายในปีเดียวกันนั่นเอง.
ตัดสลับมาที่ไทย ขออนุญาตที่จะไม่สาธยายให้มากความนะครับ เพราะข้อมูลโครงการนี้ทั้งหมดในไทยหาได้ไม่ยาก เอาเป็นว่า สรุปแบบนี้นะครับ
ริเริ่มทำโครงการตั้งแต่ปี พ.ศ. 2498(1955) หลังจากที่ต่างประเทศเขาเลิกมาแล้ว 9ปี แต่ด้วยประโยคทองที่ว่า "ฝนทำได้ มีหนังสือ เคยอ่านหนังสือ ทำได้ " มีคำถามเหมือนกันหรือเปล่าครับ ว่าทำไม? ตอนนั้นถึงมีแค่ในหนังสือ เฉลยคือ เพราะมันไม่มีอะไรที่ใกล้เคียงกับคำว่า"คุ้มค่า หรือได้ประโยชน์" เลยแม้แต่น้อยนี่สิครับ ตอนนั้นถึงไม่มีใครเขาทำกัน ช่างเถอะ ไหนๆก็ทำแล้ว มาต่อนะครับ
โครงการนี้สำเร็จในปี พ.ศ. 2512(1969) รวมระยะเวลาในการคิด และทดลองจนสำเร็จทั้งสิ้น 14 ปี ในขณะที่ประเทศต่างๆ ใช้เวลาทดลอง และปฏิบัติการจนสรุปผลสำเร็จได้ ภายในระยะเวลาเพี่ยง 1 ปี
14 ปี ในการวิจัยทดลอง และพัฒนาจนแล้วเสร็จ กับงบประมาณที่ใช้ทั้งหมด(?) ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นเงินภาษีของประชาชน..
แบบนี้ควรเรียกว่า"เป็นอัฉริยภาพ หรือดื้อรั้นดันทุรัง" กันแน่ครับ..
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
