เผด็จการคืออะไร?
คำว่า “เผด็จการ” เป็นคำกว้างๆที่จริงแล้วแบ่งเป็น 2 ระดับ
1. “คณาธิปไตย” แปลว่า การปกครองโดยที่อำนาจไปอยู่กับคนคณะหนึ่งหรือคนกลุ่มหนึ่ง
2. “อัตตาธิปไตย” ที่แปลว่าอำนาจการปกครองที่อยู่กับคนคนเดียว
โดยหลักๆ เผด็จการก็หมายถึงการระบอบที่กลุ่มหนึ่งหรือคนหนึ่งถือว่าตนเองเป็นใหญ่ที่สุด มีอำนาจที่ไม่จำกัดและไม่มีกำหนดเวลาสิ้นสุด
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย 0193426433 บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย 0193426433 บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด
ผู้อ่านอาจจะเคยได้ยินว่ามีการปกครองที่เป็นลูกผสม เป็นประชาธิปไตยที่เป็นเผด็จการไปพร้อมๆ กัน หรือที่เรียกว่า เผด็จการประชาธิปไตย หรือ เผด็จการรัฐสภา ถ้าจะยกตัวอย่างง่ายๆ ก็ลองนึกถึงการเลือกหัวหน้าห้องสมัยเรียน ที่เด็กคนหนึ่งถูกเพื่อนๆ เกินครึ่งห้องยกมือให้เป็นหัวหน้าห้องติดต่อกันหลายปี เลยสร้างความไม่พอใจให้เสียงส่วนน้อยที่ไม่ได้ยกมือให้ จึงเรียกคนนิสัยไม่ดีว่าเป็นเผด็จการสภาห้องเรียน แต่ถ้าว่ากันตามตำรา เผด็จการสภาห้องเรียนเป็นสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง เพราะหัวหน้าห้องคนนี้ถูกกำหนดให้อยู่จนครบเทอมเท่านั้น ถือว่ามีกำหนดเวลา และอำนาจก็มีจำกัด เพราะถ้าคนส่วนใหญ่ไม่ยกมือให้อีกก็จบ ไม่ได้มีพลังใดๆ หลงเหลืออยู่
เผด็จการสภาห้องเรียนจะเกิดขึ้นจริง ก็ต่อเมื่อหัวหน้าห้องมีอำนาจไม่จำกัดมากๆ จนเปลี่ยนให้คนในห้องที่มีสิทธิโหวตมีแต่พวกตัวเองเท่านั้น และสามารถเป็นผู้กำหนดวันสิ้นสุดเวลาของแต่ละเทอมเองได้ กฎการเป็นผู้นำเผด็จการข้อหนึ่งจะต้องมีอำนาจอาวุธเป็นที่หนึ่งในประเทศนั้นๆ เพื่อเป็นการรับประกันว่าจะสามารถหยิบยื่นความตายให้ทุกคนได้ครบถ้วนถ้ามีใครไม่เห็นด้วยกับการปกครองของตน
เผด็จการไม่สามารถอยู่ได้คนเดียวโดดๆ อย่างน้อยๆ ต้องมีคนเห็นด้วยสักส่วนนึง เพื่อที่จะสามารถบริหารได้ เพื่อให้มีการต่อต้านที่น้อยที่สุด ผู้นำในระบอบเผด็จการนั้น จะต้องมีสิ่งนึง นั่นก็คือ อำนาจในทางศีลธรรม ภาษาอังกฤษเรียกว่า “Moral authority” เพื่อเป็นเครื่องมือให้พ้นจากคำถามต่างๆ เกี่ยวกับการกระทำตนเอง โดยบอกว่าที่ตนเองทำไปเพื่อรักษาความถูกต้องต่างๆ ถ้าเป็นความดีก็เป็นความดีที่อยู่เหนือกว่าความเจริญของประเทศหรือเศรษฐกิจได้ยิ่งดี และที่สำคัญเลยความดีนี้ต้องอยู่สูงกว่าความคิดที่ว่า“มนุษย์ทุกคนเท่ากัน”
และเพื่อที่จะทำให้การปกครองแบบเผด็จการอยู่ต่อไปได้ สิ่งที่ทำให้คนในประเทศคิดแตกต่างจากอำนาจความดีที่ผู้นำเผด็จการยึดถืออยู่ ก็ต้องทำให้หมดไป ผู้คนจะต้องคิดไปในทางเดียวกันและต้องไม่เชื่อว่าคนเราสามารถมีความคิดไม่เหมือนกันได้ เพราะถ้าคิดไม่เหมือนกันเมื่อไหร่ ก็จะตีกันเอง ประเทศก็จะไม่สงบสุข เดินหน้าต่อไปไม่ได้ ประเทศส่วนใหญ่ที่เป็นเผด็จการก็จะใช้การศึกษาภาคบังคับกำหนดกรอบความคิดความดีที่ตนต้องการ และการให้ข้อมูลด้านเดียวที่ไม่ยึดโยงกับข้อเท็จจริง หรือที่เรียกว่าการโฆษณาชวนเชื่อหรือพร็อพพากันด้า
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย 0193426433 บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย 0193426433 บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด
เปรียบเทียบกับระบอบประชาธิปไตย ที่เชื่อว่าคนเราไม่สามารถคิดเหมือนกันได้ทั้งหมด แต่ประเทศนั้นสามารถสงบสุขได้ เพียงแต่ทุกคนต้องยึดถือกติกาหรือการต่อคิว เพื่อรอวันที่ความคิดของตนที่เป็นส่วนน้อยจะได้ใจคนส่วนใหญ่ในอนาคต โดยผ่านการเลือกตั้ง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
